Η γυναίκα που ντύθηκε άντρας και αγίασε σε αντρική μονή! Μέρος 4ο

08:15 17/5/2014 - Πηγή: TVNea

Η Αγία Θεοδώρα της Αλεξανδρείας και ο μοναδικός στα χρονικά βίος της. Ντύθηκε άντρας, μόνασε, την κατηγόρησαν ότι άφησε έγκυο μια κοπέλα, την εξόρισαν γι' αυτό από το μοναστήρι, μεγάλωσε το παιδί και όταν πέθανε κατάλαβαν ότι δεν ήταν άντρας. Διαβάστε τον απίστευτο βίο της! Μέρος 4ο και τελευταίο
Την κατηγορούν ότι αφήνει έγκυο μια κοπέλα
Σε λίγες μέρες τελείωσε το σιτάρι του Μοναστηριού. Ο Ηγούμενος πρόσταξε τη Θεοδώρα να πάρει τις καμήλες και να πάει στην Αλεξάνδρεια να προμηθευτεί σιτάρι. Παράγγειλε ακόμη σ’ αυτήν, αν ίσως και δεν προφθάσει να γυρίσει την ημέρα,

να μείνει το βράδυ, σε ένα μικρό μοναστηράκι που λεγόταν του Ενάτου, να αναπαυθούν και οι καμήλες και η ίδια. Αφού έκαμε την αγορά του σιταριού η Οσία, κατά την επιστροφή έφθασε στο μικρό μοναστηράκι με το βασίλεμα του ήλιου. Σύμφωνα με την παραγγελία του Ηγουμένου, έμεινε τη νύκτα εκεί και κοιμήθηκε κοντά στα πόδια των ζώων για ασφάλεια του σιταριού.
Και τότε άρχισε τον πόλεμο ο Σατανάς. Μέσα στο Μοναστηράκι, έμεινε μια κόρη συγγενής κάποιου από αυτούς που μόναζαν εκεί. Σ’ αυτήν λοιπόν την κόρη, έβαλε ο σατανάς σφοδρό έρωτα με την Οσία που νόμιζε ότι ήταν άνδρας. Πήγε αμέσως χωρίς ντροπή και πλάγιασε κοντά στην Οσία και την παρακινούσε και την εβίαζε στην αμαρτία. Όταν όμως αυτή η κόρη είδε ότι ματαίως κοπίαζε, απελπίστηκε. Μη υποφέροντας όμως την φλόγα του πάθους, που την κατάκαιε, παραδόθηκε σε κάποιον ξένον που διανυκτέρευε εκείνο το βράδυ εκεί στη Μονή. Το πρωΐ εκείνος που έκαμε την ατιμία στην κόρη έφυγε, και η Οσία με τις καμήλες γύρισε στο Μοναστήρι, χωρίς βέβαια να ξέρη τίποτε από όσα συνέβησαν στην κοπέλα εκείνο το βράδυ.
Πέρασε λίγος καιρός και η κοπέλα βρέθηκε έγκυος. Οι συγγενείς άρχισαν να την βιάζουν να φανερώσει ποιος την διέφθειρε. Επειδή δεν ήξερε το όνομα του ξένου, ο σατανάς την παρακίνησε να πει ότι ο δράστης ήταν ο Μοναχός Θεόδωρος του Όκτώκαιδεκάτου Μοναστηριού που έμεινε την νύκτα εκεί. Εκείνοι πίστεψαν τα λόγια της και με φωνές έτρεξαν στο Μοναστήρι όπου αγωνιζόταν η Οσία, και άρχισαν να φωνάζουν. Ο Ηγούμενος όταν άκουσε τα ανέλπιστα αυτά, κάλεσε τη Θεοδώρα και την ρώτησε αν έχει ιδέαν γι’ αυτό το αμάρτημα. Η Οσία βέβαια αποκρίθηκε ότι δεν είχε είδηση γι’ αυτό το αδίκημα.
Πέρασε ο ορισμένος καιρός και η κόρη γέννησε ένα αγόρι. Οι συγγενείς αμέσως το πήραν και το έφεραν στο Μοναστήρι και το άφησαν στη μέση της αυλής και έφυγαν. Πίστευσαν οι αδελφοί ότι αυτός ο Θεόδωρος ήταν πατέρας του παιδιού. Κι έτσι μαζί με το βρέφος τον εξόρισαν από το Μοναστήρι.
