Ο Τύπος στον κόσμο

10:28 12/1/2015 - Πηγή: Athina984

Η χωρίς προηγούμενο Πορεία Ενότητας κατά της τρομοκρατίας και του θρησκευτικού εξτρεμισμού στο Παρίσι στην οποία συμμετείχαν πάνω από 3,7 εκ πολίτες είναι το βασικό θέμα του διεθνούς Τύπου σήμερα.

Για Γαλλία – πορεία Ενότητας:

“Είμαστε ένας λαός” λέει η Liberation στο πρωτοσέλιδο της με φωτογραφία από τη χθεσινή μεγαλειώδη πορεία στο Παρίσι. “Πέρασε πολύς καιρός έως ότου

νιώσουμε ξανά τόσο περήφανοι για τη Γαλλία” συμπληρώνει η εφημερίδα. Η δημοκρατική πορεία στο Παρίσι πέρασε κάθε προηγούμενο. Περισσότεροι από 3,5 εκ οι συμμετέχοντες. Πάνω από 1 εκ πολίτες σε όλη τη Γαλλία συμμετείχαν σε διάφορες αντίστοιχες πορείες.

“Εναντίον της τρομοκρατίας η μεγαλύτερη διαδήλωση που έγινε ποτέ στη Γαλλία” διατείνεται η Monde. Περισσότεροι από 4 εκ πολίτες στο Παρίσι και σε όλη την επικράτεια συμμετείχαν στις χθεσινές πορείες. Όσον αφορά την πορεία των 50 ηγετών η Monde σημειώνει: Μια ιστορική διαδικασία των σχεδόν 50 ηγετών. Ο Γάλλος πρόεδρος, Φρανσουά Ολάντ είχε στο πλευρό του τον πρόεδρο του Μάλι και τους ανώτατους Ευρωπαίους ηγέτες, Άγκελα Μέρκελ, της Βρετανίας, Ντέιβιντ Κάμερον, του Ισπανού πρωθυπουργού, Μαριάνο Ραχόϊ, του Ιταλού πρωθυπουργού, Ματέο Ρέντσι και τον πρόεδρο της Κομισιόν, Ζαν Κλωντ Γιούνκερ.

“Όλος αυτός ο κόσμος είναι μαζί μας. Είναι όμορφο και παράξενο”. Συγκινημένη και έκπληκτη από την κινητοποίηση η συντακτική ομάδα του Charlie Ebdo που ήταν επικεφαλής της χθεσινής πορείας.

“Πορεία της δημοκρατίας: Η Γαλλία αγωνίζεται εναντίον της τρομοκρατίας” αναφέρει η Figaro. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη διαδήλωση στην ιστορία της Γαλλίας.

“Εκατομμύρια συμμετείχαν στη χθεσινή πορεία αλληλεγγύης στο Παρίσι μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις” αναφέρει ο Guardian. Ο Γάλλος πρόεδρος ανέφερε ότι το “Παρίσι έγινε η πρωτεύουσα του κόσμου” καθώς περίπου 3,7 εκ κόσμου διαδήλωσαν σε ολόκληρη τη Γαλλία. Ο Guardian φιλοξενεί δηλώσεις κάποιων από τους συμμετέχοντες στη χθεσινή μεγαλειώδη πορεία: η Cecile Lebault, δήλωσε: Είμαστε εδώ για να πούμε: Μην αγγίζετε την ελευθερία της έκφρασης. Ζήτω η δημοκρατία. Ζήτω η Γαλλία. Η Christine Kratz κρατώντας ένα μολύβι ανάμεσα στα δόντια της λέει: Είναι τρομακτικό έτσι; Ξέρετε, κλαίγαμε για τρεις ημέρες, τώρα γελάμε για αυτό το κύμα αλληλεγγύης.

“Οι ηγέτες συμμετείχαν από κοινού με τα 4 εκ Γάλλων πολιτών ως ένδειξη ενότητας” αναφέρουν οι FT. Mέρκελ, Κάμερον, Νετανιάχου στο πλευρό του Ολάντ.

“Ενωμένοι για την ελευθερία” αναφέρει η El Pais. To Παρίσι χθες έγινε η πρωτεύουσα του κόσμου ενάντια στην τρομοκρατία σε μια ιστορική πορεία που θα μείνει στη μνήμη για τον αγώνα των πολιτών κατά του τζιχαντισμού. Πάνω από ένα εκατομμύριο πολίτες και πάνω από 40 ηγέτες βγήκαν στους δρόμους. “Είμαι Charlie, είμαι Εβραίος, είμαι αστυνομικός, είμαι δημοσιογράφος” το βασικό σύνθημα.

