Ο Κυρ. Μητσοτάκης στον ΑΘΗΝΑ984

14:50 15/5/2013 - Πηγή: Athina984

Ο βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας, Κυριάκος Μητσοτάκης, μίλησε στις 15/5 στον «ΑΘΗΝΑ 9.84» και τη Νόνη Καραγιάννη.

Μεταξύ άλλων, είπε:

* Για την επιστράτευση των καθηγητών:

«Ήταν αδύνατον για την κυβέρνηση να αναλάβει το ρίσκο μίας απεργίας, εν μέσω της προκαθορισμένης εξεταστικής περιόδου, που ξεκινά σε λίγες μέρες. Από τη στιγμή που η ίδια η ΟΛΜΕ

έδωσε ακραίο τόνο στις κινητοποιήσεις της, ενθάρρυνε δηλαδή τους εκπαιδευτικούς να απεργήσουν εν μέσω εξεταστικής περιόδου, η κυβέρνηση όφειλε να αντιδράσει, έστω και με αυτό το ακραίο ανεπιθύμητο μέτρο. Διότι μία επιστράτευση δεν αποφασίζεται εύκολα, είναι όντως μία ακραία απάντηση, σε πρακτικές όμως, οι οποίες ξεκάθαρα βάζουν το συντεχνιακό συμφέρον πάνω από το συμφέρον της κοινωνίας. Στο παρελθόν τέτοιες πρακτικές είχαν την ανοχή της κοινωνίας. Σήμερα πια τα πράγματα έχουν αλλάξει και όλοι αντιλαμβάνονται ότι η πρόοδος της Ελλάδας και η έξοδος από την κρίση έχουν να κάνουν και με το γεγονός ότι δεν είναι δυνατόν να ανεχόμαστε άλλο το ειδικό συμφέρον να υπερισχύει του συλλογικού...».

Δημοσιογράφος: Αναρωτιέμαι αν σας προβληματίζει η κατάχρηση αυτού του ακραίου και -όπως το χαρακτηρίσατε- ανεπιθύμητου μέτρου. Μέχρι στιγμής και σε ένα διάστημα περίπου ενός χρόνου, έχει εφαρμοστεί τρεις φορές. Και υπάρχει ένα ερώτημα, αν σε όλους τους τομείς της κυβερνητικής πολιτικής, οι οποίοι θα πρέπει να προχωρήσουν, η κυβέρνηση με αυτή τη μέθοδο της πυγμής αποφασίζει να έχει απέναντί της την κοινωνία τελικά...

Κυρ. Μητσοτάκης: «Δεν φαίνεται κάτι τέτοιο μέχρι στιγμής. Και η αλήθεια είναι ότι δυστυχώς ανεχτήκαμε, με αποκαρδιωτική απάθεια, εδώ και πολλά χρόνια τέτοιες πρακτικές, οι οποίες φαίνονταν να μην μας ενοχλούν ή υπήρχε μάλλον η άλλη εξήγηση. Εννοώ ότι υπήρχε μία σιωπηλή πλειοψηφία πολιτών, η οποία σαφώς και ενοχλείτο από τέτοιες πρακτικές, δεν είχε όμως καμία δυνατότητα ουσιαστικής και πολιτικής έκφρασης... Στο παρελθόν τέτοιες πρακτικές γίνονταν ανεκτές και η λογική των κυβερνήσεων ήταν "δεν βαριέσαι, κάποια στιγμή θα ξεφουσκώσει αυτό το θέμα". Εκτιμώ ότι σε μία χώρα, η οποία βρίσκεται σε μία τόσο βαθιά κρίση, τέτοιου είδους προσεγγίσεις δεν ανταποκρίνονται πια στις ανάγκες της. Και πιστεύω ότι είναι και πάρα πολύ σημαντικό ως πολιτικό σύστημα και η κυβέρνηση να στείλει ένα μήνυμα για το όριο και το πλαίσιο των κινητοποιήσεων. Σας θυμίζω ότι έχουν γίνει ουκ ολίγες τέτοιες κινητοποιήσεις και απεργίες τους τελευταίους μήνες και δεν κατέφυγε σε όλες η κυβέρνηση στο μέτρο της επιστράτευσης. Το έκανε μόνο μετά από πολύ μεγάλη περίσκεψη, σε περιπτώσεις που πραγματικά θιγόταν με κατάφωρο τρόπο το δημόσιο συμφέρον».

