Τίποτα δεν πάει χαμένο

06:37 20/5/2012 - Πηγή: Athina984

του Βασίλη Πάικου

Το αποτέλεσμα των εκλογών της 6ης Μαΐου ανήκει πια στην ιστορία. Καταχωρείται μεν στα ιστορικά εκλογικά αρχεία, έχει καταγραφεί στην συλλογική συνείδηση, αλλά δεν διαθέτει πλέον έμπρακτη αποτύπωση.

Δεδομένου ότι έχει διαλυθεί και η Βουλή που το εξέφρασε. Πολύ περισσότερο αφού τελούμε εν αναμονή του αποτελέσματος των νέων εκλογών, της 17ης Ιουνίου.

Η

6η Μαΐου όμως έχει αφήσει ήδη ισχυρό το αποτύπωμά της. «Έγραψε» παντιοτρόπως και ποικιλοτρόπως. Αξίζει λοιπόν να επιχειρήσουμε να ανιχνεύσουμε τις παρενέργειές της, προπάντων ως προς τα πολιτικά της παράγωγα.

Εδώ σ’ εμάς πρώτα-πρώτα, τα κόμματα του παραδοσιακού δικομματισμού, τα κόμματα που αποδέχτηκαν αμάσητα (και ομολογημένα αδιαπραγμάτευτα) τα μνημόνια, και πειθήνια εφάρμοσαν τις συνέπειές τους, διακηρύσσουν τώρα την απόφασή τους να «τα αλλάξουν όλα». Πόσο ειλικρινά; Θα το δούμε. Πόσο αξιόπιστα; Αυτό ας το κρίνει ο καθένας. Πρόκειται πάντως, σε κάθε περίπτωση, για θετική εξέλιξη και δεν υπάρχει αμφιβολία πως είναι το αποτέλεσμα των εκλογών της 6ης Μαΐου που οδήγησε σ’ αυτήν. Από κει και πέρα, η 6η Μαΐου ενίσχυσε, χωρίς αμφιβολία, την αυτοπεποίθηση του λαού. Ένας λαός που, ως πριν από λίγο, φοβόταν πως τίποτα δεν περνάει από το χέρι του, συνειδητοποιεί τώρα ότι μπορεί. Μπορεί ακόμη, υπό προϋποθέσεις, και ν’ αλλάξει την τύχη του.

Πραγματικά εντυπωσιακές δείχνουν οι παρενέργειες των ελληνικών εκλογών σε διεθνές, προπάντων σ’ ευρωπαϊκό, επίπεδο. Διαπιστώσαμε ξαφνικά ότι στο σύνολό της σχεδόν η ευρωπαϊκή ελίτ, μετά τις πρώτες μάλλον αιφνιδιασμένες απειλές, ζητά να προσεχθεί πολύ περισσότερο η ελληνική περίπτωση. Να μην συνεχιστεί η αφόρητη πίεση των Ελλήνων. Να αμβλυνθούν τα μέτρα, έστω χρονικά. Να εμβολιαστούν και με αναπτυξιακές παραμέτρους τα ελληνικά προγράμματα. Και, απ’ ό,τι όλα δείχνουν, αν βρουν απέναντί τους αποφασισμένους διαπραγματευτές, είναι έτοιμοι να συζητήσουν πολύ περισσότερα. Όχι από την καλή τους την καρδιά ασφαλώς, αλλά επειδή το αποτέλεσμα των ελληνικών εκλογών τους το επιβάλλει. Και, κυρίως, επειδή δεν θα ήθελαν να δουν τα ανάλογα στην Ισπανία, στην Πορτογαλία, στην Ιταλία ίσως, και ποιος ξέρει πού αλλού. Πολύ περισσότερο, δεδομένου ότι οι Ευρωπαίοι πολίτες οι πιεζόμενοι ήδη από σκληρά προγράμματα λιτότητας, αναθάρρησαν. Οι Έλληνες φαίνεται πως τους βοήθησαν να ανακαλύψουν και τη δική τους δύναμη. Οι πρώτες, μετά τις δικές μας εκλογές, διαδηλώσεις «αγανακτισμένων» στην Ισπανία, στην Πορτογαλία αλλά και στη Γερμανία, είχαν καταφανώς ελληνικό άρωμα.

Το αποτέλεσμα των εκλογών της 6ης Μαΐου αποτελεί ήδη λαϊκό κεκτημένο για τη Χώρα μας. Τίποτα λοιπόν δεν πάει χαμένο, απολύτως τίποτα. Όταν προπάντων πρόκειται για «φωνή λαού»…