Μαρία: Εγκαταλελειμμένο ή χαμένο παιδί;

14:56 21/10/2013 - Πηγή: NewsBomb

Η ιστορία της μικρής Μαρίας με έχει σοκάρει... Την παρακολουθώ στενά, παρακαλώντας να δοθεί επιτέλους ένα τέλος σε αυτό το παραμύθι. Ένα ευτυχές τέλος για την ακρίβεια. Διότι όποια κι αν είναι η αλήθεια τελικά, το μόνο σίγουρο είναι ότι αυτό το παιδί θα ζήσει επιτέλους όπως του αξίζει και με ανθρώπους που το αγαπούν και το φροντίζουν...

Θα ήθελα πολύ να πιστέψω ότι το ζευγάρι των Ρομά, αγαπούσε πραγματικά αυτό το μωρό και το φρόντιζε σα να είναι παιδί τους. Θα ήθελα πολύ να υπάρχει μία ιστορία αγάπης πίσω από την περιπέτεια της μικρής.

Ότι δηλαδή ένα ζευγάρι ευαίσθητων ανθρώπων

άνοιξε την αγκαλιά του σε ένα παρατημένο παιδί που δεν γνώρισε ποτέ την μητρική αγάπη, το μητρικό χάδι και το υιοθέτησε. Θα το ήθελα γιατί αρνούμαι πεισματικά να δεχτώ ότι υπάρχουν άνθρωποι που εμπορεύονται αθώες ψυχές για να πλουτίσουν. Είτε για να τις σπρώξουν σε επαιτεία, είτε να τις πουλήσουν για όργανα.

Μακάρι να γνώριζα από πρώτο χέρι τις συνθήκες διαβίωσης του παιδιού στον καταυλισμό. Τα μόνα δείγματα που υπάρχουν, είναι ένα ευρύχωρο δωμάτιο, μία ροζ κουβέρτα ριγμένη πάνω σε ένα μεταλλικό κρεβάτι, κούκλες, παιχνίδια, χαλί... Αυτό λένε και ξαναλένε οι ρεπόρτερς ότι ήταν το δωμάτιό της. Ανακούφιση... Τουλάχιστον το παιδάκι είχε παιχνίδια. Τα μαλλιά του ήταν πλεγμένα σε κοτσίδες –αν και βαμμένα με καστανή βαφή- και φορούσε σεταρισμένες φόρμες και στα δύο βίντεο που είδαν το φως της δημοσιότητας. «Λες να το αγαπούσαν στ' αλήθεια;», σκέφτηκα για λίγο...

Κι αφού το αγαπούσαν γιατί το παιδί δεν μιλούσε καθόλου; Μήπως το είχαν απομονωμένο για να μη το δει κανά περίεργο μάτι σαν αυτό της εισαγγελέως; Μήπως το παιδάκι δεν είχε επικοινωνία με το εξωτερικό περιβάλλον;

Η Μαρία είναι ένα τυχερό παιδί μέσα σε όλη της την ατυχία. Ατυχία είτε επειδή γεννήθηκε από άσπλαχνους γονείς που την πούλησαν αντί πινακίου φακής, είτε γιατί την άρπαξαν ούσα νεογέννητη από την ζεστή αγκαλιά της μάνας της. Τυχερή, γιατί γεννήθηκε ξανθιά, πρασινομάτα και με λευκή επιδερμίδα. Χαρακτηριστικά που την «γλίτωσαν», που την έσωσαν...

Κι όμως, αναρωτιέμαι. Πόσα καστανά και μελαχρινά παιδάκια που μπορεί να βρίσκονται στη θέση της, δεν κίνησαν ποτέ την περιέργεια των Αρχών, εισαγγελέων, περίοικων και ίσως κινδυνεύουν και αυτά;

Και μέσα σε όλα αυτά ένα αδύναμο κράτος που εξέδιδε πιστοποιητικά γεννήσεως αβέρτα κουβέρτα... Γυναίκες εμφανίζονται να γεννούν δύο και τρία παιδιά μέσα σε ένα τρίμηνο και κανένα αφτί δεν ιδρώνει. Γιατί πολύ απλά... «εμείς εκτελούμε τον νόμο κατά γράμμα», όπως είπε μία κυρία που εκπροσωπούσε την δημόσια υπηρεσία.

Το μόνο σίγουρο είναι ότι η ζωή χρωστάει μία ευκαιρία στο ξανθό κοριτσάκι. Αυτή που της άρπαξε βίαια από τα γεννοφάσκια της.

Καλή σας ημέρα.

Περιμένω τα μηνύματά σας εδώ!
Επίσης μπορείτε να με βρείτε στο φυσικό μου περιβάλλον!