Βασίλης Αλεξάκης: Οι Έλληνες συνέβαλαν στην ανάπτυξη της Γερμανίας

16:14 16/10/2012 - Πηγή: NewsBomb

Ο συγγραφέας Βασίλης Αλεξάκης πρόκειται να παραλάβει το «Βραβείο 2012 της Γαλλικής Γλώσσας» --το οποίο του απονεμήθηκε από την αρμόδια επιτροπή στις 10 Οκτωβρίου, στην πόλη Μπριβ ( Brieve), στις 9 Νοεμβρίου-- με την ευκαιρία της 31ης Έκθεσης Βιβλίου ( 9-11/11 ).

Η βράβευση αφορά στο σύνολο του έργου του συγγραφέα, ενώ συμπίπτει με την κυκλοφορία του τελευταίου του βιβλίου στα γαλλικά, με τον τίτλο L'enfant grec (Ο μικρός Έλληνας).

Οι Γάλλοι δημοσιογράφοι και σχολιαστές δεν φείδονται χαρακτηρισμών του τύπου «ο πιο Γάλλος από τους Έλληνες

συγγραφείς», «ένθερμος υποστηρικτής της γαλλικής γλώσσας που με το έργο του έχει αναδείξει τη διπλή του γαλλοελληνική κουλτούρα», κ.ά., αναφερόμενοι στον Βασίλη Αλεξάκη.

Από το στούντιο-ερημητήριο στο 15ο διαμέρισμα του Παρισιού, όπου οι μόνοι επισκέπτες είναι οι ήρωες των βιβλίων του και ανάμεσα από δυο ταξίδια που «υφίσταται» προσκεκλημένος για την προβολή του τελευταίου βιβλίου, ο συγγραφέας μίλησε στο ΑΜΠΕ για το πως νοιώθει τόσο για τη βράβευσή του όσο και για τη σχέση του με τη γλώσσα ως εργαλείο έκφρασης του κάθε συγγραφέα.

«Το βραβείο αυτό, (για τη γαλλική γλώσσα), φυσικά είναι ευχάριστο», αναγνωρίζει, «είναι μια ικανοποίηση, αλλά εγώ δεν έχω την αίσθηση ότι έχω κάνει κάποιο άθλο γράφοντας σε μια άλλη γλώσσα (άλλη) από τη μητρική μου. Όλες οι γλώσσες είναι φιλόξενες, σε δέχονται όπως είσαι, δεν σου επιβάλλουν τίποτα, είναι εκεί για να σε βοηθήσουν να πεις αυτό που θέλεις εσύ.

«Δεν πρέπει να δίνουμε υπερβολική σημασία στην αλλαγή γλώσσας, διότι όλα ή σχεδόν όλα, τουλάχιστον στην πεζογραφία, μεταφράζονται. Υπάρχουν βεβαίως δυσκολίες, αλλά δεν χάνεται η ουσία πηγαίνοντας από την μια γλώσσα στην άλλη.

«Η μεγάλη δυσκολία δεν έγκειται στη γλώσσα, έγκειται στη λογοτεχνία. Η λογοτεχνία είναι δύσκολη.

Όταν κανείς βρει τη δομή ενός βιβλίου, τα πρόσωπα, τους διαλόγους, το πώς μπορεί να οικοδομηθεί μια ιστορία, το να το πει σε μια γλώσσα ή σε μια άλλη δεν είναι τόσο δύσκολο. Η δυσκολία είναι το να το βρει».

Ο Βασίλης Αλεξάκης, που ξενιτεύτηκε στο Παρίσι το 1968 σε ηλικία 25 ετών, εξηγεί το πώς ξεκίνησε να γράφει στα γαλλικά:

«Το ότι έγραψα στα γαλλικά οφείλεται στη χούντα. Τότε έφυγα για τη Γαλλία και δούλεψα εδώ σαν δημοσιογράφος, έγραφα σε γαλλικές εφημερίδες και η εξοικείωσή μου με τη γλώσσα ήταν πολύ μεγάλη λόγω της δημοσιογραφίας. Τα πρώτα μου βιβλία τα έγραψα στα γαλλικά μέχρι που έπεσε η χούντα, πέρασαν τα χρόνια και άρχισε να μου λείπει η μητρική μου γλώσσα. Το πρώτο μου βιβλίο στα ελληνικά ήταν το Τάλγκο».

Η ιδιοτυπία στη συγγραφική δουλειά του Αλεξάκη είναι ότι ένα βιβλίο γράφεται σχεδόν συγχρόνως και στις δύο γλώσσες --γαλλικά και ελληνικά ή αντιστρόφως-- αφού όλες τις μεταφράσεις τις κάνει ο ίδιος. Ο ίδιος εξηγεί:

«Όλες τις μεταφράσεις τις κάνω εγώ διότι έχω έναν τρόπο γραφής που δεν μπορεί να τον μιμηθεί ένας μεταφραστής. Αποτελεί την υπογραφή μου, είναι το στοιχείο από το οποίο είμαι αναγνωρίσιμος και γι αυτό είναι αδύνατο ν