Ο Β. Παπαβασιλείου στον ΑΘΗΝΑ984

16:46 15/4/2011 - Πηγή: Athina984

Ο σκηνοθέτης, ηθοποιός και συγγραφέας, Βασίλης Παπαβασιλείου, μίλησε στις 15/4 στον «ΑΘΗΝΑ 9.84» και τον Τάσο Παππά.

Μεταξύ άλλων, είπε:
«Σήμερα, με όρους αντιμετώπισης της κρίσης, εγώ θα έλεγα ότι η Ελλάδα ζητά στην ουσία μια δεύτερη ευκαιρία. Θέλω να πω, ότι το πρώτο μέρος του βιβλίου που ακούει στο όνομα "νεοελληνικό κράτος", κατά τη γνώμη μου, τελείωσε. Η δεύτερη αυτή ευκαιρία συγκρότησης, ενδεχομένως, ενός εθνικού υποκειμένου, θα έχει τη μορφή που είχε το 1830; Αποκλείεται...
Μιλάμε για

τη δεύτερη ευκαιρία που θεωρητικά ζητάει (σ. σ. η Ελλάδα) χωρίς να το αρθρώνει. Διότι αν δεχθούμε ότι τέλειωσε όντως κάτι και τυπικά με την υπογραφή του Μνημονίου, κατά τη γνώμη μου τέλειωσε...».

Δημοσιογράφος: Είναι δηλαδή το τέλος της Μεταπολίτευσης; Αυτό το κλισέ που λέμε;

Β. Παπαβασιλείου: «Όχι. Κατά τη γνώμη μου, η Μεταπολίτευση είναι ένα επιμέρους κεφάλαιο του πρώτου μέρους του βιβλίου, που ακούει στο όνομα "νεοελληνικό κράτος". Κατά τη γνώμη μου, τελείωσε αυτή η εμπειρία του νεοελληνικού κράτους. Το πρώτο μέρος της εμπειρίας αυτής. Δεν είναι απλώς το τέλος της Μεταπολίτευσης. Το τέλος της Μεταπολίτευσης είχε επέλθει και το ζούσαμε και κάναμε σαν να μην είχε επέλθει, μέσα σε συνθήκες μιας τεχνητής ευημερίας κλπ, αλλά ήταν εδώ. Απλώς, αναστελλόταν η εκφορά του ίδιου του γεγονότος. Εδώ μιλάμε για ένα άλλο τέλος. Εδώ μιλάμε για το τέλος ενός συστήματος, το οποίο, κατά την άποψή μου εικονογραφείται από την ανάποδη, με βάση κάτι που είπε ένας Ιταλός ιστορικός, με αφορμή τα 150 χρόνια από την ενοποίηση της Ιταλίας, που γιορτάστηκαν πρόσφατα. Είπε, λοιπόν, ότι ''σήμερα η Ιταλία είναι ένα κράτος άνευ έθνους". Πιστεύω, ότι η αντιστροφή αυτού του ορισμού αποδίδει την ελληνική πραγματικότητα. Παρά το γεγονός ότι είμαστε ένα έθνος που πέρασε από αδερφοσφαγές, από εμφυλίους, λαβωμένο, είμαστε ένα έθνος, αλλά άνευ κράτους. Αυτό, λοιπόν, που λέω δεύτερη ευκαιρία, στην ουσία στοιχειοθετείται γύρω από αυτό το αίτημα. Και η ερώτηση είναι, πώς μπορεί να διατυπωθεί η συγκρότηση ενός νέου κρατικού υποκειμένου υπό συνθήκες εξάρτησης, τέτοιας αλληλεξάρτησης σε επίπεδο ευρωπαϊκό, σε επίπεδο παγκόσμιο; Μπορεί να έχει τη μορφή της εμπειρίας του 1830; Όχι. Τι άλλο μπορεί να έχει; Αυτό νομίζω είναι ένα δημιουργικό ερώτημα για τις μέλλουσες πολιτικές γενιές αυτού του τόπου...».

Δημοσιογράφος: Το παράδοξο και αντιφατικό είναι σε αυτή τη νέα εποχή -που οι περισσότεροι συμφωνούν ότι μπαίνουμε-, καθοδηγητές, οδηγητές, είναι εκείνο το πολιτικό προσωπικό που είναι υπεύθυνο για την κατάντια τη σημερινή...                 

Β. Παπαβασιλείου: «Κοιτάξτε, τώρα ζούμε τη μεσοβασιλεία της νεκροφάνειας. Αυτό που ζούμε σήμερα στην Ελλάδα αντιστοιχεί σε εκείνη την εμπειρία ανάμεσα στην πτώση της Βαστίλης και στην καρατόμηση της Αντουανέτας, ανάμεσα στην πτώση του τείχους του Βερολίνου και στη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης. Ζούμε κάτι, το οποίο από μία άποψη έχει ένα χαρακτήρα εξωπραγματικό. Είναι, δηλαδή, τα πρόσωπα αυτά τα οποία εί