Ο Γ. Φλωρίδης στον ΑΘΗΝΑ984

14:34 4/11/2013 - Πηγή: Athina984

Ο κ. Γιώργος Φλωρίδης, μέλος του Κοινωνικού Συνδέσμου και πρώην υπουργός, μίλησε στις 4/11 στον «ΑΘΗΝΑ 9.84» και την Νόνη Καραγιάννη.

Μεταξύ άλλων, είπε:

* Για την διαπραγμάτευση με την Τρόικα:

«Τις τελευταίες μέρες κατέρρευσαν όλα τα οχυρά που στήθηκαν με την ρητορική ορισμένων απέναντι στην Τρόικα. Μια αντίσταση η οποία πήγε να ξεκινήσει

με τα λόγια από κυβερνώντες, οι αντιπολιτευόμενοι έτσι και αλλιώς έχουν στήσει τα δικά τους φανταστικά οχυρά απέναντι στην Τρόικα και τους εταίρους και αυτές οι γραμμές κατέρρευσαν παταγωδώς πάλι. Είχαν στήσει πάλι ένα αντιστασιακό περιβάλλον -ας πούμε-, απέναντι στους δανειστές. Τέρμα εδώ, τέρμα εκεί και τι αποδεικνύεται; Ότι ο βασιλιάς είναι γυμνός και πάνε ξυπόλυτοι στα αγκάθια. Δεν έχουν κάνει τίποτα ή σχεδόν τίποτα από αυτά που ανέλαβαν να κάνουν με τις υπογραφές τους».

Δημοσιογράφος: Δεν είναι κάτι το πρωτογενές πλεόνασμα, το οποίο η κυβέρνηση θεωρεί ότι είναι το ισχυρό διαπραγματευτικό της όπλο;

Γ. Φλωρίδης: «Δεν θέλω να είμαι μίζερος, αλλά να πω έναν απλό αριθμό. Όταν χρωστάς 6 δισ. ευρώ και λες ότι έχεις πλεόνασμα 2 δισ. ευρώ., στην πραγματικότητα χρωστάς 4 δισ. ευρώ. Έχεις έλλειμμα. Αλλά, εν πάση περιπτώσει, είδα την διάθεση των εταίρων και των δανειστών να δεχτούν έστω και σε μηδενική βάση, έστω και ένα μικρό πλεόνασμα. Όταν απέναντί τους έχουν μια κυβέρνηση -καλά για την αντιπολίτευση δεν μιλάμε, εκεί συγκροτείται το μέτωπο του χάους-, να λέει ότι έχω ένα πλεόνασμα, το οποίο θα το μοιράσω, την ώρα που η κατάσταση σου είναι τραγική, είναι εφιαλτική, αντιλαμβάνεστε ότι οι άνθρωποι τα έχουν συνεχώς χαμένα με την συμπεριφορά των πολιτικών εδώ. Όταν βάζουν τα θέματα το ένα πίσω από το άλλο "το κάνατε αυτό; Όχι. Το κάνατε εκείνο; Όχι." Αυτός ο φόρος ακινήτων πηγαινοέρχεται ένα χρόνο τώρα. Όλη αυτή η διαθεσιμότητα - κινητικότητα στο δημόσιο έχει τρία χρόνια. Ένα φορολογικό σύστημα της προκοπής... Κάθε νόμος που έρχεται είναι χειρότερος από τον προηγούμενο. Όποιος νόμος πάει στην Βουλή, μεγαλώνει την γραφειοκρατεία. Στήνεται ο ΕΟΠΥΥ, υποτίθεται για να οργανώσει καλύτερα και πιο αποτελεσματικά το χρήμα των ασφαλιστικών ταμείων, που κατευθύνεται προς τις παροχές, προς όλα αυτά που συγκροτούν την περίθαλψη των Ελλήνων και καταρρέει. Οι άνθρωποι απ' έξω έρχονται και μας λένε κάθε τόσο, "επιτέλους, βάλτε ένα σχέδιο μπροστά, υπηρετήστε το και ανακτήστε μέσα από την εξυπηρέτηση του δικού σας σχεδίου την αξιοπιστία σας και μη λέτε μεγάλα λόγια". Τελικά, το μόνο που πηγαίνουν στο τραπέζι των υποτιθέμενων διαπραγματεύσεων είναι η δυστυχία και οι θυσίες του ελληνικού λαού».

