Φρίντριχ Νίτσε: Τα 169 χρόνια από τη γέννησή του τιμάει η Google

04:08 15/10/2013 - Πηγή: NewsBomb

Ένα Doodle αφιερωμένο στον Φρειδερίκο Βίλχελμ Νίτσε δεσπόζει στην κεντρική σελίδα της Google, με αφορμή τα 169 χρόνια από τη γέννησή του.

Ο Γερμανός στοχαστής και φιλόσοφος του 20ού αιώνα, γεννήθηκε σαν σήμερα 15 Οκτωβρίου, το 1844, στο Ρέκεν της Πρωσικής Σαξονίας. Τα παιδικά του χρόνια τα πέρασε σε ένα συντηρητικό περιβάλλον (οι δυο παππούδες του και ο πατέρας του κατείχαν σημαντικές θέσεις στην Προτεσταντική Εκκλησία). Όταν ο Νίτσε

ήταν πέντε χρονών, ο πατέρας του σκοτώθηκε όταν ξαφνικά έπεσε από τις σκάλες.

Από κει και πέρα η ανατροφή του Νίτσε περιήλθε αποκλειστικά στις πέντε υπερπροστατευτικές γυναίκες της οικογένειας. Από μικρός που ήταν, φάνηκε η ευφυΐα και το οξύ του πνεύμα. Έτσι, αφού ολοκλήρωσε τις βασικές σπουδές του, πήρε υποτροφία για τη Σουλπφόρτα, όπου σπούδασε Κλασική Φιλολογία.

Παρά την αντίθεση της μητέρας του, η οποία τον προόριζε για εφημέριο, ο Νίτσε επικεντρώθηκε στην Κλασική Φιλολογία. Μάλιστα την εποχή εκείνη αφιέρωνε πολύ χρόνο στις μουσικές συνθέσεις του, διερευνώντας όλες τις κλίσεις και τις δυνατότητές του.
Σπούδασε κλασική φιλολογία στη Βόννη και τη Λειψία. Καταγόταν από βαθιά θρησκευόμενη οικογένεια και προοριζόταν για την επιστήμη της Θεολογίας. Ωστόσο, η πορεία του άλλαξε κατά τα μετεφηβικά του χρόνια με αποτέλεσμα να στραφεί στον χώρο της φιλοσοφίας.

Μόλις στα 25 του χρόνια διορίστηκε καθηγητής στο πανεπιστήμιο της Βασιλείας, στην Ελβετία και από τότε ξεκίνησε το πολύμορφο συγγραφικό του έργο. Ο Νίτσε υπήρξε δριμύτατος επικριτής των κατεστημένων σκέψεων και τάξεων, ιδιαίτερα του Χριστιανισμού. Πληθώρα συγγραμμάτων του γράφτηκαν με οξύ και επιθετικό ύφος, χρησιμοποιώντας ευρέως αφορισμούς.

Το φιλοσοφικό του έργο εκτιμήθηκε ιδιαίτερα κατά το πρώτο μισό του 20ού αιώνα, περίοδο κατά την οποία εδραιώθηκε η θέση του και αναγνωρίστηκε ως ένας από τους μείζονες φιλοσόφους.

Οι κεντρικές ιδέες της φιλοσοφίας του Φρίντριχ Νίτσε περιλαμβάνουν τον "θάνατο του Θεού", την ύπαρξη του υπερανθρώπου, την ατέρμονη επιστροφή, τον προοπτικισμό καθώς και την θεωρία της ηθικής κυρίων - δούλων. Αναφέρεται συχνά ως ένας από τους πρώτους «υπαρξιστές» φιλοσόφους.