Σ. Μπουλάς:«Το “50-50” έκανε κοιλιά και πρέπει να προσέξουμε»

11:05 13/6/2011 - Πηγή: TVNea

O γνωστός ηθοποιός Σάκης Μπουλάς, μίλησε στο Βήμα της Κυριακής και μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στο 50-50, αλλά και στους Αγανακτισµένους.

– Το «50-50» σημειώνει μεγάλη επιτυχία. Εκτός από το στοιχείο της κωμωδίας, γιατί πιστεύετε ότι αρέσει τόσο πολύ;
«Για την καλή δουλειά χρειάζονται καλά συστατικά, όπως για το καλό φαγητό. Πέτυχε η συνταγή γιατί εξαρχής ήταν καλοστημένη. Σενάριο, σκηνοθεσία, καστ, ήταν όλα εξαιρετικά. Τα πράγματα έγιναν όπως έπρεπε».
– Υπάρχει πάντως και η άποψη ότι η σειρά πλέον έκανε σεναριακή κοιλιά, τράβηξε τις ιστορίες από τα μαλλιά. Εσείς τι λέτε επάνω σ’ αυτό;
«Συμφωνώ. Σε έναν βαθμό ισχύει αυτό, δεν αντιλέγω. Πιστεύω ότι αυτή είναι μια σειρά καταστάσεων. Αυτό, ώσπου να φτάσουμε στο σημείο να αφηγείται η σειρά μια φαντασίωση, ένα όνειρο, είναι κάτι που δεν άρεσε ούτε σ’ εμένα. Δεν κάνω κριτική κακοπροαίρετη. Αγαπώ τη σειρά και τους χαρακτήρες, αλλά πιστεύω ότι πρέπει να προσέξουμε στον νέο κύκλο να μην κάνουμε πράγματα τραβηγμένα από τα μαλλιά. Η σειρά έχει μεγάλη αποδοχή, κάποια επεισόδια είναι πολύ καλογυρισμένα και πιστεύω ότι δεν έγινε κάτι πρόχειρο, απλώς κάπως οι σεναριογράφοι οδηγήθηκαν εκεί. Οι ήρωες, οι χαρακτήρες μάς αφορούν, αυτή η εικόνα της αντροπαρέας αρέσει – αρέσει πολύ και στις γυναίκες».

– Κύριε Μπουλά, σάς αφορά αυτό που γίνεται έξω; Είστε κι εσείς αγανακτισμένος;
«Με αφορά. ∆εν θέλω να κάνω τον έξυπνο, αλλά... ήταν κάτι που λογικά και µοιραία περίµενα ότι κάποια στιγµή θα συµβεί. Παρακολουθώντας αυτά που έγιναν τα τελευταία χρόνια, από τον καιρό του Χρηµατιστηρίου και µετά, αλλά και αυτή την ξαφνική νεοπλουτίστικη άνθηση της Ελλάδας, µε κάθε οικογένεια να έχει τέσσερα-πέντε αυτοκίνητα, σίγουρα καταλάβαινε κάποιος ότι ξοδεύονταν λεφτά που δεν µας ανήκαν αλλά κάποιοι µας τα έδιναν. Πιστεύω ότι µας τα έδιναν για κάποιον λόγο. ∆εν είµαι άνθρωπος που αγαπά τις συνωµοσίες, αλλά πιστεύω ότι παίχτηκε κάποιο παιχνίδι. Στήθηκε συγκεκριµένο παιχνίδι µε πλάνο εικοσαετίας και τώρα πλέον φαίνεται. Ούτε πιστεύω βέβαια ότι υπάρχει λογικός άνθρωπος που νοµίζει πως αυτά τα χρήµατα θα είµαστε κάποτε σε θέση να τα ξεπληρώσουµε».


– Εσείς πέσατε θύμα του παιχνιδιού που αναφέρετε;

«Ναι, βέβαια. Και εγώ επένδυσα χρήµατα τα οποία απέκτησα µε κόπο όλα αυτά τα χρόνια και τα µισά τα έχασα και κινδυνεύω να χάσω και τα υπόλοιπα».

– Εσείς πήρατε μέρος σε κάποια διαδήλωση, πήγατε στο Σύνταγμα;

«Εγώ δεν έχω πάει γιατί ανήκω σε µια κατηγορία ανθρώπων που έβγαζαν περισσότερα χρήµατα από όσα χρειάζονταν. ∆εν είµαι δηλαδή στην ίδια κατάσταση µε τους ανθρώπους που δεν έχουν να φάνε. Θεώρησα λοιπόν ότι ίσως να ήταν κάπως προκλητικό να κατέβω δίπλα σε ανθρώπους απελπισµένους. Επειδή είµαι δηµόσιο πρόσωπο, θα µπορούσε αυτό να εκληφθεί ως διαφήµιση ή κάτι τέτοιο... Είχα αµηχανία γιατί ήθελα να κατέβω, να διαµαρτυρηθώ, να πετάξω νεράντζια. Με σταµάτησε αυτό, το ότι φοβήθηκα τον χλευασµό και το γεγονός ότι κάποιοι µπορεί να µε αντιµετώπιζαν περίε