Ο Ν. Χριστοδουλάκης στον ΑΘΗΝΑ984

Ο καθηγητής οικονομικής ανάλυσης στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΑΣΟΕΕ), Νίκος Χριστοδουλάκης, μίλησε στις 22/4 στον «ΑΘΗΝΑ 9.84» και τη Νόνη Καραγιάννη.

Μεταξύ άλλων, είπε:

«Εάν δει κανείς το χρέος της Ελλάδος, παρατηρεί ότι αποτελεί μόνο το 4% του συνολικού χρέους της ευρωζώνης. Άρα πρόκειται για μία πολύ μικρή συνιστώσα. Εκτιμώ ότι ένα από τα κεφαλαιώδη λάθη που έγιναν τα τελευταία τρία χρόνια, σε σχέση με τα μνημόνια

και τη διαχείρισή τους, ήταν ότι αφέθηκε μία τόσο μικρή συνιστώσα του χρέους της ευρωζώνης να μετεξελιχθεί σε πρόβλημα το οποίο όχι μόνο επιβαρύνει την Ελλάδα, αλλά και την ευρωζώνη συνολικά και τελικά να φανεί ότι υπάρχει κρίση χρέους σε ολόκληρη της οικονομική περιοχή του ευρώ. Νομίζω ότι ο τρόπος που θα έπρεπε να αντιμετωπιστεί θα ήταν να εσωτερικευθεί το πρόβλημα, διότι πρόκειται κυρίως για εσωτερικό χρέος, αφού το μεγαλύτερο μέρος του είναι σε ευρωπαϊκές τράπεζες και να αντιμετωπιστεί μέσα στο πλαίσιο της ευρωζώνης. Οπότε, λέγοντας οι Αμερικάνοι ότι πρέπει να βγουν τα ευρωμόλογα ή όλα αυτά τα θέματα, ουσιαστικά πρέπει να υπάρξει μία εσωτερική αντιμετώπιση του προβλήματος της Ελλάδος και κατ' επέκταση και των άλλων χωρών, της Πορτογαλίας για παράδειγμα, της Ισλανδίας και της Κύπρου, χωρίς αυτά τα προβλήματα να διογκώνονται σε υπερβολικό βαθμό και να γίνονται προβλήματα της παγκόσμιας οικονομίας. Γιατί ακόμα βρίσκονται σε μία κλίμακα, η οποία εσωτερικά είναι διαχειρίσιμη. Αρκεί βέβαια να το θελήσουν και οι ισχυρές οικονομίες της ευρωζώνης και κυρίως η Γερμανία... Αρχίζουν να εμφανίζονται ξανά σημάδια ύφεσης στην παγκόσμια οικονομία, πράγμα το οποίο κανείς δεν περίμενε και αυτά τα σημάδια είναι πιο εμφανή και στην Κίνα. Έχουν πέσει σημαντικά οι ρυθμοί ανάπτυξης εκεί και κανείς δεν ξέρει τι θα γίνει στις παγκόσμιες αγορές. Γι' αυτό λοιπόν νομίζω ότι κανείς δεν θα ήθελε να δει την Ευρώπη σε αυτή τη δύσκολη διεθνή συγκυρία να έχει μόνο αμυντικές πολιτικές, οι οποίες θα συρρικνώσουν ακόμα περισσότερο την παγκόσμια ζήτηση. Εκτιμώ λοιπόν ότι θα ασκηθεί πίεση στην Ευρωπαϊκή Ένωση, στο πλαίσιο του G20, ώστε να αποκτήσει πιο επεκτατικές και αναπτυξιακές πολιτικές. Το δεύτερο το οποίο της ζητούν είναι να μην "εξάγει" τα εσωτερικά προβλήματά της -τα οποία θα έπρεπε να θεωρεί εσωτερικά-, να τα κάνει δηλαδή παγκόσμια προβλήματα...».

Δημοσιογράφος: Με το κομμάτι της τραπεζικής ένωσης που ήταν από τα ζητήματα τα οποία απασχόλησαν, ήταν και το βασικό θέμα συζήτησης και του Μάριο Ντράγκι στην Σύνοδο του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας...

