Όταν ανοίγει το μυαλό, και όχι το... κεφάλι

09:19 11/9/2014 - Πηγή: Athina984

Του Διονύση Δελλή

Θεωρητικά και οι δύο απέτυχαν παταγωδώς πέρσι. Ειδικά η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, κατέγραψε... χαμηλό ιστορικό μιας ολόκληρης εικοσαετίας και βάλε. Ούτε ένα εισιτήριο για τα κύπελλα Ευρώπης δεν μπόρεσαν να εξασφαλίσουν οι «Κόκκινοι Διάβολοι». Και η Μπαρτσελόνα όμως μια... ομορφιά. Εκτός 4άδας Τσάμπιονς Λιγκ, δεύτερη στο πρωτάθλημα της Ισπανίας, σκιά του καλού της εαυτού και του επιπέδου που μας είχε συνηθίσει. Ποιος είπε όμως ότι η αγωνιστική αποτυχία φέρνει απαραίτητα και οικονομικό μαρασμό; Τα δύο κορυφαία κλαμπ ανακοίνωσαν τα έσοδα τους για την αγωνιστική περίοδο που

ολοκληρώθηκε. Και το αποτέλεσμα; Είναι για τον... ψυχιατρό!

Η Γιουνάιτεντ (έπειτα από χθεσινή αποκάλυψη του αντιπροέδρου της, Εντ Γούντγουαρντ) ξεπέρασε τα 433 εκατ λίρες σε έσοδα. Ρεκόρ στην ιστορία της. Σα να λέμε ένα ποσό της τάξης των 544 εκατ ευρώ. «Είμαστε πολύ περήφανοι, γιατί το 2014 ήταν ένα τρομερό οικονομικό έτος. Κάναμε ακόμα ένα ρεκόρ εσόδων, φέραμε τον Φαν Χάαλ, αλλά και μερικούς κορυφαίους παίκτες, όπως τον Ντι Μαρία και τον Φαλκάο. Πιστεύουμε πως αυτή είναι η αρχή μίας νέας, λαμπρής σελίδας στην ιστορία του συλλόγου» είπε ο αντιπρόεδρος. Και άντε να εξηγήσεις στα εκατομμύρια των φιλάθλων της αγγλικής ομάδας σε ολόκληρο τον κόσμο πως γίνεται μια παταγώδη αποτυχία στο γήπεδο να μεταφράζεται σε μια αληθινή... περιουσία εσόδων.

Και η Μπάρτσα όμως μια από τα ίδια. Πριν από λίγες εβδομάδες, στο φινάλε του καλοκαιριού ο οικονομικός διευθυντής της ομάδας, Χαβιέρ Φάους, έδωσε στη δημοσιότητα τα στοιχεία της εκπληκτικής οικονομικής προόδου του συλλόγου. Που έφτασαν τα δικά της έσοδα; Σε άλλα τόσα. Για πρώτη φορά στην ιστορία της, στο ποσό των 530 εκατ ευρώ! Ουδέποτε η Μπαρτσελόνα είχε ξεπεράσει το μισό δισ. Το έκανε χάνοντας τα πάντα!

Αυτό το οξύμωρο σχήμα λοιπόν, αυτό το «κερδίστε χάνοντας» στοίχημα, δεν είναι μόνο θέμα μελέτης για όλα εκείνα τα κλαμπ που θέλουν να μιμηθούν το παράδειγμα. Είναι «οδηγός». Το μυαλό ανοίγει ακόμη περισσότερο, και οι τεχνοκράτες «ανακοινώνουν» με επίσημα στοιχεία ότι και στον υψηλότερο ανταγωνισμό τελικά η επιτυχία δεν περνά αποκλειστικά από τις γραμμές του αγωνιστικού χώρου.

Μπορείς να κερδίσεις πολλά ούτως ή άλλως. Ανεξαρτήτως αγωνιστικού αποτελέσματος. Αρκεί να σημαδεύεις εκεί που πρέπει. Στην πλήρη εκμετάλλευση του «brand» και κατ επέκταση της παγκόσμιας απήχησης που έχεις αποκτήσει. Τα έσοδα από το marketing για αυτές τις ομάδες είναι άνω των 200.000.000 ευρώ. Τα πριμ στόχων από τους μεγάλους χορηγούς και τις αθλητικές εταιρίες επίσης εκτός πραγματικότητας. Και βέβαια πάνω από όλα και όλους είναι η τηλεόραση. Η Πρέμιερ Λιγκ έχει πια τηλεοπτικό συμβόλαιο ενός δισ. Και η Ισπανική Πριμέρα που βρίσκεται φέτος στα 752 εκατ ευρώ το 2017 απογειώνεται και εκείνη στο επίπεδο των Άγγλων. Αν προσθέσει κάποιος τα έσοδα από την Ευρώπη (Τσάμπιονς Λιγκ), το τεράστιο ποσό της «ημέρας αγώνων» (εισιτήρια, μπουτίκ κλπ) ανακαλύπτει μια «βρύση» που μοιράζει εκατ ευρώ. Ποσά που απογειώνουν τις ομάδες και κατ επέκταση το ίδιο το παιχνίδι.

