Γνωστή ελληνίδα δημοσιογράφος αποκαλύπτει: «Είχα δυσκολίες να κάνω παιδί όταν έμεινα έγκυος σε δίδυμα στα 47 μου»

13:02 14/8/2016 - Πηγή: TVNea

Χρόνια δημοσιογράφος στα περιοδικά –από τον Ταχυδρόμο μέχρι το Κλικ και το Νitro– η Μανίνα Ζουμπουλάκη μίλησε για όλα στο People με αφορμή την κυκλοφορία του νέου της βιβλίου, Αόρατα Κορίτσια.Πότε παντρεύτηκες πρώτη φορά;Μετά από ένα σεμινάριο που έκανα στον Καναδά για το ραδιόφωνο, τα χρόνια που δεν υπήρχε ακόμη η ελεύθερη ραδιοφωνία στην Ελλάδα, επέστρεψα στην Ελλάδα και γνώρισα τον πρώτο μου άντρα.

Τον είδα στην παραλία και είπα «εγώ αυτόν θα τον παντρευτώ». Μετά από τρεις μήνες ήμασταν όντως παντρεμένοι, αν και δεν κράτησε πολύ. Είμαστε ακόμη φίλοι όμως.Δεν φοβάσαι, όμως, τη δέσμευση. Μετά τον πρώτο σου γάμο, έκανες άλλους δύο.Εδώ δεν φοβήθηκα άλλα κι αλλά. Αλλά δεν μπορώ να μου βάζουν χαλινάρι. Όταν ένιωθα ότι κάποιος ήθελε να με καπελώσει, έφευγα. Είχα θέμα με την ανεξαρτησία. Γενικά, πάντως, οι άντρες που παντρεύτηκα ήταν τα καλύτερα παιδιά. Δεν έχω κανένα παράπονο. Ο σημερινός άντρας μου (σ.σ. Γιώργος Κιντής) έχει τις καλύτερες σχέσεις με τον Πέτρο (σ.σ. ο πρωτότοκος γιος της από το δεύτερο γάμο της με το φωτογράφο Γιώργο Καλφαμανώλη), είναι ο καλύτερος πατριός που έχω δει. Αυτός ήταν και ένας από τους πολλούς λόγους που έμεινα μαζί του και ήθελα μετά από ένα διάστημα να κάνουμε παιδί, αν και στην αρχή της σχέσης μας δεν μου περνούσε καν από το μυαλό να παντρευτώ και να κάνω κι άλλο παιδί.

Και τελικά πήρες την απόφαση να κάνεις παιδί, όταν ο μεγάλος σου γιος ήταν 14 ετών…Εγώ προσπαθούσα και νωρίτερα, αλλά είχα δυσκολίες που τελικά τις ξεπέρασα σε ηλικία 47 ετών. Όταν μου το ανακοίνωσε ο γυναικολόγος, του είπα ότι θέλω να το κρατήσω. Μετά έμαθα ότι ήταν δίδυμα. Τα παιδιά τα λατρεύω. Ιδανικά, θα ήθελα να κάνω πέντε, αλλά τελικά έμεινα στα τρία. Η περίοδος, πάντως, που γεννήθηκαν τα δίδυμα ήταν εξοντωτική. Παράλληλα με την εγκυμοσύνη μου, συμμετείχα σε πρωινό μαγκαζίνο της ΕΡΤ μετά από πρόταση της Ρίκας Βαγιάννη, ενώ συγχρόνως είχα να αντιμετωπίσω και την εφηβεία του μεγάλου μου γιου. Αυτό με ζόρισε περισσότερο ομολογώ.Ήταν επιλογή σου, όμως, να μη σταματήσεις να εργάζεσαι.Αν εξαιρέσεις αυτή την περίοδο που δεν δημοσιογραφώ σταθερά σε ένα Μέσο, δεν σταμάτησα ποτέ να δουλεύω στα περιοδικά. Και στο ραδιόφωνο εργάστηκα για κάποια χρόνια, αλλά με μέτρια επιτυχία. Τουλάχιστον κάπου μου χρησίμεψε η εμπειρία μου από το σεμινάριο στον Καναδά! Μετά από προτροπή της Λιάνας Κανέλλη και του Βαγγέλη Γιαννόπουλου, τον οποίο γνώρισα τυχαία σε ένα ταξίδι μου στις Βρυξέλλες, πήγα και δούλεψα στον Top FM του Λαμπράκη. Δεν ήμουν πολύ καλή, ομολογώ, αλλά από την άλλη ήμουν και από τους λίγους εκείνη την περίοδο που ήξεραν να χειρίζονται την κονσόλα. Παράλληλα, έκανα και πολλές μεταφράσεις για τις εκδόσεις Κάκτος, από Άρλεκιν μέχρι ό,τι μπορείς να φανταστείς. Ύστερα από μερικά χρόνια, όμως, και την αποχώρησή μου, επέστρεψα στον Ταχυδρόμο, αργότερα πήγα στο ΚΛΙΚ και τελικά κατέληξα στο Νitro του Πέτρου Κωστόπουλου.
http://www.tvnea.com