Ο Ν. Δοϊκος στον ΑΘΗΝΑ984

17:01 25/5/2011 - Πηγή: Athina984

Ο αρχιτέκτονας, πολεοδόμος και συγγραφέας, Νίκος Δοϊκος, μίλησε στην εκπομπή του «ΑΘΗΝΑ 9.84», «Radio GaGa», στους Θόδωρο Σαραντή και Βαγγέλη Καργούδη.

Με αφορμή τη συμπλήρωση των 70 χρόνων του τραγουδοποιού, τραγουδιστή και ποιητή Bob Dylan,

μεταξύ άλλων, είπε:
Β. Καργούδης: Τις ζήσατε αυτές τις ημέρες, εισπράξατε το «άρωμα» αυτών των ημερών. Να μας μεταφέρετε, με μια μηχανή χρόνου και τόπου...

Ν. Δόικος: «Πράγματι, αισθάνομαι από τους τυχερούς, τους χιλιάδες τυχερούς, που

έτυχε να βρίσκονται εκείνη την εποχή στο χώρο που εκφράστηκαν αυτά τα πράγματα. Ο Dylan μένει "ακίνητος". Είναι ριζωμένος στα εκφραστικά εργαλεία της αμερικανικής folk μουσικής, της νέγρικης, του φτωχού Νότου, του περιθωρίου, της παράδοσης του blues και του country. Παρότι απογειώνει τη λαϊκή μουσική γραμμή του με εξαιρετικά λιμπρέτος πάντα, με μια ποίηση έντονου κοινωνικού προβληματισμού, ιδίως τη δεκαετία του '60, που είχα την τύχη να βρίσκομαι εκεί. Και γίνεται, στην ουσία, ο ποιητής του αμερικανικού κοινωνικού κινήματος. Παρότι ο ίδιος συνιστά επανάσταση στα μουσικά δρώμενα του δυτικού κόσμου -θα έλεγα-, τα εκφραστικά του εργαλεία παραμένουν ίδια και απαράλλαχτα. Δηλαδή, "standing still", από το '65 έως σήμερα».

Β. Καργούδης: Θα ήθελα να ρίχναμε μια ματιά περισσότερο στα κινήματα εκείνων των ημερών και στον τρόπο με τον οποίο τα επηρέασε ο Dylan. Ακόμα και σαν ένα φαινόμενο, για το οποίο πρέπει να ομολογήσω ότι παρότι ο ίδιος, από ένα σημείο και πέρα, αποτραβήχτηκε από αυτές τις ιστορίες, εξακολουθούμε να τον θεωρούμε σαν μια εμβληματική προσωπικότητα των κινημάτων. Γι' αυτά τα πράγματα θα ήθελα τη δική σας αίσθηση, σαν ενός ανθρώπου που τα βίωσε και τον σημάδεψαν...

Ν. Δόικος: «Να πούμε πρώτα, γιατί ο Dylan παραμένει, παρά το γεγονός ότι διαφοροποιείται από μια φάση. Γιατί πιστεύω, ότι αυτή η μορφολογική του ακινησία έχει και φιλοσοφική και κοινωνιολογική εξήγηση. Δηλαδή, τι κάνει ο Dylan; Αυτό αφορά και τα κινήματα αργότερα. Εκφράζει αυτές τις -που λέμε- μικρές και σπάνιες χαρές της αμερικανικής αγροτικής κοινωνίας. Η κοινωνική αδικία, ο έρωτας, ο θάνατος, τα αυθόρμητα κινήματα, είναι η βασική θεματολογία του. Όλα αυτά, λοιπόν, παραμένουν στον Dylan αναλλοίωτα, σε όλες τις ιστορικές του φάσεις. ΤΙ γίνεται με τα κοινωνικά κινήματα; Στην ουσία, εδώ θα πρέπει να πούμε, ότι τα αμερικανικά κοινωνικά κινήματα του '60, έχουν να επιδείξουν δύο πολύ σημαντικά τρόπαια. Την πλήρη ενσωμάτωση των μαύρων στην αμερικανική κοινωνία και τον τερματισμό ενός πολέμου. Και αυτό, γιατί; Γιατί -κάτι που ίσως δείχνει παράξενο στους αμήχανους, σήμερα, διαννοούμενους-, αποδεικνύει τι μπορούν να κάνουν επίμονα κοινωνικά κινήματα, όταν βρίσκουν τρόπους, να μη χάσουν την αρχική τους δυναμική. Και αυτό, ίσως, είναι αποτέλεσμα όχι μόνο του να επικαιροποιούν τις πολιτικές τους αναλύσεις και τα επιχειρήματα, αλλά να "παντρεύονται" -όπως έγινε στην Αμερική-, με κινήματα πολιτισμού, μουσικής, λογοτεχνίας, θεάτρου, που -αν θέλετε- αναζωογονούν τη