Ραντεβού στον αέρα…

06:37 4/11/2012 - Πηγή: Athina984

Του Βασίλη Πάικου

Στο Μέγαρο Μαξίμου μετρούν και ξαναμετρούν. Να δουν αν τους βγαίνουν τα κουκιά. Έχουμε και λέμε λοιπόν: Με 129 βουλευτές ξεκίνησε η Ν.Δ. μετά τις εκλογές της 17ης Ιουνίου του 2012, στους 127 βρίσκεται σήμερα μετά τη διαγραφή Νικολόπουλου και Σταυρογιάννη. Με 33 ξεκίνησε το ΠΑΣΟΚ,

στους 32 βρίσκεται (τυπικά) σήμερα, μετά την ανεξαρτητοποίηση του Κασσή. Με 17 ξεκίνησε η ΔΗΜΑΡ, 16 μετράει σήμερα, μετά την αποχώρηση του Μιχελογιαννάκη.  Που πάει να πει πως από τους 179 βουλευτές της τρικομματικής συμπολίτευσης που έδωσαν ψήφο εμπιστοσύνης στην Κυβέρνηση Σαμαρά τον περασμένο Ιούνιο, υπάρχουν ήδη 4 απώλειες, φτάνουμε δηλαδή στους 175.

Κι επειδή τώρα μιλούμε (και αγωνιούμε) για την στήριξη ή μη του πακέτου των νέων μέτρων, του Μνημονίου-3 για να λέμε τα πράματα με τ’ όνομά τους, θα πρέπει ν’ αφαιρέσουμε τους 16 της ΔΗΜΑΡ, αν τουλάχιστον σεβόμαστε την φερεγγυότητά της. Οπότε μάνι-μάνι κατεβαίνουμε στους 159. Κι από δω και πέρα αρχίζουν τα ακόμη πιο αγωνιώδη ερωτήματα. Τι θα κάνει τελικά ο Σκανδαλίδης;  Πως θα συμπεριφερθούν ο Μπόλαρης, ο Παραστατίδης, η Τζάκρη, ο Κουτσούκος, ο Μωραΐτης; Αλλά και πέρα απ’ αυτούς, μήπως άραγε υπάρξουν και εκπλήξεις (δυσάρεστες εκπλήξεις) από το καταρρέον ήδη ΠΑΣΟΚ κυρίως προερχόμενες; Ας μη λησμονείται πως ο Ανδρουλάκης  είχε πάρει όρκο ότι με τίποτα δεν ψηφίζει την παράταση των ορίων συνταξιοδότησης από τα 65 στα 67. Ένα σωρό άλλοι έχουν διατυπώσει τις αμφιβολίες και τις ενστάσεις τους επί παντός. Υπάρχει κι εκείνη η, μόλις προχθεσινή, «ατυχής» ψηφοφορία για τις αποκρατικοποιήσεις. Οπότε ποιός μπορεί να αποκλείσει τις εκπλήξεις; Τις πολύ-πολύ δυσάρεστες για τους κυβερνώντες εκπλήξεις, που θα τα τίναζαν όλα στον αέρα. Και το πακέτο των μέτρων, και το μνημόνιο-3, και τη δόση των 31,5δις, αλλά βεβαίως και την ίδια την τρικομματική Κυβέρνηση…

Και το μέλλον αόριστον

Όλα στον αέρα λοιπόν. Αλλά κι αν τελικά το πακέτο εξασφαλίσει οριακή ή και λιγότερο οριακή πλειοψηφία. Αν επιβεβαιωθεί ο Υπουργός Οικονομικών Γιάννης Στουρνάρας, που προέβλεψε την υπερψήφιση των μέτρων. Πως μπορεί άραγε αυτή η Κυβέρνηση να προχωρήσει; Με την ΔΗΜΑΡ να την στηρίζει ala carte, και το ΠΑΣΟΚ στα όρια της πλήρους αποσύνθεσης. Με τι κύρος, ας πούμε, θα συζητά και θα θέτει όρους ο Βαγγέλης Βενιζέλος στις συσκέψεις των συγκυβερνώντων πολιτικών αρχηγών, όταν είναι προφανές ότι δεν ελέγχει παρά τον πολύ στενό του κομματικό περίγυρο. Και πως άραγε ο Φώτης Κουβέλης θα ισχυρίζεται πως εξακολουθεί να συμμετέχει, ή έστω να στηρίζει την Κυβέρνηση, όταν έχει αρνηθεί ψήφο στο κεντρικό της νομοθέτημα. Σ’ εκείνο για χάρη του οποίου εντέλει συγκροτήθηκε η παρούσα κυβερνητική συμμαχία.

Αλλά και πέρα απ’ αυτό, πες ότι ο Σαμαράς, ο Βενιζέλος και ο Κουβέλης βρίσκουν όπως -όπως έναν κατ’ οικονομίαν  τρόπο συμβίωσης, πως άραγε μπορούν να υλοποιηθούν αυτά τα μέτρα; Εδώ πέρασαν όπως πέρασαν, σχεδόν στη ζούλα, οι αποκρατικοποιήσεις, εδώ δεν πέρασε η ένταξη των λεγόμενων «ευγενών ταμείων» στον ΕΟΠΥΥ, ποιος μπορεί να πισ