Ο Γ. Καλογήρου στον ΑΘΗΝΑ984

14:00 15/10/2013 - Πηγή: Athina984

Ο καθηγητής τεχνολογικής οικονομίας στο Μετσόβιο Πολυτεχνείο και ένας εκ των συμμετεχόντων στην πρωτοβουλία των 58 για την Κεντροαριστερά, Γιάννης Καλογήρου, μίλησε στις 15/10 στον «ΑΘΗΝΑ 9.84» και την Νόνη Καραγιάννη.

Μεταξύ άλλων, είπε:

«Το κείμενο ουσιαστικά θέτει τέσσερα - πέντε πολύ βασικά θέματα. Το πρώτο είναι ότι προσπαθεί να καλύψει ένα προγραμματικό και πολιτικό κενό -εννοώ με όρους αξιόμαχης δύναμης-, στον χώρο που λέγεται σοσιαλδημοκρατία, δημοκρατική αριστερά στην Ευρώπη. Υπάρχει ένα τέτοιο κενό και προσπαθεί να το καλύψει. Δεύτερον, μιλάει για

την ανάγκη της εθνικής ανασυγκρότησης που βασικό της στοιχείο είναι το είδος της ανάπτυξης το οποίο θέλουμε και εκεί δεν έχουμε δει κάτι και μιλάω σε συλλογικό επίπεδο. Τρίτον, είναι κεντρικό το θέμα της εθνικής αυτογνωσίας, διότι ξέρουμε πολύ καλά ότι πολλές φορές αυτή αποκτά ένα εύκολο περιεχόμενο, ότι είμαστε ο μοναδικός λαός που όλοι μας βαράνε. Από την άλλη, πολλές φορές φτάνει και σε σημείο αυτομαστιγώματος. Εδώ χρειαζόμαστε μια εθνική αυτογνωσία, που θα δώσει μια νέα πατριωτική υπερηφάνεια, αλλά χωρίς κομπλεξισμούς και ντροπή για αυτό που είμαστε».

Σε άλλο σημείο είπε: «Το κείμενο αυτό -να το ξεκαθαρίσω, γιατί είναι αναγκαίο-, δεν είναι κείμενο διακήρυξης ενός νέου κόμματος. Είναι μια πρωτοβουλία πολιτών -ας το πούμε έτσι-, οι οποίοι προσπαθούν να βάλουν στο πλαίσιο του χώρου αυτού -αλλά και ευρύτερα-, τα μεγάλα θέματα της ατζέντας, που είναι η εθνική ανασυγκρότηση, η παραγωγική ανασυγκρότηση και η ανάπτυξη με ένα διαφορετικό τρόπο. Είναι το ζήτημα της αυτογνωσίας και της διαδικασίας που πρέπει να ακολουθηθεί. Το κείμενο βάζει και ορισμένα άλλα σημαντικά θέματα, όπως για παράδειγμα το ότι στην Ελλάδα πρέπει να ξαναβρεθεί μια ισορροπία στις σχέσεις μεταξύ των αντίπαλων πολιτικών δυνάμεων, στο πλαίσιο της πολιτικής αντιπαράθεσης, η οποία πρέπει να είναι προγραμματική, αλλά να μην ξεπερνάει διάφορα όρια που κινδυνεύουν να διαρρήξουν την πολιτική συνοχή της κοινωνίας. Πολλές φορές η διαπραγμάτευση και ο συμβιβασμός έχουν γίνει εξοβελιστέες έννοιες και ουσιαστικά αυτή η κάθετη αντιπαράθεση πρέπει να σταματήσει. Σε αυτό το σημείο πιστεύω ότι με ένα τρόπο -δεν θέλω να κάνω μεγάλες αναλογίες-, το κείμενο ξαναβάζει κάποια θέματα που είχε θέσει ο μεγάλος ηγέτης της αριστεράς, ο Λεωνίδας Κύρκος, αμέσως μετά την μεταπολίτευση για έναν διαφορετικό τρόπο συνύπαρξης και ανταγωνισμού των πολιτικών δυνάμεων με το κείμενο που είχε γίνει γνωστό τότε ως "Οι στόχοι του έθνους". Νομίζω ότι αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό. Το κείμενο έχει σαφώς προγραμματικό στόχο και στίγμα. Προφανώς εντάσσεται σε ένα συγκεκριμένο ελληνικό και διεθνές ρεύμα, αλλά από εκεί και πέρα είναι ανοιχτό στον τρόπο που θα γίνει η πολιτική διαπραγμάτευση και αντιπαράθεση, οι προγραμματικές συγκλίσεις και αποκλίσεις και όχι οι κάθετες αντιπαραθέσεις, που δεν νομίζω ότι μας έχουν βοηθήσει και πολύ».

Δημοσιογράφος: Στις αρχές του του φθινοπώρου -από τον Σεπτέμβριο και μετά-, φαινόταν ότι διαμορφωνόταν ένα πλαίσιο -με δεδομένο το πρωτογενές πλεόνασμα, όπως λέει η ελληνική κυβέρνηση- αλλαγής της στάσης, περισσότερη ευελιξία σε ό,τι αφορά τους δανειστές μας. Ξαφνικά έρχεται η ετήσια γενική συνέλευση του ΔΝΤ και της ΕΚΤ και το χτεσινό Eurogroup και αποκλείονται μια σειρά ανοικτά ζητήματα. Καταρχάς αποκλείεται το κούρεμα, υπάρχει διάσταση απόψεων για το δημοσιονομικό κενό και τον τρόπο κάλυψής του και γενικώς υπάρχει μια έντονη καχυποψία ότι η Τρόικα έρχεται για να ζητήσει νέα δημοσιονομικά μέτρα...