Η μακαρία Θεοδώρα χωρίς να διαμαρτυρηθει αναλαμβάνει την ευθύνη του παιδιού. Κάνει μια μικρή καλύβα για να προφυλάξει το βρέφος και αρχίζει το βαρύ έργο της μάνας. Με το γάλα που ζητούσε από τους τσοπάνηδες το έτρεφε και με το μαλλί από τα πρόβατα του έκαμε φορέματα για να το ντύσει και να το σκεπάσει. Αυτήν η υπέροχη ψυχή υπόμεινε 7 χρόνια καταφρονημένη με τέτοια δεινή κατηγορία. Και όμως δεν έβγαλε από το στόμα της ούτε ένα ψυχρό λόγο. Δε δυσανασχέτησε ποτέ. Αλλά, καθώς θυμόταν το αμάρτημά της κάθε στιγμή, έπασχε με κάθε καταφρόνηση για να το εξαλείψει.
.Ο Ηγούμενος συγχωρεί την Αγία
Αφού πέρασαν επτά χρόνια, εκείνοι οι Μοναχοί από το Μοναστήρι του ενάτου, που συκοφάντησαν την Αγία, ήλθαν και παρακάλεσαν τον Ηγούμενο να δεχθεί τον Μοναχό Θεόδωρο στη συνοδεία των αδελφών, επειδή έκανε αρκετό κανόνα για το φταίξιμο εκείνο. Πρόσθεσαν δε ότι από θεία Αποκάλυψη πληροφορήθηκαν ότι συγχωρήθηκε το αμάρτημα του Θεοδώρου. Ο ηγούμενος αμέσως υπάκουσε σ’ αυτούς, και πρόσταξε να καθήσει ο αδελφός Θεόδωρος στο εσωτερικό κελί ελεύθερος και συγχωρημένος από την καταδίκη της συκοφαντίας. Ο ηγούμενος παρατηρούσε τη ζωή που έκανε η Αγία και την σεβόταν κρυφά.
Όταν πέρασαν λίγες ημέρες άρχισε η Αγία να συμβουλεύει το παιδί σαν πατέρας γνήσιος τον δρόμο της σωτηρίας. Οι αδελφοί απ’ έξω άκουγαν την ομιλία και το ανέφεραν στον Ηγούμενο. Ο Ηγούμενος παράγγειλε σε μερικούς Μοναχούς να στέκονται απ’ έξω από το κελί κρυφά, να ακούουν τι λέει στο παιδί ο Θεόδωρος. Οι Μοναχοί με την παραγγελία του ηγουμένου, άκουσαν την Αγία, να συμβουλεύει το παιδί λέγοντας αυτά:
Άκουσε, αγαπητό μου παιδί, ο καιρός της δικής μου ζωής, έφθασε στο τέλος, εγώ δε, επιθυμώ να πάω το ταχύτερον σε κείνη την μακαρία ζωή. Εσένα δε, παιδί μου, σε αφήνω στον πατέρα των ορφανών, τον Θεό και στον ηγούμενο της Μονής. Να ζητάς παιδί μου, την ευγένεια της ψυχής, που είναι αληθινή, και όχι του σώματος που είναι ψεύτικη.
Και με άλλα παρόμοια λόγια αγάπης η Αγία δίδαξε το παιδί παρέδωσε την ολόφωτη ψυχή της στα χέρια τουΘεού. Τότε το παιδί άρχισε να κλαίει γοερά, ώστε από τις φωνές του γέμισε το κελί. Όταν τα άκουσαν αυτά οι απεσταλμένοι έτρεξαν στον ηγούμενο και είπαν σ’ αυτόν όσα άκουσαν από τις συμβουλές. Τότε λέγει ο ηγούμενος: είδα και εγώ, αδελφοί μου, όραμα θαυμαστόν και ακούστε το.
.
Το όραμα του Ηγουμένου
Είδα λέει ο ηγούμενος, σαν να ήλθαν δύο άνθρωποι, οι οποίοι με σήκωσαν στον αέρα πολύ ψηλά, και εκεί έβλεπα πλήθος από Αγγέλους και άκουσα μια φωνή, που μου έλεγε:
Βλέπε πόσα αγαθά ετοιμάστηκαν για τη νύμφη μου Θεοδώρα. Μου φαινόταν ακόμη ότι έβλεπα ένα ωραιότατο κρεββάτι απερίγραπτο που το κρατούσε ένας Άγγελος. Εγώ τότε, βλέποντας αυτόν τον στολισμό το νυφικό, που δεν μπορώ με λόγια να σας τον περιγράψω, ρωτούσα να μάθω για ποιόν ετοιμάζεται όλη αυτή η παράταξη. Προτού μου απαντήσουν, βλέπω έξαφνα παράταξη, Προφητών, Αποστόλων, Μαρτύρων και άλλων Δικαίων, και ανάμεσα στα τάγματα εκείνα, φάνηκε μια γυναίκα, στολισμένη με δόξα και λαμπρότητα, η οποία κάθισε σε κείνο το υπέροχο κρεββάτι.
