40 χρόνια από το «Θαύμα των Άνδεων»: Επιβίωσαν τρώγοντας φίλους τους!

11:34 14/10/2012 - Πηγή: NewsBomb

Σαράντα χρόνια συμπληρώνονται από ένα αεροπορικό δυστύχημα που συνέβη στις Άνδεις, με την ιστορία των επιζησάντων να παίρνει την ονομασία «Το Θαύμα των Άνδεων» και να μεταφέρεται στη μεγάλη οθόνη.

Από τους 29 που επιβίωσαν της πτώσης, τελικά μετά από 72 μέρες κατάφεραν να επιβιώσουν και να διασωθούν μόλις 16 επιβάτες.

Όπως έγινε εκ των υστέρων γνωστό, κατάφεραν να παραμείνουν ζωντανοί σε συνθήκες πολικού ψύχους, καταφεύγοντας στην ανθρωποφαγία.

Ο Δρ Roberto Canessa ήταν ανάμεσα στους

16 επιζώντες και θυμάται έντονα όλα όσα συνέβησαν τις 72 ημέρες που έμειναν καθηλωμένοι στις Άνδεις.

Σήμερα, ο ίδιος αφιερώνει τη ζωή του στους άλλους, αλλά δεν έχει ξεχάσει ποτέ τη στιγμή που το αίσθημα της επιβίωσης τον μετέτρεψε σε κανίβαλο, καθώς για να κρατηθεί στη ζωή έφαγε τη σάρκα των νεκρών συνεπιβατών του.

''Ήταν απεχθές. Μέσα από τα μάτια της πολιτισμένης κοινωνίας μας, ήταν μια αηδιαστική απόφαση. Με αξιοπρέπεια μηδέν, αναγκαστήκαμε να φάμε τους φίλους μας για να επιβιώσουμε'' δηλώνει ο Canessa στη Sun.

Οι συνθήκες ήταν αντίξοες, το κρύο τσουχτερό, το φαγητό λιγοστό και η μοναδική σύνδεσή τους με τον κόσμο, ένα ραδιόφωνο, τους απογοήτευε συνεχώς, καθώς από τα δελτία ειδήσεων μάθαιναν πως η αναζήτησή τους έχει σταματήσει.

Έκαναν κάτι φρικτό, αλλά έπρεπε να παλέψουν για τη ζωή τους και τα κατάφεραν. Ο Roberto Canessa και ο Fernando Parado περπάτησαν 70 χιλιόμετρα για να αναζητήσουν βοήθεια. Βρήκαν έναν χιλιανό αγρότη, ο οποίος κάλεσε τα σωστικά συνεργεία που τελικά περισυνέλεξαν τους επιζώντες με ελικόπτερο στις 22 Δεκεμβρίου.

«Το Θαύμα των Άνδεων»

Η πτήση 571 της Uruguayan Air Force ξεκίνησε την πτήση της από το Μοντεβιδέο στις 12 Οκτωβρίου του 1972 με προορισμό το Σαντιάγο. Η ομάδα ράγκμπι της Ουρουγουάης, η Old Christians Club, θα έπαιζε σε φιλικό αγώνα στην πρωτεύουσα της Χιλής και συνοδευόταν από φίλους και γνωστούς.

Ο καιρός επιδεινώθηκε και έτσι ο κυβερνήτης του αεροπλάνου επέλεξε να προσγειωθεί στην πόλη της Αργεντινής, Μεντόζα, στους πρόποδες των Άνδεων, όπου οι επιβάτες και το πλήρωμα διανυκτέρευσαν.

Στις 13 Οκτωβρίου, οι καιρικές συνθήκες δεν είχαν καθόλου βελτιωθεί, αλλά το πενταμελές πλήρωμα ενδίδοντας στις πιέσεις των επιβατών, αποφάσισε να απογειωθεί για το Σαντιάγο.

Πάνω από τη Χιλή το αεροπλάνο αντιμετώπισε πρόβλημα, έχασε ύψος 200 μέτρα, προσέκρουσε σε βουνό, έχασε τμήμα της ουράς του και συνετρίβη στο χιόνι.

Δώδεκα από τους επιβαίνοντες σκοτώθηκαν ακαριαία, ενώ τρεις ακόμα υπέκυψαν στα τραύματά τους την πρώτη νύχτα.

Στο έδαφος, οι επιζήσαντες άρχισαν σιγά-σιγά να αποδέχονται τη μοίρα τους: βρίσκονταν σε υψόμετρο 4.000 μέτρων, σε θερμοκρασίες που έφθαναν τους μείον 30 βαθμούς Κελσίου με ελάχιστα τρόφιμα και μοναδικό καταφύγιό για να προστατεύονται από το χιόνι και τους ισχυρούς ανέμους, την κατεστραμμένη άτρακτο του αεροπλάνου. Ο χρόνος μετρούσε αντίστροφα.

Ύστερα από δέκα μέρες άκουσαν σε ένα ραδιοφωνάκι ότι η επιχείρηση αναζήτησης τυχόν επιζώντων