Γ. Καλογήρου: «Βρισκόμαστε πράγματι σε μια λεπτή φάση αυτή την στιγμή. Προφανώς πάρα πολλά πράγματα τα οποία διοχετεύονται και στον Τύπο και από διάφορους οργανισμούς, είναι και στο πλαίσιο μιας προσπάθειας της κάθε πλευράς να μεγιστοποιήσει τις επιδιώξεις της, είτε αυτές είναι πολιτικές, είτε οικονομικές, για να μπορέσει να πετύχει το μέγιστο δυνατό αποτέλεσμα για αυτήν. Εκ των πραγμάτων, η επόμενη περίοδος και μέχρι τον Μάρτιο - Απρίλιο, θα είναι δύσκολη και γι' αυτό ακριβώς και είναι αναγκαία μια εθνική στρατηγική η οποία δεν θα περιορίζεται στο δημοσιονομικό, το οποίο βέβαια είναι αναγκαίο και απαραίτητο. Από εκεί και πέρα, θα προσπαθήσει να ανοίξει τα θέματα και στις διαπραγματεύσεις με τους εταίρους. Για παράδειγμα -το έχει πει και ο υπουργός Οικονομικών-, υπάρχει το θέμα του διαρθρωτικού ελλείμματος, δηλαδή του πώς παίρνει κανείς υπόψη του και τον κύκλο της ύφεσης. Αυτό το λένε και έγκριτοι οικονομολόγοι και διεθνώς, ότι δεν μπορεί να μην το λάβει κανείς υπόψη του και πως σε αυτόν τον τομέα η Ελλάδα έχει κάνει πολύ μεγάλη πρόοδο, αν λάβουμε υπόψη μας και την ύφεση στην οποία βρισκόμαστε και υπάρχουν διάφοροι τρόποι για να το μετρήσει κανείς. Όσον αφορά το πρωτογενές πλεόνασμα, περισσότερο σε αυτή την φάση έχει μια συμβολική σημασία, γιατί δείχνει ότι κάποια πορεία έχει ολοκληρωθεί, παρά το γεγονός ότι ξέρετε πολύ καλά πως έχει σημασία το πώς θα μετρηθεί, γιατί μπορεί κανείς να καθυστερήσει κάποια πράγματα ή να επιταχύνει κάποια άλλα και να μπορέσει να το πετύχει. Αλλά δεν μπορεί κανείς να μην δεχτεί -μιλώντας προς τα έξω, γιατί προς τα μέσα ξέρουμε ότι όλο αυτό ήταν μια επίπονη πορεία-, ότι σε κάποιους τομείς έφερε και μια ορισμένη εξυγίανση. Ένα παράδειγμα είναι η περίφημη δαπάνη για τα φάρμακα και η συνταγογράφηση. Μην ξεχνάμε ότι από το 2004 - 2009 είχαν διπλασιαστεί αυτές οι δαπάνες και αυτή την στιγμή έχουν πέσει. Δεν είναι υποχρεωτικά κάτι κακό αυτό, είναι μάλλον κάτι καλό, γιατί είχαν ξεχειλώσει. Δεν έγιναν ξαφνικά πιο άρρωστοι. Το ότι οι τιμές των φαρμάκων έπεσαν, είναι θετικό. Από την άλλη, έγιναν πολλές ισχυρές περικοπές και σε επίπεδο μισθών, αλλά και σε επίπεδο διαφόρων οργανισμών. Εκεί, το μείον της υπόθεσης είναι ότι έγιναν οι περικοπές, αλλά όχι η αναδιάρθρωση και αυτό είναι το πιο σημαντικό. Γι' αυτό είπα πριν ότι τα δύο πιο σημαντικά θέματα είναι η δομή και η οργάνωση και το δεύτερο είναι η παραγωγική ανασυγκρότηση, δηλαδή μια νέα επιτάχυνση της παραγωγής και μάλιστα προωθώντας κανείς την καινοτόμα επιχειρηματικότητα και ορισμένα άλλα θέματα. Επομένως, το κρίσιμο είναι πώς θα γίνει αυτή η αναδιοργάνωση, έτσι ώστε τελικά να έχουμε ένα πιο αποτελεσματικό και αποδοτικό κράτος και ταυτόχρονα μια πιο εξωστρεφή, δυναμική, διατηρήσιμη παραγωγή. Όλα αυτά, δυστυχώς, δεν είναι στην ατζέντα αυτή τη στιγμή. Εγώ θα περίμενα δηλαδή από τις άλλες πολιτικές δυνάμεις, που είναι στην αντιπολίτευση, αυτή τη στιγμή να βάλουν με ένταση αυτά τα θέματα και όχι απλώς να έχουν μια αμυντική πολιτική σε κάποια θέματα, που σε ορισμένα και δικαίως μπορεί να έχουν».

«ΑΘΗΝΑ 9.84» - ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