“Παρίσι: 2 εκ πολίτες στους δρόμους. Ο πρωθυπουργός στη πρώτη σειρά της πορείας των ηγετών. Συμμετείχαν όμως και ο Ρομάνο Πρόντι και ο Μάριο Μόντι” αναφέρει η Corriere de la Sera.

“Επιθέσεις στο Παρίσι: Εκατομμύρια στους δρόμους εναντίον της τρομοκρατίας” αναφέρει η Frankfurter Allgemeine Zeitung. Ένα έθνος σε πένθος. Στη Γαλλία, τουλάχιστον 3,7 πολίτες βγήκαν στους δρόμους εναντίον της τρομοκρατίας. Στο πλευρό τους και αρκετοί ηγέτες.

“Το Παρίσι κάνει πορεία εναντίον της τρομοκρατίας” αναφέρει η WSJ. Ηγέτες από όλο τον κόσμο πιασμένοι χέρι – χέρι συμμετείχαν μαζί με εκατομμύρια Γάλλους πολίτες ως ένδειξη αλληλεγγύης προς τη Γαλλία για τις τρομοκρατικές επιθέσεις που δέχθηκε αυτή την εβδομάδα.

“Με ψυχρούς πολιτικούς όρους, κερδισμένος είναι ο Γάλλος πρόεδρος και η ακροδεξιά” αναφέρουν οι NYTimes. Μετά την τρομοκρατική επίθεση, ο Γάλλος πρόεδρος και η ακροδεξιά ηγέτης Μαρίν Λεπέν είδαν να ενισχύεται η δημοτικότητα τους, κάτι που ωστόσο δεν θα κρατήσει για πολύ.

Στις ΗΠΑ, πάντως, υπήρξε έντονη κριτική για την απουσία κορυφαίων αξιωματούχων από την πορεία στην γαλλική πρωτεύουσα: Παρούσα ήταν μόνο η πρέσβειρα, και ακόμη κι ο αμερικανός υπουργός Δικαιοσύνης που βρισκόταν στην πόλη δεν φάνηκε στους δρόμους. Το βράδυ της Κυριακής, τα αμερικανικά ΜΜΕ έδειχναν τις εικόνες από τη μεγαλειώδη και άνευ προηγουμένου πορεία στο Παρίσι. Ο θαυμασμός των παρουσιαστών για τον τρόπο που οι Γάλλοι είπαν όχι στον τρόμο και «ναι» στην Ελευθερία δεν έκρυψε την αμηχανία για ένα «κενό» στην κεφαλή της πορείας. Αρκετά ΜΜΕ, όπως αναφέρει το Reuters, αναρωτήθηκαν γιατί στην κεφαλή της πορείας δεν βρισκόταν, αν όχι ο ίδιος ο Μπαράκ Ομπάμα, ο αντιπρόεδρος Τζο Μπάιντεν ή ο υπουργός Εξωτερικών Τζον Κέρι. Ακόμη κι ο υπουργός Δικαιοσύνης των ΗΠΑ, Έρικ Χόλντερ, που βρισκόταν στο Παρίσι για συνάντηση με ευρωπαίους υπουργούς επί των μέτρων που πρέπει να ληφθούν για τον κίνδυνο επιθέσεων, δεν φάνηκε. Στο CNN, ενδεικτικά, ακούστηκαν απλώς φωνές πως η απουσία αυτή έδωσε λάθος μήνυμα. Στο πιο εχθρικό για τον Δημοκρατικό πρόεδρο Ομπάμα Fox, η παρουσιάστρια στηλίτευε την απουσία του Ομπάμα ρωτώντας «πού είναι ο πρόεδρος».

Στις διαδηλώσεις σε όλο τον κόσμο αναφέρεται η DW. Βερολίνο, Βόννη, Λονδίνο, Βρυξέλλες, Μαδρίτη, Μόντρεαλ, Μόσχα, Κωνσταντινούπολη, Βηρυτός, Ιερουσαλήμ, Ραμάλα: Την ώρα που εκατομμύρια πολίτες διαδήλωναν στο Παρίσι, λαοί σε όλο τον κόσμο έκαναν το ίδιο σε ένδειξη αλληλεγγύης.

