Επιστολή του Πειραιώς Σεραφείμ προς τον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά

04:23 22/6/2012 - Πηγή: NewsBomb

Επιστολή με αποδέκτη τον νέο πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά, απέστειλε ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Πειραιώς κ. Σεραφείμ.

Η επιστολή αναφέρει:

Ἐξοχώτατε Κύριε Πρόεδρε,

Ἐκφράζοντες εἰς Ὑμᾶς θερμάς συγχαρητηρίους προσρήσεις διά τήν ἀνάδειξι εἰς τήν Πρωθυπουργία εὐχόμεθα ἀπό καρδίας ἐπιτυχία εἰς τό δυσχερέστατο Ὑμέτερο καθῆκον καί ἀμέριστη τή βοήθεια καί τή χάρι τοῦ Παναγίου Θεοῦ.

Ἀνεγνώσαμεν μετά πολλῆς ὀργῆς καί βαθυτάτου ἀποτροπιασμοῦ ἐπιστολή τοῦ ἀξιοτίμου κ. Νίκου Σωτηροπούλου, Ὑπευθύνου Τομέως Πολιτισμοῦ τῆς ΟΝΝΕΔ

δημοσιευθεῖσα εἰς τό δημοσιογραφικόν ὄργανο τοῦ ὁμίλου κ. Ἀλαφούζου «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» τῆς 19/6/2012, τοῦ ὁποίου μάλιστα τό τηλεοπτικόν ὄργανον ΣΚΑΪ ἐνεφάνιζε τόν ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΤ ὡς προηγούμενον τῆς ΝΔ), συμπαραστάσεως εἰς τούς συντελεστάς τοῦ ἀθλιοτάτου καί χυδαιοτάτου καί προδήλως ἀνεπερείστου θεατρικοῦ ἔργου Corpus Christi τοῦ κατά δήλωσίν του ὁμοφυλοφίλου Ἀμερικανοῦ συγγραφέως Τέρενς Μάκ Νάλι καταδικασθέντος πρότριτα καί ὑπό τῆς Ἱ. Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ὡς ἀήθης ἐπίθεσις καί προσβολή κατά τῆς ἀμωμήτου ἡμῶν πίστεως, μέ τήν φαιδροτάτη ἐπιχειρηματολογία «ὅτι διώχθηκαν γιά προσβολή τῶν θείων. Αὐτή ἡ κίνηση προβληματίζει κάθε φιλελεύθερο πολίτη, ὁ ὁποῖος βιώνει καθημερινῶς πλέον τόν σταδιακό ἐκφασισμό τῆς ἑλληνικῆς κοινωνίας. Ἡ Ἑλλάδα δέν εἶναι καί δέν πρέπει νά γίνει Ἰράν. Εἶναι κομμάτι τοῦ δυτικοῦ κόσμου καί ἡ ἐλευθερία τῆς ἔκφρασης, τῆς τέχνης καί τῆς ἐπιστήμης εἶναι ἀπολύτως κατοχυρωμένη».

Ὥστε κατά τόν ὑπεύθυνον τομέως Πολιτισμοῦ τῆς Νεολαίας τοῦ Ὑμετέρου κόμματος, Ἐξοχώτατε κ. Πρόεδρε, ἡ κακόβουλος ἀπόδοσις εἰς τόν αἰώνιο Θεό χυδαίων, διαστροφικῶν καί βορβορωδῶν παθῶν διά τῶν ὁποίων ἀνατρέπεται πλήρως ἡ ἀνθρωπίνη φυσιολογία καί ὀντολογία ἀποτελεῖ «ἐλευθερία τῆς ἔκφρασης τῆς τέχνης καί τῆς ἐπιστήμης»;

Συνεχίζει ὅμως ὁ φέρελπις αὐτός νεανίας τοῦ Ὑμετέρου κόμματος: «Ἡ ὕπαρξις ἤ ἡ στενή ἐφαρμογή προδήλως ἀντισυνταγματικῶν καί ἀντιθέτων μέ τήν κοινοτική καί Εὐρωπαϊκή νομοθεσία διατάξεων, ἀλλά καί τήν πρόσφατη νομολογία μας, εἶναι ἐξόχως προβληματική. Διώξεις φρονημάτων, ὅπως ἐκεῖνες πού ὁδήγησαν τόν Σωκράτη στό κώνειο, ἐπιστήμονες στά κρεματόρια τῶν ναζί καί καλλιτέχνες στά γκουλάγκ τοῦ Στάλιν, πρέπει νά ἀποδοκιμάζονται» ἀποδεικνύων ὅτι εἶναι παντελῶς ἄμοιρος καί ἄγευστος τοῦ νομικοῦ μας πολιτισμοῦ, παρ' ὅτι φέρει τόν βαρύγδουπο τίτλο τοῦ ὑπευθύνου τομέως Πολιτισμοῦ, διότι ὁ ποινικός νομοθέτης προβλέπει τήν διάταξι διά τήν κακόβουλο βλασφημία τῶν θείων (ἀδίκημα πού στοιχειοθετεῖται ἐκ τοῦ σεναρίου τοῦ συγκεκριμένου θεατρικοῦ ἔργου) ὄχι ἀσφαλῶς διά νά προστατεύσει τό πλησσόμενο πρόσωπο τοῦ Παναγίου Θεοῦ, μή ἔχοντος ἀνάγκη ἀνθρωπίνης προστασίας καί ποινικῆς καταστολῆς, ἀλλά τήν κοινωνική συνοχή διότι ἀντιλαμβάνεται κάθε ἐχέφρων τί μπορεῖ νά προκύψη ὅταν ὁ εἷς ἐξυβρίζει χυδαία τόν Θεό τοῦ ἑτέρου μή σεβόμενος τήν ἐλευθερία τῆς θρησκευτικῆς συνειδήσεως τοῦ ἄλλου καί ἐν προκειμένῳ τῆς πλειονοψηφίας τοῦ εὐσεβοῦς ἡμῶν Γένους. Διά τόν λόγο αὐτό δέν διώκεται ἡ ἀρνητική κριτική οἱασδήποτε θρησκευτικῆς παραδοχ