Δημοσιογράφος: Εκτιμάτε ότι πίσω από όλη αυτή την υπόθεση και όλη αυτή την εμπειρία της Ελλάδας της κρίσης -την τελευταία τριετία θα μπορούσαμε να το προσεγγίσουμε έντονα-, υπάρχει και κρίση στο συνδικαλιστικό κίνημα;

Κυρ. Μητσοτάκης: «Νομίζω ότι η κρίση στο συνδικαλιστικό κίνημα υπήρχε εδώ και πάρα πολύ καιρό και πολύ αμφιβάλλω εάν το ίδιο το κίνημα υπερασπιζόταν τα συμφέροντα των εργαζομένων ή των ιδίων των μεγαλοσυνδικαλιστών, οι οποίοι συμμετείχαν σε αυτό... Το ελληνικό συνδικαλιστικό κίνημα είναι πολύ ξεπερασμένο και νομίζω ότι και τα κόμματα εξουσίας -και αναφέρομαι και στη Νέα Δημοκρατία-, στο παρελθόν δεν πήραν τις απαραίτητες αποστάσεις από τέτοιες ακραίες συνδικαλιστικές πρακτικές... Η λογική -για να το πω απλά-, είναι ότι και οι ίδιοι οι βουλευτές προσδοκούσαν στη στήριξη των συνδικαλιστών στις εκλογές και κανείς δεν τολμούσε να τα βάλει μαζί τους, με τη λογική του ότι έτσι θα εξασφάλιζαν κάποια "ψηφαλάκια". Αυτή είναι η πραγματικότητα. Αυτές οι πρακτικές χρεοκόπησαν. Χρεοκόπησαν μαζί με τη χώρα...
Στις επαφές που έχω, συναντώ και κάποιους νέους συνδικαλιστές, οι οποίοι αντιλαμβάνονται τα πράγματα μέσα από μία διαφορετική λογική. Ότι δεν οδηγούμε, δηλαδή, τα πράγματα πάντα σε ακραία σύγκρουση, ότι δεν χρησιμοποιούμε μία ξεπερασμένη πολωτική και ξύλινη ρητορική, ψάχνουμε να βρούμε λύσεις, οι οποίες είναι προς όφελος όλων τελικά, δηλαδή αυτό το οποίο αποκαλούμε "win - win". Υπάρχουν και τέτοιοι συνδικαλιστές και είναι δεδομένο ότι μέσα από την κρίση το συνδικαλιστικό κίνημα ή θα μετεξελιχθεί σε ένα κίνημα με πιο δυτικοευρωπαϊκή λογική ή θα πάψει να έχει ουσιαστικό ρόλο παρέμβασης».

Δημοσιογράφος: Θεωρείτε ότι είναι ώρα να υπάρξει αλλαγή στο νόμο που διέπει τις αποφάσεις των συνδικαλιστικών οργάνων;

Κυρ. Μητσοτάκης: «Το έχω πει στο παρελθόν και το επαναλαμβάνω και τώρα. Εκτιμώ ότι αυτή η συζήτηση πρέπει να γίνει πια με ωριμότητα και νηφαλιότητα. Θεωρώ ότι και το νομικό πλαίσιο το οποίο διέπει το συνδικαλισμό είναι ξεπερασμένο. Χρήζει επαναξιολόγησης».