“Έκτακτο συμβούλιο στο Παρίσι για τις επιθέσεις” αναφέρει το BBC στο πρώτο του θέμα. Ένα έκτακτο υπουργικό συμβούλιο υπό τον Γάλλο πρόεδρο θα συγκληθεί σήμερα για το θέμα της εθνικής ασφάλειας, μετά τις επιθέσεις της περασμένης εβδομάδας. Το υπουργικό συμβούλιο θα διεξαχθεί εν μέσω ερωτηματικών για το πώς τρομοκράτες, που ήταν γνωστοί στις αρχές ήταν ικανοί να πραγματοποιήσουν αυτές τις επιθέσεις στο Παρίσι. Στο Λονδίνο, ο πρωθυπουργός Κάμερον επίσης θα έχει συνάντηση με τους επικεφαλής των μυστικών υπηρεσιών για την “αντίδραση” της Βρετανίας στις επιθέσεις της Γαλλίας. Την περασμένη εβδομάδα, ο κ. Βαλς παραδέχθηκε ότι υπήρξαν πολλά λάθη όταν έγινε γνωστό πως οι τρεις δράστες είχαν παρελθόν με τον εξτρεμισμό. Οι αδελφοί Κουασί, μάλιστα ήταν στις τρομοκρατικές λίστες του Ηνωμένου Βασιλείου και των ΗΠΑ, ενώ ο Κουλιμπαλί είχε καταδικαστεί για απόπειρα δραπέτευσης ενός γνωστού μαχητή από τις φυλακές. Ο Κουλιμπαλί είχε γνωρίσει τον Σαρίφ Κουασί στις φυλακές.

Στη Γερμανία: Μεγάλο θέμα στον γερμανικό Τύπο είναι η έκκληση της γερμανικής κυβέρνησης να ματαιωθούν οι πορείες της οργάνωσης Pegida που είναι προγραμματισμένες για σήμερα. “Γερμανοί υπουργοί ζητούν την ακύρωση των διαδηλώσεων της Pegida” αναφέρει η DW. Μέλη της γερμανικής οργάνωσης κατά του Εξισλαμισμού της Ευρώπης διοργανώνουν διαδηλώσεις σε ολόκληρη τη Γερμανία. Την Κυριακή, μέλη της κυβέρνησης και πολιτικοί καταδίκασαν το σχέδιο της οργάνωσης να διοργανώσουν τις πορείες αυτές, τη Δευτέρα.

“Εφημερίδα του Αμβούργου: Χτυπήθηκε από πυρκαγιά” αναφέρει η WSJ. H αστυνομία της γερμανικής πόλης του Αμβούργου έχει συλλάβει δύο υπόπτους για απόπειρα πυρκαγιάς καθώς μια μικρή πυρκαγιά ξεκίνησε στο κτίριο της τοπικής εφημερίδας.

Για Ελλάδα: “Ένα Grexit μπορεί να συμβεί και με ένα ατύχημα” αναφέρει η WSJ. Συγκεκριμένα, ο αρθρογράφος της WSJ, Σίμον Νίξον εκτιμά ότι μετά από ένα “ατύχημα” θα μπορούσε η Ελλάδα να βγει εκτός ευρώ, δίνοντας έμφαση

στο ρόλο που διαδραματίζει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα στη χρηματοδότηση των ελληνικών τραπεζών. Ο Νίξον επισημαίνει στο άρθρο του πως από την ίδρυση της η επιβίωση της ευρωζώνης βασίζεται στο παράδοξο ότι η σταθερότητα του ενιαίου νομίσματος εξαρτάται από την πίστη της αγοράς στη μη αναστρεψιμότητά του. Από την άλλη υπογραμμίζει πως η σταθερότητα της ευρωζώνης ενδεχομένως να απαιτήσει την εξόδο μιας χώρας από το ευρώ, ως ένα τρόπο για την επιβολή πειθαρχίας μεταξύ των μελών της, ιδιαίτερα δε εκείνων που αντιμετωπίζουν οικονομικές δυσκολίες. “Η τρέχουσα πολιτική κρίση στην Ελλάδα δοκιμάζει αυτό το παράδοξο”, σημειώνει ο αρθρογράφος προσθέτοντας πως κανείς δεν θέλει η Ελλάδα να εγκαταλείψει το ευρώ, λιγότερο δε από όλους οι ίδιοι οι Έλληνες, το 74% των οποίων θέλουν η χώρα να παραμείνει στο ενιαίο νόμισμα. Ο Νίξον υποστηρίζει πως ακόμη και το ριζοσπαστικό αριστερό κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ, το οποίο οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι θα κερδίσει στις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου και το οποίο φλέρταρε με την έξοδο από το ευρώ το 2012, πλέον αναγνωρίζει ότι Grexit θα ήταν καταστροφικό.