Ν. Χριστοδουλάκης: «Θεωρώ ότι αυτό είναι μία πολύ σημαντική εξέλιξη, η οποία πρέπει να επισπευσθεί. Και θα σας πω τι σημαίνει αυτό για την Ελλάδα. Κατ' αρχήν εάν υπήρχε τραπεζική ένωση το 2009, δεν θα υπήρχε καμία κρίση ή εν πάση περιπτώσει η κρίση που θα υπήρχε στη ευρωζώνη σήμερα θα ήταν πολύ πιο ήπια. Το δεύτερο είναι ότι εάν δεν γίνει η τραπεζική ένωση και εάν δεν υπαχθούν οι ανακεφαλαιοποιήσεις των τραπεζών στο ταμείο το οποίο προβλέπει η τραπεζική ένωση, θα γίνονται αλλεπάλληλες αδιέξοδες κινήσεις. Για παράδειγμα, στην Ελλάδα και κατ επέκταση στην Ιρλανδία και την Πορτογαλία. Εδώ τα ομόλογα τα οποία κρατούσαν οι ελληνικές τράπεζες, πέρυσι, "κουρεύτηκαν". Κατά συνέπεια, οι τράπεζες υπέστησαν μία μείωση του ενεργητικού τους, η οποία θα έπρεπε να καλυφθεί από το ευρωπαϊκό ταμείο. Δεν έγινε αυτό όμως, διότι δεν είχε προχωρήσει η ευρωπαϊκή τραπεζική ένωση. Και ζητάνε τώρα να καλυφθούν -όπως θα γίνει κιόλας-, από τη δόση την οποία πήραμε, στο πλαίσιο του μνημονίου. Και γι' αυτό το μεγαλύτερο μέρος της προηγούμενης δόσης θα πάει στην ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών της Ελλάδος. Δηλαδή θα ξαναμπεί στο χρέος».

Δημοσιογράφος: Ανατροφοδότηση ουσιαστικά...

Ν. Χριστοδουλάκης: «Εσείς το λέτε επιστημονικά, εγώ θα σας το πω απλά. Αυτό λέγεται μία τρύπα στο νερό. Αυτή είναι η πραγματική ονομασία. Διότι, επί δύο χρόνια τώρα, δημιουργήθηκε τρομερή φασαρία και αβεβαιότητα γύρω από το ελληνικό τραπεζικό σύστημα, έφυγαν δισεκατομμύρια ευρώ από τη χώρα, λόγω της ανασφάλειας που νιώθουν οι καταθέτες και για διάφορους άλλους λόγους. Φοβήθηκαν όλοι ότι κλυδωνίζεται, καταρρέει και ούτω καθεξής το ελληνικό τραπεζικό σύστημα, λόγω του PSI το οποίο υπέστη. Αυτό δικαιολογήθηκε ότι θα ελάφρυνε το ελληνικό δημόσιο χρέος, πράγμα το οποίο τελικά δεν γίνεται. Κατά συνέπεια, θεωρώ ότι όλη αυτή η περιπέτεια που πέρασε το ελληνικό τραπεζικό σύστημα και καθηλώθηκε, ενώ θα μπορούσε να συμβάλλει πολύ ουσιαστικά στην τροφοδότηση της ρευστότητας της αγοράς, θα είχε αποφευχθεί».

Δημοσιογράφος: Με αφορμή τη συζήτηση που έχει ανοίξει τώρα για το "ναυάγιο", το "πάγωμα" ενδεχομένως, όπως το λένε ορισμένοι τραπεζικοί κύκλοι, στη διαδικασία συγχώνευσης Εθνικής και Eurobank, εκτιμάτε ότι οι ελληνικές τράπεζες θα βρεθούν και πάλι μπροστά σε νέες περιπέτειες; Υπάρχει μία αλλαγή οπτικής των δανειστών μας σε αυτό το κομμάτι;

Ν. Χριστοδουλάκης: «Θεωρώ ότι το τι θα κάνουν οι ελληνικές τράπεζες, θα έπρεπε να αφεθεί στους μετόχους και σε αυτούς που έχουν τα χαρτοφυλάκια των τραπεζών. Και στο βαθμό που η κυβέρνηση με τον α ή β τρόπο έχει συμμετοχές ή επιρροές σε ορισμένες τράπεζες, μπορεί και αυτή να διαδραματίσει το ρόλο της ως μέτοχος. Από εκεί και πέρα, θεωρώ απαράδεκτη και απρόκλητη και εν πάση περιπτώσει αχρείαστη, όλη αυτή την ωμή παρέμβαση που έγινε από την τρόικα για το πώς θα διαταχθεί το ελληνικό τραπεζικό σύστημα. Όλα αυτά θα είχαν αποφευχθεί, εάν η ανακεφαλαιοποίηση δεν είχε γίνει αναποτελεσματικά, όπως πάει να γίνει σήμερα».

«ΑΘΗΝΑ 9.84» - ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ
Keywords
Τυχαία Θέματα