Γιάννης Ζουγανέλης: «Δεν έκλαψα με δάκρυα και αναφιλητά στην κηδεία αλλά..»

23:17 25/9/2014 - Πηγή: TVNea

«Δεν έκλαψα με δάκρυα και αναφιλητά στην κηδεία του Σάκη, αλλά μέσα μου πονούσα πάρα πολύ» Ο Γιάννης Ζουγανέλης μιλάει στο περιοδικό ΕΓΩ και την Κατερίνα Μπούσιου για...

...την τηλεοπτική επιστροφή του με τον Εκατομμυριούχο Έπειτα από πολλά χρόνια έχω την πολυτέλεια του χρόνου να κάνω και τηλεόραση. Μου άρεσε το παιχνίδι, το παρακολουθούσα όταν το παρουσίαζε ο Σπύρος Παπαδόπουλος. Μου αρέσει αυτό που θα κάνω φέτος. θα γνωρίσω ανθρώπους, θα προβάλλω τις προσωπικότητές τους, θα συστηθώ και εγώ

ξανά στο κοινό μέσα από μια άλλη λογική. Δεν είναι κάτι που θα κάνω διεκπεραιωτικά. Πάω και εγώ κατά κάποιο τρόπο να "παίξω", επειδή την τηλεόραση τηνν αγαπώ πολύ.

...τον Μάρκο Σεφερλή Δεν τάχθηκα ακριβώς υπέρ του Μάρκου, γιατί είπα ότι πρώτα πρέπει να δούμε τι θα παρουσιάσει. Ποτέ δεν με αφορούσε ποιος κάνει τι και με ποια ιδιότητα, αν είναι ηθοποιός ή όχι. Με ενδιαφέρει ο τρόπος που το κάνει και ο σεβασμός που δείχνει στους τηλεθεατές. Και στη ζωή μου έχω μάθει να μην προχωρώ μόνο με αυτούς που συμφωνώ αισθητικά μαζί τους ή με όσους ταιριάζουν στη φιλοσοφία μου. Αν το έκανα, θα ήμουν σε απομόνωση!

...τα χρήματα που έχει κερδίσει Έχω βγάλει χρήματα από τη δουλειά μου. Δεν ήμουν όμως ποτέ υπέρ της αποταμίευσης. Αντίθετα από τον πατέρα μου, ο οποίος υπήρ
ξε "μάγος" στα οικονομικά, ήταν πολύ καλός τεχνίτης και έβγαζε χρήματα. Το χαρτζιλίκι μου ως παιδί μπορεί να ήταν μεγαλύτερο από αυτό των συμμαθητών μου που είχαν πολύ πιο ευκατάστατους γονείς, τραπεζίτες ή επιχειρηματίες. όταν, νέος πια, ξεκίνησα να δουλεύω παράλληλα με τις σπουδές μου για να ισορροπήσουν τα οικονομικά της οικογένειας, κατάλαβα πόσο δύσκολο ήταν. Είμαι αυτοδημιούργητος όμως γιατί ότι έφτιαξα -το σπίτι μου, το σπίτι της κόρης μου- τα έκανα χωρίς καμία βοήθεια. Δεν ήξερα όμως ότι για να συντηρηθούν όλα αυτά στην εποχή μας, θα πρέπει να βγάζεις πάρα πολλά χρήματα. .

..η απώλεια του Σάκη Μπουλά Κάθε στιγμή που φεύγουν από τη ζωή αγαπημένα πρόσωπα είναι πολύ δύσκολο για μένα. όταν έχασα τους γονείς μου, όταν έφυγε ο Σάκης. Και σε αυτές τις περιπτώσεις πονάω, αλλά δεν κλαίω. Θα πω κάτι για πρώτη φορά. Δεν έκλαψα με δάκρυα και αναφιλητά στην κηδεία του Σάκη, αλλά μέσα μου πονούσα πάρα πολύ. Και όχι επειδή τον έχασα εγώ από τη ζωή μου -αυτό παθαίνουμε κυρίως στους θανάτους-, αλλά γιατί έφυγε εκείνος από τη ζωή, γιατί δεν συνέχισε το δρόμο του ένας τόσο σπουδαίος άνθρωπος. Ήμασταν από την εφηβεία μαζί. Από τα 15 μου χρόνια που ηχογράφησα τον πρώτο μου δίσκο.

Zappithttp://www.tvnea.com