Ο Γ. Λούλης στον ΑΘΗΝΑ984

Ο επικοινωνιολόγος, Γιάννης Λούλης, μίλησε στις 24/11 στον «ΑΘΗΝΑ 9.84» και τη Νόνη Καραγιάννη.

Μεταξύ άλλων, είπε:

«Η μοιραία τετραετία ήταν η τετραετία 1981 - 1985, που ήταν και η πολλά υποσχόμενη περίοδος, ήταν η κατεξοχήν περίοδος της μεταπολίτευσης, όπου επενδύθηκαν ελπίδες. Το ΠαΣοΚ που εκπροσωπούσε την αλλαγή, ήταν και το κατεξοχήν κόμμα της μεταπολίτευσης. Διότι η μεν Νέα Δημοκρατία
ήταν σε κάποιο βαθμό συνέχεια της προδικτατορικής ΕΡΕ, ενώ το ΠαΣοΚ ήταν το καινούργιο κόμμα. Εκείνη τη μοιραία τετραετία ακολουθήθηκε μια συγκεκριμένη οικονομική πολιτική, κρατισμού και λαϊκισμού, η οποία εκτόξευσε το χρέος, τα ελλείμματα και η οποία δημιούργησε αυτό το κράτος το οποίο σήμερα όλοι συνειδητοποιούμε ότι αποτελεί "βρόγχο" στην οικονομία».

Και πρόσθεσε: «Οι δομές της οικονομίας ήταν εξαιρετικά στρεβλές με την επέκταση του δημόσιου τομέα. Εκείνη την εποχή ο Ανδρέας Παπανδρέου είχε να επιλέξει ανάμεσα σε δύο δρόμους, ένα δρόμο κρατικιστικού σοσιαλισμού και έναν άλλο δρόμο, που ακολούθησε ένας άλλος πρωθυπουργός της Νότιας Ευρώπης, ο Φελίπε Γκονζάλες, ο οποίος είχε βγει στην Ισπανία λίγο αργότερα και άνοιξε την οικονομία του».

* Για τις περιόδους διακυβέρνησης Κ. Σημίτη - Κ. Καραμανλή:

«Τα αρνητικά στοιχεία και των δύο διακυβερνήσεων ήταν παράλληλα. Έγινε κάποια προσπάθεια ειδικά στην πρώτη, του κ. Σημίτη, δημοσιονομικής πειθαρχίας, για να μπούμε στην ΟΝΕ, αλλά δεν έγιναν οι τομές και οι μεταρρυθμίσεις που έπρεπε να γίνουν. Ακόμα και οι θιασώτες του κ. Σημίτη, αναφέρομαι και σε ορισμένους από αυτούς που μίλησαν για έναν αβαθή εκσυγχρονισμό... Δηλαδή, όλα δεν πήγαν στις ρίζες του προβλήματος και το ίδιο συνέβη και την περίοδο Καραμανλή, παρόλο που και οι δύο πρωθυπουργοί θα μπορούσαν να κάνουν τομές και η κοινή γνώμη ήταν ώριμη για αυτό».

* Για την σημερινή πολιτική κατάσταση:

«Η Νέα Δημοκρατία κάνει μια στροφή προς το λαϊκισμό. Η δεξιά στροφή είναι το έλασσον. Δεν έχει ιδιαίτερη σημασία. Πολύ πιο σοβαρό είναι η στροφή προς τον λαϊκισμό. Η χώρα δεν μπορεί  να πετύχει συναίνεση μεταξύ των δύο μεγάλων κομμάτων, που συναντούμε στην Ιρλανδία, στην Πορτογαλία, στην Ισπανία. Σχεδόν έχουν εξωθηθεί τα δύο κόμματα κάτω από πίεση, είτε εσωτερική που συνέβη στο ΠαΣοΚ, είτε πίεση από την Ευρωπαϊκή Ένωση που έχει εξαναγκάσει τον κ. Σαμαρά να αναδιπλωθεί και να αλλάξει την στάση του. Το δικομματικό σύστημα περνάει μια από τις μεγαλύτερες και σοβαρότερες κρίσεις του».

Και πρόσθεσε: «Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι ο κόσμος θα ήθελε λίγους βουλευτές να γίνονται υπουργοί, αλλά να επιλέγονται άνθρωποι οι οποίοι είναι ικανοί να διοικήσουν, διότι εδώ έχουμε να κάνουμε με μια κρίση του πολιτικού προσωπικού συνολικά. Είναι "γυμνά" τα κόμματα από πλευράς πολιτικού προσωπικού. Δεν έχουν ανανεωθεί όλο αυτό το χρόνο...
Έχει δημοσιοϋπαλληλοποιηθεί τόσο πολύ η κομματική ζωή που κανένας δεν φεύγει από τα μεγάλα μαγαζιά. Είναι πάρα πολύ δύσκολο να φύγουν, τουλάχιστον για την ώρα».

Keywords
Τυχαία Θέματα