Προφανώς αυτοί οι «αριθμοί» αφορούν συγκεκριμένες ομάδες. Πέντε-δέκα σε ολόκληρη την Ευρώπη. Δεν είναι έσοδα... Ελλάδας και της παρακμής που βιώνει το ποδόσφαιρο στην χώρα μας, ειδικά πια στην εποχή της μεγάλης οικονομικής κρίσης. Η σκέψη όμως έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον. Η... κεντρική ιδέα. Η σκέψη του πως οι κορυφαίοι αθλητικοί οργανισμοί δημιουργούν έσοδα, και δεν περιμένουν να βγάλουν την χρονιά από το μεγάλο πορτοφόλι του κάθε ιδιοκτήτη τους. Οι ομάδες γίνονται μεγαλύτερες όταν οι ίδιες «παράγουν» το χρήμα. Όχι όταν το φέρνει (για όσο το φέρνει) το εκάστοτε αφεντικό τους. Δεν συντηρούνται οι ομάδες από τους προέδρους τους. Αντίθετα αναζητούνται εκείνοι οι πρόεδροι που θα μπορούν να κάνουν τα κλαμπ ακόμη μεγαλύτερα, από την διαχείριση και την πολιτική τους. Και ποιο είναι τελικά το σημείο κλειδί; Τι φέρνει τα λεφτά; Το ενδιαφέρον που υπάρχει γύρω από αυτές και συνολικά γύρω από το εκάστοτε πρωτάθλημα. Το ενδιαφέρον του φιλάθλου, του οπαδού, του οποιουσδήποτε επιθυμεί να ψυχαγωγηθεί μέσω του αθλητισμού. Αυτό θα φέρει εισιτήρια, αυτό θα φέρει τηλεοπτικό συμβόλαιο, αυτό θα ανοίξει τις πύλες του marketing.

Και δεν ψυχαγωγείς κάποιον αν προσπαθείς να τον πείσεις ότι για την ήττα... φταίει ο διαιτητής, η ομοσπονδία, και το... γκαζόν. Τον δηλητηριάζεις. Δεν τον ψυχαγωγείς όταν το εισιτήριο για ένα ματς Σούπερ Λιγκ στοιχίζει κατά μέσο όρο ακριβότερα, από το όσο κοστολογείται μια θέση στο «Καμπ Νου». Τον προκαλείς. Όταν υπάρχει ο κίνδυνος της βίας, όταν σε κάποια γήπεδα η Αστυνομική δύναμη κοντράρει την προσέλευση των οπαδών κλπ. Τον τρομάζεις. Τον απομακρύνεις. Το θέμα είπαμε είναι να ανοίξει το μυαλό, και όχι το κεφάλι κάποιου. Οι Άγγλοι, οι Ισπανοί, οι Γερμανοί και άλλοι πολλοί έχουν πάψει το ποδόσφαιρο να το αντιμετωπίζουν σαν... πόλεμο. Το «πακέτο» που προσφέρουν είναι πρωτίστως ψυχαγωγικό. Και αυτό είναι που τους απογείωσε σε ένα δικό τους επίπεδο. Που τους έφερε σε σημείο να αποτυγχάνουν μια σεζόν αγωνιστικά αλλά ταυτόχρονα να μεγαλουργούν οικονομικά.

Δεν γίνεται σε μια μέρα, δεν είναι ίδια ξαναλέμε τα μεγέθη, είναι όμως ίδιος ο δρόμος. Ο μοναδικός που μπορεί να φέρει πρόοδο. Και μιας και εδώ πλέον πρόεδροι-επενδυτές είναι μετρημένοι στα δάχτυλα, το όλο θέμα διαβάζεται και... ανάποδα. Αν δεν αλλάξει κάτι γρήγορα, μπορεί κάλλιστα να πάμε σε «αφανισμό». Δεν είμαστε άλλωστε και μακριά. Εξαιρώντας τον Ολυμπιακό του Βαγγέλη Μαρινάκη που αποτελεί μια «κατηγορία» από μόνος του αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα και που είναι όντως η μοναδική ομάδα που κινείται στη λογική, και προβληματίζεται γύρω από το πώς θα δημιουργήσει έσοδα που θα μεγαλώσουν ακόμη περισσότερο το κλαμπ, πόσοι άλλοι μπορεί να καμαρώνουν ότι κινούνται προς τη σωστή κατεύθυνση;