“Ένας συμβιβασμός θα αποτρέψει ένα Grexit” διατείνεται από την πλευρά του ο Tony Barber στους FT. (…) Κανένας από τους πιθανούς νικητές των εκλογών δεν τάσσεται υπέρ του Grexit. Ούτε οι ψηφοφόροι φαίνεται να το θέλουν. Σε ότι αφορά τους 18 εταίρους της Ελλάδας, ορισμένοι κατανοούν καλά τον κίνδυνο που δημιουργείται για τις χρηματαγορές από ένα τέτοιο προηγούμενο, που θα μπορεί στο μέλλον να απειλήσει και τους ίδιους. Η εξήγηση είναι πως η Γερμανία και οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι στις Βρυξέλλες στέλνουν ένα μήνυμα στους Έλληνες ψηφοφόρους και στα πολιτικά κόμματα, κυρίως το ΣΥΡΙΖΑ, το ακροαριστερό κόμμα που ηγείται στις δημοσκοπήσεις. Το μήνυμά τους είναι πως καμία κυβέρνηση δεν μπορεί να υπολογίζει σε εκτεταμένες παραχωρήσεις από τους Ευρωπαίους πιστωτές όταν συνεχιστούν οι συνομιλίες. Την Πέμπτη, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ενίσχυσε αυτό το μήνυμα. Άφησε να εννοηθεί ότι οι ειδικοί όροι που απολαμβάνουν οι ελληνικές τράπεζες για να έχουν πρόσβαση στα κεφάλαια της ΕΚΤ μπορεί να πάψουν να ισχύουν εάν η Ελλάδα δεν καταλήξει σε νέα συμφωνία με την ΕΕ και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Η πρόσβαση αυτή είναι τόσο κρίσιμη για το ελληνικό χρηματοοικονομικό σύστημα που η νέα κυβέρνηση της Αθήνας δεν θα μπορεί να απειλήσει τους πιστωτές της, εάν θέλει να μείνει στην ευρωζώνη.

Εν αντιθέσει με τις εκλογές της Ελλάδας το Μάιο και τον Ιούνιο του 2012, σήμερα το κεντρικό θέμα συζήτησης δεν είναι το Grexit. Είναι ότι όποιος κι αν γίνει πρωθυπουργός θα διαπραγματευτεί ένα συμβιβασμό για το επόμενο στάδιο του προγράμματος στήριξης της χώρας. Εάν ο Αλέξης Τσίπρας του ΣΥΡΙΖΑ κερδίσει, οι Ευρωπαίοι πιστωτές θα ήταν συνετό να του προσφέρουν, ως δημοκρατικά εκλεγμένου ηγέτη της Ελλάδας, κάποια καρότα σε αντάλλαγμα για το μαστίγιο του ΔΝΤ και της ΕΕ. Οι πιστωτές όμως, θα πρέπει επίσης να καταστήσουν σαφές ότι η οικονομική στήριξη εξακολουθεί να εξαρτάται από μία ειλικρινή και ενεργή προσπάθεια μεταρρυθμίσεων. Σε αντάλλαγμα θα πρέπει να καταστήσουν λιγότερο παρεμβατική την επιτήρηση των εν λόγω προσπαθειών, απευθυνόμενοι στην έντονη δυσαρέσκεια της ελληνικής κοινής γνώμης προς αυτό το καθεστώς ξένη τιμωρίας επί πέντε έτη. Θα μπορούσαν να επιτρέψουν χαμηλότερους στόχους για τα πρωτογενή δημοσιονομικά πλεονάσματα και να αφήσουν τον κ. Τσίπρα να αυξήσει τον κατώτατο μισθό αν και λιγότερο από το 50% που προτείνει. Πιο σημαντικό από όλα, είναι το γεγονός πως οι πιστωτές χρειάζεται να σκεφτούν σοβαρά το αίτημα του ΣΥΡΙΖΑ για αναδιάρθρωση του χρέους. Ίσως, δεδομένων των πολιτικών συνθηκών σε άλλες χώρες και στη Γερμανία, να είναι μάταιο να μιλάμε για γενναία μείωση της ονομαστικής αξίας του χρέους των 175 δισ. ευρώ σε αντάλλαγμα για σκληρές υποχρεώσεις οικονομικών μεταρρυθμίσεων από μία κυβέρνηση στην οποία θα ηγείται ο ΣΥΡΙΖΑ. Εάν όμως, κάθε πλευρά κάνει τους απαραίτητους συμβιβασμούς, τότε ποιος ξέρει για πόσο καιρό μπορούν να μένουν στο ίδιο ξενοδοχείο.

Επιμέλεια Αλεξάνδρα Βουδούρη