Σήμερα στις 16:00 στην εκπομπή ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ

15:16 26/1/2013 - Πηγή: TVNea

«Οι απόφοιτοι του 2ου Γυμνασίου Αρρένων Αθηνώνθυμούνται» 2ο Γυμνάσιο Αρρένων Αθηνών.Χέυδεν και Αχαρνών γωνία. 1932 – 1973.Απόφοιτοιτου ιστορικού Γυμνασίου, σκιαγραφούν σήμερα την εποχή εκείνη, προσθέτουν τιςδικές τους πινελιές, ζωντανεύουν τις εικόνες με ήχους και μυρωδιές και συμπληρώνουνκομμάτι κομμάτι το παζλ των εφηβικών τους χρόνων και ονείρων, μεγάλο μέρος τωνοποίων φιλοξενήθηκαν στις ψηλοτάβανες αίθουσες αυτού του σχολείου. Μιλούν για το

συμμαθητή τους Θόδωρο Αγγελόπουλο, τον μεγάλο Έλληνα σκηνοθέτη που έφυγε από τηζωή ένα χρόνο πριν. Ο ηθοποιός ΤρύφωνΚαρατζάς θυμάται: «Με το ΘόδωροΑγγελόπουλο ήμασταν γειτονόπουλα, πηγαίναμε μαζί στο κατηχητικό και στο σχολείοκαθόμασταν στο ίδιο θρανίο. Ξαφνικά ένα καλοκαίρι κουρεύτηκε, έμαθε γαλλικά καιμου είπε η μητέρα του ότι έφυγε για το Παρίσι να γίνει σκηνοθέτης! Αυτό γιαμένα ήταν η μεγαλύτερη έκπληξη της ζωής μου.»Ο δημοσιογράφος, στιχουργός και συγγραφέας Λευτέρης Παπαδόπουλος ξαναφέρνει στημνήμη του τα χαστούκια που έτρωγαν από τους καθηγητές τους, και μιλάει για τιςώρες που στεκόταν με τους φίλους του στο περίπτερο της γειτονιάς, περιμένονταςνα εντυπωσιάσουν τα κορίτσια που θα περνούσαν από μπροστά. Η δύσκολη εποχή που ζούσαν τότε ανάγκαζε τα παιδιάνα ενηλικιώνονται πολύ νωρίς, ακόμα και από την ηλικία των 13 και 14 ετών, όπωςτονίζει ο εκδότης Οδυσσέας Χατζόπουλος.Από όλες τις βαθμίδες του - υποχρεωτικού για τουςμαθητές - κατηχητικού πέρασε ο ζωγράφος Αλέκος Φασιανός, ο οποίος θυμάται μεπόση ευκολία ο πιο αυστηρός γυμνασιάρχης που πέρασε από το σχολείο, ΠάνοςΠάτρας, τον αποκάλεσε κλέφτη, επειδή είχε κόψει ένα λεμονόφυλλο από το δέντροτης σχολικής αυλής…Ο ΑρχιεπίσκοποςΤιράνων, Δυρραχίου και πάσης Αλβανίας, Αναστάσιος θυμάται τους συμμαθητέςτου Θόδωρο Καρατζά, Μάκη Δαγτόγλου,Θόδωρο Αγγελόπουλο και Χρήστο Γιανναρά, αλλά και τον φιλόλογό του που πίστευε σ’ αυτόν και ο οποίος, όπωςέλεγε στην τάξη, προοριζόταν για πολύ μεγάλα και σημαντικά πράγματα. Το 2ο Γυμνάσιο Αρρένων ήταν ένα σχολείομε μαθητές από όλα τα κοινωνικά στρώματα. Ήταν ένα εξαιρετικά απαιτητικόσχολείο. Ο καθηγητής Πολιτικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Αθηνών Ιωάννης Μεταξάς δε μπορεί, όμως, ναξεχάσει και τις φάρσες που έκαναν στους καθηγητές τους κάθε φορά που έβρισκαντην ευκαιρία. Βεβαίως οι τιμωρίες και οι αποβολές ήταν καθημερινόφαινόμενο για τους μαθητές, όπως θυμάται ο δημοσιογράφος και εκδότης Κώστας Καββαθάς.Ήταν και παρέμεινε ένα αυστηρό σχολείο και για τιςεπόμενες γενιές που φοίτησαν σ’ αυτό. Ο πλαστικός χειρουργός Ανδρέας Φουστάνος φέρνει στη μνήμη τουτο χαστούκι που έφαγε από έναν καθηγητή του.Ο πρόεδρος των αποφοίτων, επιχειρηματίας Νίκος Βερροιόπουλος,, ο οποίος έχει κρατήσειτη σημαία του σχολείου, μιλά για τη θρυλική μπάντα που είχε δημιουργηθεί απόπρωτοβουλία μαθητών και η οποία κατάφερνε να παρεισφρέει στις παρελάσεις, με σκοπό, μεταξύ άλλων, ναεντυπωσιάσει τα κορίτσια.Το 1973, το 2ο ΓυμνάσιοΑρρένων μεταστεγάστηκε. Τα σημάδια του χρόνου, έντονα πια, πάνω στο άλλοτεεπιβλητικό κτίριο, το μετέτρεψαν σε ένα ετοιμόρροπο κτίσμα που σε τίποτα δεθύμιζε τις εποχές της δόξας του. Στις αρχές της δεκαετίας του 90, όπως λέει οδημοσιογράφος Δημήτρης Παγαδάκης, ομάδα νεαρών κατέλαβε το εγκαταλελειμμένοσχολείο το οποίο και ονόμασε «Βίλλα Αμαλίας» εξαιτίας μιας προηγούμενηςκατάληψης που είχε κάνει σε κτίριο που βρισκόταν επί της λεωφόρου ΒασιλίσσηςΑμαλίας.Η εκκένωση που πραγματοποιήθηκεπρόσφατα από την αστυνομία ξαναέφερε στο προσκήνιο την ιστορία του 2ουΓυμνασίου Αρρένων καθώς και την σημαντική πορεία που διέγραψαν πολλοί από τουςαποφοίτους του.