Εκείνοι δε που με έφεραν εκεί, μου έλεγαν ότι αυτός είναι ο Μοναχός Θεόδωρος. Εκείνος που συκοφαντήθηκε άδικα και ο οποίος δέχθηκε να υπομείνει αυτή την καταφρόνηση επτά χρόνους, εξόριστος από την αδελφότητα, και άφηνε να νομίζεται πατέρας ξένου παιδιού. Αυτός, που δέχθηκε να τρέφει σπέρμα ξένο, με τέτοια κακοπάθεια, χωρίς να φανερώσει ποιος είναι και να ελευθερωθεί από τέτοια ντροπή. Γι’ αυτό βλέπεις αξιώθηκε να πάρει τώρα τέτοια δόξα και λαμπρότητα.
Έως εδώ, αδελφοί τελείωσε το όραμα. Ας πάμε τώρα στο κελί του Θεοδώρου να ιδούμε το γεγονός. Όταν έφθασαν στο κελί βλέπουν το παιδί να κλαίει επάνω στη Θεοδώρα που είχε τελειώσει.
.
Η αποκάλυψη της Θεοδώρας
Στην ετοιμασία, που της έκαναν, είδαν ότι ήταν γυναίκα. Τότε τα μάτια όλων έρρεαν ασταμάτητα και του ηγουμένου και των άλλων αδελφών, επάνω στο λείψανο της Αγίας.
Δάκρυα μετάνοιας, που την είχαν όλοι τόσο παρεξηγήσει και τόσο βασανίσει με την άδικη τιμωρίας της. Ο ηγούμενος αμέσως κάλεσε και τους άλλους Μοναχούς από την άλλη Μονή, που την είχαν όλοι τόσο συκοφαντήσει να έλθουν να δουν το παράδοξο πράγμα, και να κλάψουν για την απάτη της ψεύτικης συκοφαντίας. Όταν έφθασαν και είδαν, έμειναν εκστατικοί, και έτρεμαν από το φόβο τους. Νόμιζαν ότι θα τους βρει θεϊκή οργή για την άδικη κατηγορία προς την Αγία.
.
Έρχεται και ο άνδρας της
Τότε παραστάθηκε Άγγελος Κυρίου προς τον ηγούμενο, και παράγγειλε να στείλει τάχιστα άνθρωπο στην πόλη με άλογο, και κείνο που θα έβρισκε πρώτον, να τον βάλει επάνω στο άλογο και να τον φέρει στο Μοναστήρι. Ο πρώτος που συνάντησε ο Μοναχός ήταν ο άνδρας της. Και αυτός είχε δει θεία αποκάλυψη και είχε κινήσει για το Μοναστήρι. Όταν έφθασαν και είδε ο σύζυγος το ιερότατο λείψανο της Μακαρίας Θεοδώρας, έπεσε επάνω και έκλαιε. Την καλούσε με το όνομά της αναθυμίζοντας την ενάρετη ζωή που πέρασαν μαζί προτού φύγει. Όλα αυτά που διηγόταν ο άνδρας της ήταν αξιέπαινα και θαύμαζαν όλοι που τα άκουαν. Τότε με πάσαν ευλάβεια και κατάνυξη έψαλαν ύμνους προς τον Θεό και ενταφίασαν αυτό το πολύαθλο και σεβάσμιο λείψανο.
Ο άνδρας της με τις ευχές της Αγίας, δεν έφυγε από το Μοναστήρι. Έγινε Μοναχός και κάθισε στο κελί της συζύγου του. Και αυτός έζησε ζωή ασκητική και όταν έφυγε προς τον Κύριον ετάφη μαζί με την Αγία.
Αλλά και το παιδί που ανάθρεψε η Αγία, πρόκοψε τόσον στη Μοναστική ζωή, ώστε αργότερα έγινε Μοναχός και ύστερα Ηγούμενος της Μονής.

εικόνα: travelstyle.gr
κείμενο: xristianos.gr