Το έξυπνο πουλί…

Του Βασίλη Πάικου

Αν σήμερα βρισκόμαστε σε προεκλογική περίοδο, είναι βέβαιο πως το ΠΑΣΟΚ θα έχανε 3-5 εκατοστιαίες μονάδες, μετά την εμφάνιση του Βαγγέλη Βενιζέλου στο Mega την Τετάρτη το βράδυ. Εμφάνιση κυριολεκτικά θλιβερή. Εκεί που

ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ αισθανόμενος προφανώς εκτεθειμένος, έχασε απολύτως την ψυχραιμία του και τα κανε μούσκεμα.

Δεν είναι τόσο αυτά που είπε, ούτε αυτά που δεν είπε. Δεν είναι ότι δεν είχε πειστικές απαντήσεις στις κρίσιμες ερωτήσεις. Δεν είναι ότι δεν κατόρθωσε στοιχειωδώς  να εξηγήσει τους –επιεικώς- «ελλιποβαρείς» χειρισμούς του στην υπόθεση της λεγόμενης «λίστας Λαγκάρντ». Είναι προπάντων ο τρόπος που τα είπε. Είναι το στυλ, το ύφος, οι εκφράσεις, οι μορφασμοί, η καταφανώς επιτηδευμένη οργή. Φώναζε, κραύγαζε, ούρλιαζε, ωρυόταν, έβγαζε αφρούς (κυριολεκτικά) ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, στο παράθυρο του Mega. Έτσι που κι όποιος είχε τις καλύτερες των προθέσεων απέναντί του, κι όποιος ήταν διατεθειμένος να πειστεί απολύτως από τα λεγόμενά του, αντιλαμβανόταν ότι ο Βαγγέλης Βενιζέλος «συνελήφθη κλέπτων οπώρας». Εξ ου και η πλήρης απώλεια της ψυχραιμίας του. Και μιλάμε, φυσικά, για έναν άνθρωπο ευφυή και ιδιαιτέρως χαρισματικό. Αλλά βλέπετε, όπως όλες οι παλιές παροιμίες, έτσι κι εκείνη που μιλάει για το «έξυπνο πουλί που, τελικά, πιάνεται από τη μύτη» είναι σοφή.

Οι χειρισμοί στην υπόθεση της «λίστας Λαγκάρντ» υπήρξαν άθλιοι, χωρίς αμφιβολία. Όχι μονάχα από τον Βαγγέλη Βενιζέλο, αλλ’ απ όλους εκείνους που από τα χέρια τους πέρασε η λίστα. Εκείνους οι οποίοι αφήνουν για χρόνια στα αζήτητα τις διάφορες «λίστες» των μεγαλοσχημόνων, και ξέρουν να κυνηγούν την ταβερνιάρισσα της Ύδρας και τον μικροπωλητή της Μπότσαρη. Χειρισμοί, στους οποίους κι αν (με κάθε καλή διάθεση, ακόμη και με μυωπική οπτική) δεν αποδώσει κανείς τον ελάχιστο δόλο, αποδεικνύουν παροιμιώδη ανεπάρκεια, τουλάχιστον. Γίνεται έτσι, γι άλλη μια φορά και με μια ακόμη αφορμή, ολοφάνερο πως ζούμε σε μια Χώρα Τσίρκο Μεντράνο. Με το πολιτικό της προσωπικό, κατά τις παραδοσιακές του τουλάχιστον συνιστώσες, σε πλήρη ευτελισμό. Πολιτικές συνιστώσες οι οποίες απλώς έχουν πεθάνει και δεν το ξέρουν…

Ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ προφανώς αντελήφθη, εκ των υστέρων, τη ζημιά που έπαθε με την ατυχή εμφάνισή του στο Mega και επεχείρησε την επομένη, στη συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του κόμματός του, να πάρει την πολιτική ρεβάνς.

Παρουσίασε εκεί μια σειρά από άκρως μαξιμαλιστικές προϋποθέσεις, από την αποδοχή (και την υλοποίηση) των οποίων θα εξαρτήσει την ψήφο του ΠΑΣΟΚ στη Βουλή για τα μέτρα. Δεν θα δεχτεί -είπε- να έρθουν τα μέτρα στη Βουλή, αν δεν συνοδεύονται από διετή επιμήκυνση της δημοσιονομικής προσαρμογής, από παράλληλο αναπτυξιακό πρόγραμμα, ακόμη κι από την έναρξη των διαδικασιών συνολικής επαναδιαπραγμάτευσης.

Και σε ό,τι μεν αφορά στον ίδιον, δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία ότι στη τελική θα τις καταπιεί αμάσητες κι αυτές του τις «κόκκινες γραμμές». Πώς όμως άραγε θα καταφέρει να κουμαντάρει τους βουλευτές του, που όταν δι

Keywords
Τυχαία Θέματα