Ο Σκανδαλίδης παίρνει θέση για την επόμενη μέρα στο ΠΑΣΟΚ

12:54 6/12/2012 - Πηγή: NewsBomb

«Το ΠΑΣΟΚ μπορεί να εξελιχθεί σε πυλώνα αναδημιουργίας της Δημοκρατικής Προοδευτικής Παράταξης», επισημαίνει σε σημερινό άρθρο του στο περιοδικό «Επίκαιρα», ο κ. Κώστας Σκανδαλίδης.

«Μπροστά μας διαγράφεται ένα δίλημμα και ανοίγονται δύο δρόμοι: Θα επιστρέψουμε την οριστική μετάλλαξη του ΠΑΣΟΚ σε ένα μικρό κόμμα-προσάρτημα στο άρχον

συγκρότημα εξουσίας και συμφερόντων; Ή θα ανατάξουμε το Κίνημά μας ως σύγχρονο φορέα των κινημάτων, των αγώνων, των ιδεών της μεταρρυθμιστικής και σοσιαλδημοκρατικής Αριστεράς;» γράφει ο κ. Σκανδαλίδης.

«Ακολουθώντας τον πρώτο δρόμο, υποτασσόμαστε μοιρολατρικά στη συγκυρία, εξαντλούμε και τα τελευταία περιθώρια ανάκαμψης οδηγούμαστε στη συρρίκνωση και τη διάλυση πριν από το τέλος της κρίσης.

Το φάντασμα της ΕΔΗΚ του Μαύρου και μετέπειτα του Ζίγδη πλανάται ήδη στον ορίζοντα κι ας κάνουν κάποιοι όνειρα ότι μπορούμε να μετεξελιχθούμε στους «Φιλελεύθερους» του Γκένσερ ή τους «Σοσιαλιστές» του Κράξι».

Διαβάστε αναλυτικά το άρθρο του κ. Σκανδαλίδη:

«Στη δίνη μιας πρωτοφανούς οικονομικής, πολιτικής και ηθικής κρίσης, το πολιτικό οικοδόμημα της Μεταπολίτευσης συγκλονίζεται συθέμελα και ουσιαστικά καταρρέει.

H αποτίμηση μιας σαραντάχρονης σχεδόν εποχής πρέπει να είναι ακριβοδίκαιη καθώς ο δραματικός της επίλογος, μεσούσης της κρίσης, δεν πρέπει να συσκοτίσει ένα πρωτοφανές για τη νεότερη ελληνική ιστορία επίπεδο δημοκρατικών κατακτήσεων και ευημερίας. Ο απολογισμός μας οφείλει να συνεισφέρει στην ιστορική μας αυτογνωσία. Να αναχθεί πάνω από θριαμβικές ή ισοπεδωτικές κορώνες του συρμού, να αποδώσει ουσιαστικές πολιτικές ευθύνες σε πρακτικές, πρόσωπα και καταστάσεις και έτσι να γίνει μέρος μιας αναγεννητικής διαδικασίας, ενός νέου ξεκινήματος. Έχουμε χρέος απέναντι στην ιστορία να αναγνωρίσουμε την Μεταπολίτευση ως ένα θετικό βήμα μπροστά και όχι ως μια χαμένη εποχή.

Η κρίση υπήρξε κατά μεγάλο ποσοστό αποτέλεσμα διαρθρωτικών στρεβλώσεων του εθνικού οικονομικού και παραγωγικού μοντέλου και της κρατικής συγκρότησης της χώρας. Στρεβλώσεις που προϊόντος του χρόνου αντί να αντιμετωπιστούν δραστικά επιβαρύνθηκαν από τις κακές πρακτικές του πολιτικού συστήματος και κυρίως από τον τρόπο που άσκησαν την εξουσία οι κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις. Αυτή την εθνική πραγματικότητα ήρθε να συναντήσει το 2008 η διεθνής οικονομική κρίση της οποίας το μέγεθος, η ένταση και ο συστημικός της χαρακτήρας ανέδειξαν επιπλέον τις αδυναμίες της ευρωπαϊκής αρχιτεκτονικής.

Οι ευρωπαϊκές ηγεσίες αποδεικνύονται κατώτερες των περιστάσεων, εγκλωβιζόμενες σε μια άτεγκτη λογιστική διαχείριση της κρίσης. Από την Ευρώπη λείπει σήμερα ο οραματικός λόγος, η προοδευτική κατεύθυνση και η γενναία πολιτική βούληση. Γι’αυτό δεν αρκούν οι μάχες χαρακωμάτων. Χρειαζόμαστε νέες και ρηξικέλευθες προτάσεις και πολιτικές

Η κρίση έπληξε πρωτίστως το ΠΑΣΟΚ., το οποίο δεν επωμίστηκε

απλώς το μερίδιο της δικής του διαχειριστικής ευθύνης, αλλά ανέλαβε και το κόστος πολιτικών που αν και φαίνονταν αναπόφευκτες, στην