Tα λιπάσματα στη Δραπετσώνα θα αποκτήσουν (ξανά) ζωή (photos)

16:01 21/3/2015 - Πηγή: NewsBomb

Την εβδομάδα που μας πέρασε πάρθηκε μια απόφαση-σταθμός από το δημοτικό συμβούλιο Κερατσινίου - Δραπετσώνας, αφού άνοιξε ο δρόμος για…

Στόχος, η μετατροπή της περιοχής σε χώρο πρασίνου με δραστηριότητες που αφορούν αθλητισμό, τον πολιτισμό, την εκπαίδευση, την υγεία και την αναψυχή

«Δεν θα επιτρέψουμε σε κανέναν να μας πάει δεκαετίες πίσω με σχέδια που περιλαμβάνουν τη λειτουργία διυλιστηρίων, την επεξεργασία των πετρελαιοειδών ή άλλες βιομηχανικές χρήσεις» τόνισε ο δήμαρχος της περιοχής, Χρήστος Βρεττάκος, και συνέχισε: «Δεν διαπραγματευόμαστε τις ζωές μας και τις ζωές των παιδιών μας.

Σήμερα ανοίγουμε μια ιστορική σελίδα γιατί μετά από χρόνια ερημοποίησης και απραξίας προχωράμε σε συνεργασία με την Περιφέρεια σε βήματα χειροπιαστά, που θα μας επιτρέψουν να χτίσουμε λιθαράκι λιθαράκι την ανάπλαση της περιοχής».

Με αφορμή την ιστορική αυτή απόφαση για την ευρύτερη περιοχή του Πειραιά, το Newsbomb.gr σάς μεταφέρει εικόνες από την τωρινή εικόνα των Λιπασμάτων και κάνει μια μικρή ιστορική αναδρομή στο παρελθόν.

Η γέννηση

H Ανώνυμη Ελληνική Εταιρεία Χημικών Προϊόντων και Λιπασμάτων ιδρύθηκε το 1909 από τον Ν. Κανελλόπουλο και πολλούς έλληνες επιστήμονες.
Η έκταση ανερχόταν σε 245 στρέμματα και σύμφωνα με πληροφορίες της περιοχής, το οικόπεδο δίπλα στο λιμάνι της Δραπετσώνας στην Ηετίωνα ακτή, αγοράστηκε σε συμφέρουσα τιμή.

Η καταξίωση

Το 1910 το εργοστάσιο έχει κατασκευαστεί πλήρως και σταδιακά αρχίζει να αναπτύσσεται και σε γειτονικά οικόπεδα. Η ΠΥΡΚΑΛ παραχωρεί το δικαίωμα παραγωγής οξέων στην ΑΕΕΧΠΛ και έτσι για τα επόμενα πενήντα χρόνια η εταιρεία μονοπωλεί στην παραγωγή λιπασμάτων (θειικό οξύ, θειικός χαλκός, θειικός σίδηρος, υδροχλωρικό οξύ, νιτρικό οξύ, λιπάσματα) και λίγο αργότερα υαλουργικών ειδών.

Το τέλος

Το 1992 η Εθνική Τράπεζα αγοράζει τα Λιπάσματα, ιδρύει μια θυγατρική διαχειριστική εταιρεία, η οποία διοικεί το μέρος που λειτουργούσε υποτονικά μέχρι το οριστικό κλείσιμό του, το Σεπτέμβριο του 1999. Το 2003 κατεδαφίστηκαν τα περισσότερα βιομηχανικά κτίρια που υπήρχαν. Το μόνο που απέμεινε, είναι το εργοστάσιο υαλουργίας με τη χαρακτηριστική του καμινάδα.

Φωτογραφίες: Κατερίνα Γκιώνη