Σε άλλο σημείο είπε: «Οι ξένοι μπορεί να ήρθαν με τα λανθασμένα σχέδιά τους. Πράγματι, αυτά δεν ανταποκρίνονταν στις δυνατότητες ή τις ιδιομορφίες του ελληνικού κράτους. Όμως, όταν έρχονται αυτοί με ένα σχέδιο -το οποιοδήποτε σχέδιο, το οποίο φέρνουν από άλλες χώρες ή δεν το έχουν δει σωστά-, για να μπορέσεις να συζητήσεις διαφορετικά, πρέπει να παρουσιάσεις το δικό σου σχέδιο. Το δικό σου συνολικό σχέδιο. Να τους πεις, δηλαδή, ότι εγώ θέλω να αναλάβω να ανατρέψω όλες τις αιτίες που μας έφεραν μέχρι εδώ. Δηλαδή τι θα κάνω; Θα συμμαζέψω το κράτος, θα συμμαζέψω τα δημόσια οικονομικά, θα περιορίσω τις σπατάλες, θα οργανώσω τα νοσοκομεία μου αλλιώς, θα οργανώσω το ασφαλιστικό μου σύστημα, το οποίο μπαίνει πάλι σε διαδικασία κατάρρευσης. Θα τα κάνω όλα αυτά εγώ. Τι θέλω, λοιπόν, από εσάς; Θέλω να μου διασφαλίζετε, όσο το πρόγραμμα προχωράει, να μην έχω κανένα οικονομικό κραχ. Το δεύτερο που θα μπορούσε να έχει μπει, εδώ και καιρό, είναι ότι αφού εμείς τα κάνουμε όλα αυτά από την μεριά μας, εσείς λοιπόν -για παράδειγμα-, φτιάξτε μια τράπεζα δική σας στην Ελλάδα. Βάλτε 40 δισ. ή 50 δισ. ευρώ εκεί, φέρτε τους δικούς σας να την διοικήσουν και με τους δικούς σας κανόνες δώστε αυτά τα χρήματα στον ιδιωτικό τομέα, μπας και γίνει καμία δουλειά. Εμείς λοιπόν να μαζέψουμε το κράτος και τις αμαρτίες μας και αυτοί να μας βοηθήσουν στην ανάπτυξη. Όταν δεν τα κάνεις αυτά, απλώς κάνεις συνδικαλισμό στο πρόγραμμα των άλλων. Έρχονται αυτοί και λένε τα όσα λένε -πολλά είναι τερατώδη, είναι λάθη- και η μόνη μας συμμετοχή είναι να πούμε, μήπως αυτό πρέπει να το αλλάξετε, μήπως εκείνο δεν πρέπει να το κάνουμε, μήπως να μας δώσετε περισσότερο χρόνο;».

* Για την πρωτοβουλία των 58 για την κεντροαριστερά:

«Αυτή η πρωτοβουλία συναντά δύο σοβαρά εμπόδια. Το πρώτο είναι οι ηγεσίες των δύο κομμάτων -εννοώ ΠαΣοΚ και Δημοκρατικής Αριστεράς-, που με κάθε τρόπο δεν επιθυμούν να διευκολύνουν την μετεξέλιξη των πραγμάτων στον συνολικό πολιτικό χώρο...».

Δημοσιογράφος: Μήπως εδώ αδικείτε το ΠαΣοΚ; Η ηγεσία του ΠαΣοΚ έχει εκφραστεί θετικά...

Γ. Φλωρίδης: «Με την έννοια να κρατηθεί το "μαγαζί" ΠαΣοΚ. Δεν είχε κανένα λόγο να μην εκφραστεί θετικά».

Δημοσιογράφος: Απλώς και οι 58 δεν θέτουν ζήτημα αυτοδιάλυσης των υφιστάμενων πολιτικών σχηματισμών...

Γ. Φλωρίδης: «Ακριβώς επειδή δεν θέτουν αυτό το ζήτημα και είναι το θέμα που η κοινωνία θέτει. Αυτό είναι το δεύτερο, εκεί προσκρούει η πρωτοβουλία στη συνέχεια. Δηλαδή, πρώτα προσκρούει στην άρνηση των ηγεσιών και των κομματικών μηχανισμών ΠαΣοΚ και Δημοκρατικής Αριστεράς να διευκολύνουν μια εξέλιξη στον χώρο. Το δεύτερο είναι ότι όταν πας με μικροδιευθετήσεις, του τύπου να είναι και αυτοί και οι άλλοι και οι άλλοι, με τα "μαγαζάκια" ατόφια, πας σε μια αναπαλαίωση. Η κοινωνία απαιτεί ανατροπές. Ο χώρος μπορεί να φτιαχτεί μόνο με μεγάλες και ριζικές ανατροπές».

* Για τον Κοινωνικό Σύνδεσμο:

«Θέτουμε στον δημόσιο διάλογο, όσο μπορούμε, την πρότασή μας από τον περσινό Νοέμβριο, που έγινε η συνάντηση στο Γκάζι. Με τις έξι κινήσεις και τα δύο κόμματα. Είπαμε, λοιπόν, από τότε ότι πρέπει να πάμε να αυτοδιατεθούμε άπαντες στην δημιουργία του νέου και ενιαίου. Δηλαδή, να αντιστοιχηθούμε και να συναντήσουμε το αίτημα της κοινωνίας. Αυτό είπα μάλιστα πώς θα μπορούσε να γίνει. Από μια πρωτοβουλία προσώπων, με πολιτική αναγνώριση, η οποία θα αναλάμβανε να κινήσει την διαδικασία, έτσι ώστε σε ισότιμη βάση να πάμε σε ένα ιδρυτικό συνέδριο του χώρου, όπου παλιοί και καινούργιοι θα συγχωνευόμασταν σε κάτι καινούργιο».

Δημοσιογράφος: Προχώρησε αυτό;

Γ. Φλωρίδης: «Μέχρι στιγμής όχι. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι παύει να είναι διαρκώς σε επαφή με το κοινωνικό αίτημα».

«ΑΘΗΝΑ 9.84» - ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