Δημοσιογράφος: Και στο κομμάτι της χρηματοδότησης;

Κυρ. Μητσοτάκης: «Βεβαίως. Σε όλες του τις εκφάνσεις. Και νομίζω ότι αυτή η συζήτηση καλό είναι να γίνει με νηφαλιότητα και ότι τελικά θα προβεί και προς όφελος του υγιούς συνδικαλισμού... Πιστεύω ότι αν το πολιτικό σύστημα είναι απαξιωμένο στα μάτια της κοινωνίας, οι μόνοι που ενδεχομένως να είναι ακόμα πιο απαξιωμένοι είναι οι συνδικαλιστές ή τουλάχιστον αυτή η παλαιοκομματική συνδικαλιστική πρακτική».

* Για την χρηματοδότηση των κομμάτων:

«Εδώ και δύο χρόνια έχω θέσει στον δημόσιο διάλογο ένα πλαίσιο παρεμβάσεων στην λειτουργία του πολιτικού συστήματος, που θα καταστήσουν συνολικά την πολιτική πιο ελκυστική για τους πολίτες και θα μειώσουν και το κόστος της δημοκρατίας, το οποίο -κατά την άποψή μου-, εξακολουθεί να παραμένει υπερβολικά υψηλό. Πράγματι τα κόμματα δεν είναι δυνατόν να είναι βιώσιμα, στηριζόμενα αποκλειστικά και μόνο σε κρατικές χρηματοδοτήσεις, πόσο μάλλον όταν αυτές προεξοφλούνται από τον τρόπο με τον οποίο συνέβαινε τα τελευταία χρόνια, με αποτέλεσμα να συσσωρεύουν χρέη, τα οποία είναι αμφίβολο αν μπορούν, ρεαλιστικά, να αποπληρωθούν. Τα κόμματα πρέπει να γίνουν πιο ευέλικτα, ενδεχομένως πιο μικρά, πιο οργανωτικά, να εκμεταλλευτούν τις νέες τεχνολογίες και κατά συνέπεια, να στοιχίζουν λιγότερο. Είμαι αναφανδόν υπέρ της άποψης ότι πρέπει να υπάρχει μεγαλύτερη ιδιωτική χρηματοδότηση των κομμάτων, αλλά ενδεχομένως και των υποψηφίων, με κανόνες διαφάνειας, όπως συμβαίνει και στο εξωτερικό. Και νομίζω ότι νομοτελειακά πηγαίνουμε προς μια μείωση της επιχορήγησης κομμάτων από τον κρατικό προϋπολογισμό. Το να μιλήσουμε για πλήρη κατάργηση της χρηματοδότησης αυτή την στιγμή, δεν νομίζω ότι είναι λογικό και εφικτό... Στην Νέα Δημοκρατία έχουμε ένα σημαντικό συνέδριο στα τέλη του επόμενου μήνα, το οποίο πιστεύω ότι θα μας δώσει την ευκαιρία να συζητήσουμε και ποιος είναι ο ρόλος ενός κόμματος τον 21ο αιώνα».

Σε άλλο σημείο είπε: «Η ίδια η πραγματικότητα σήμανε το τέλος των παραδοσιακών πελατειακών σχέσεων, δηλαδή της ανταλλαγής ψήφου με την προσδοκία κάποιας εξυπηρέτησης, η οποία πολύ συχνά έπαιρνε την μορφή του διορισμού στο δημόσιο. Αυτό το μοντέλο έχει τελειώσει. Ποιο μπορεί να είναι το κίνητρο για κάποιον πολίτη να συνεισφέρει οικονομικά, ενδεχομένως και με ένα μικρό ποσό σε ένα κόμμα; Μόνο εάν αισθάνεται ότι με κάποιο τρόπο συμμετέχει και συνδιαμορφώνει -στο μέτρο που του αρμόζει-, αποφάσεις που έχουν να κάνουν με την λειτουργία του κόμματος...».

«ΑΘΗΝΑ 9.84» - ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