Όταν ο Γιάννης Στουρνάρας «πολιτεύεται»...

09:58 17/2/2013 - Πηγή: Athina984

Του Βασίλη Πάικου

Οι τεχνοκράτες οι εμπλεκόμενοι στην άσκηση της εξουσίας , έχουν να επιλέξουν ανάμεσα σε δύο μοντέλα λειτουργίας. Στο αυστηρά υπηρεσιακό, και σ' εκείνο του «πολιτευομένου». Ή, για να το πούμε παραστατικότερα, ανάμεσα στο μοντέλο Παπαδήμου, και στο μοντέλο Μόντι. Είναι σαφές ότι ο Γιάννης Στουρνάρας έχει επιλέξει το δεύτερο.

Είναι σοβαρός

άνθρωπος ο σημερινός Υπουργός Οικονομικών, πέραν πάσης αμφιβολίας. Το βιογραφικό του μαρτυρεί επ' αυτού. Μπορεί να συμφωνεί κανείς ή να διαφωνεί με τις απόψεις του ή και με την πρακτική του, δεν γίνεται όμως ν' αμφισβητήσει το ειδικό επιστημονικό του βάρος. Και τις αντίστοιχες περγαμηνές του. Αποδέχτηκε την πρόταση Σαμαρά για τη θέση του Υπουργού Οικονομικών, μετά την ατυχή έκβαση της περίπτωσης Ράπανου.

Και ρίχτηκε με τα μούτρα στη δουλειά. Είναι άλλωστε φανερό ότι συμφωνεί καθ' όλη την έκταση με την πολιτική πλατφόρμα της τρικομματικής Κυβέρνησης. Στην παράτολμη απόφασή του ίσως να έπαιξε ρόλο η δεδηλωμένη αισιοδοξία του για την εξέλιξη του «ελληνικού πειράματος». Είναι σε όλους γνωστές οι άκρως αισιόδοξες προβλέψεις στις οποίες είχε προχωρήσει ως επικεφαλής του ΙΟΒΕ. Προβλέψεις, οι οποίες δεν επαληθεύτηκαν, φυσικά, ούτε κατά διάνοια...

Σήμερα, παρ' ό,τι μη κοινοβουλευτικός Υπουργός, «εκ προσωπικοτήτων» όπως λένε στη διπλωματία, συμπεριφέρεται ως πολιτικός καριέρας. Δεν αποφεύγει τις συγκρούσεις, το αντίθετο μάλιστα, αντεπιτίθεται στα ίσα, κάποιοι λένε πως τις επιδιώκει κιόλας, τις χαίρεται. Τον είδαμε να αντιπαρατίθεται σκληρά με κόμματα της αντιπολίτευσης, με βουλευτές, ακόμη και με αρχηγούς. Κάποιους από τους οποίους έφτασε να αποκαλέσει «τζάμπα μάγκες». Δεν δείχνει να νοιάζεται και πολύ αν δυσαρεστεί ακόμη και τα κόμματα της ...ελάσσονος συμπολίτευσης. Είναι γνωστά τα παράπονα, τα σχεδόν δημοσιοποιημένα, στελεχών του ΠΑΣΟΚ (περισσότερο) αλλά και της ΔΗΜΑΡ, για ελλιπή ενημέρωση. Αλλά κι επειδή δεν λαμβάνονται ιδιαιτέρως υπ' όψη οι απόψεις τους, οι προτάσεις τους, οι ενστάσεις τους. Είναι γνωστή εξ άλλου η καχυποψία με την οποία εξ αρχής τον «υποδέχτηκε» το ΠΑΣΟΚ, παρ' ότι θα μπορούσε να πει κανείς ότι προέρχεται από τον δικό του πολιτικό χώρο. Ενώ τελευταία δεν δίστασε να προκαλέσει ευθύτατα την ισχυρή πάντα καραμανλική πτέρυγα της Ν.Δ., μιλώντας όλως απαξιωτικά για τη διετία 2007-2009. Αντιπαράθεση η οποία, απ' ό,τι φαίνεται θα έχει περιπετειώδη συνέχεια. Οι «πλάτες» στις οποίες φαίνεται να στηρίζεται είναι, φυσικά, εκείνες του Πρωθυπουργού. Με τον οποίον καθ' ομολογία και των δύο «τα έχουν βρει» εφ όλης της ύλης. Ισχυρές πλάτες σίγουρα, δεν ξέρω όμως πόσο ικανές να τον στηρίξουν, αν το παιχνίδι χοντρύνει. Μην ξεχνούμε πως έχουμε να κάνουμε με συμμαχική κυβέρνηση, εύθραυστη από τη φύση της...

Δεν δικαιούται άραγε να συμπεριφέρεται ως «πολιτευόμενος» ο Στουρνάρας; Ασφαλώς δικαιούται. Όπως δικαιούται και να δοκιμάσει την τύχη του στην κάλπη, αν το επιθυμεί, όταν με το καλό. Σε κάποιες μάλιστα από τις κόντρες στις οποίες εμπλέκεται και τις οποίες προωθεί, το δίκιο μπορεί νάναι με το μέρος του. Το ζήτημα (και το ερώτημα) είναι αν αυτή η τακτική τον βοηθάει στη δουλειά του. Αν με το ν' ανοίγει διαρκώς μέτωπα εξασφαλίζει εκείνες τις συμμαχίες ή έστω τις ανοχές που του χρειάζονται. Ή μήπως εντέλει προκαλεί σε σκληρότερες αντιπαραθέσεις, όχι με τον ίδιον, αλλά με την πολιτική την οποία υπηρετεί.

Ο Λουκάς Παπαδήμος επ' αυτού είχε απαντήσει με το χαμηλό και άκρως διακριτικό προφίλ της λειτουργίας του. Ο Γιάννης Στουρνάρας φαίνεται πως επιλέγει την «άλλη» απάντηση. Σε καλό να του βγει...