Όλα έγιναν λάθος

Πώς φτάσαμε να έχουμε ένα τόσο πρόχειρο λογότυπο για το Μετρό της Θεσσαλονίκης; Και γιατί, άραγε, όταν το ελληνικό δημόσιο επιχειρεί να ασχοληθεί με θέματα branding καταλήγει τόσο συχνά σε αντίστοιχες προβληματικές καταστάσεις; Αξίζει να αναρωτηθούμε τι συνέβη στη συγκεκριμένη αποτυχημένη διαδικασία, αφού οι απαντήσεις θα μπορούσαν να βοηθήσουν σε πολλούς αντίστοιχους διαγωνισμούς.

Γιατί, λοιπόν, η πρώτη προκήρυξη του 2/24, ζητούσε τη δημιουργία μόνο λογοτύπου και όχι πλήρους ταυτότητας; Γιατί αυτό ζητείτο και από «αρχιτέκτονες,
διακοσμητές και άλλες συναφείς ειδικότητες», καθώς και «φοιτητές σε συναφείς ειδικότητες»; Γιατί η αμοιβή ήταν μόλις 8.000 ευρώ; Ποια σοβαρή ελληνική ή ξένη εταιρεία θα λάμβανε μέρος με τέτοιους όρους;Γιατί η δεύτερη, βελτιωμένη, προκήρυξη του 6/24 που ζητούσε τη δημιουργία πλήρους ταυτότητας και όχι μόνο λογοτύπου, από ειδικούς και όχι από «συναφείς ειδικότητες» και φοιτητές, έδινε μόλις έναν μήνα διορία και 30.000 ευρώ αμοιβή; Ποια σοβαρή ελληνική ή ξένη εταιρεία θα λάμβανε μέρος όταν μια αντίστοιχη εργασία από σοβαρή εταιρεία του εξωτερικού θα απαιτούσε πολλούς μήνες και αρκετές εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ;Οι 8 προσφορές που υποβλήθηκαν απορρίφθηκαν, οι περισσότερες λόγω αρνητικής αξιολόγησης του τεχνικού τους περιεχομένου («δημιουργικού»). Άραγε, η επιτροπή αξιολόγησης που απαρτιζόταν από δυο αρχιτέκτονες και έναν μηχανικό, είχε την απαραίτητη επάρκεια να τις κρίνει;Όταν πια η διαδικασία απέβη άγονη και οδηγήθηκε στην απευθείας ανάθεση, θα υπήρχε ποτέ κάποια σοβαρή ελληνική ή ξένη εταιρεία να μπει την τελευταία στιγμή για να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά και να σώσει ό,τι σωζόταν, μετά από όσα είχαν συμβεί;Γιατί, άραγε, έπρεπε να παρουσιαστεί ο λογότυπος σε ξεχωριστή εκδήλωση; Και, μάλιστα, λίγο πριν λειτουργήσει το ίδιο το Μετρό; Ποιος ο λόγος να κάνει αυτή την παρουσίαση ένας υπουργός και όχι αυτός που έκανε το έργο ή έστω κάποιος που συμμετείχε στη διαδικασία αξιολόγησης και επιλογής;

Επειδή τα παραπάνω είναι déjà vu πολλών προηγούμενων αντίστοιχων διαγωνισμών και επειδή η βλάβη δεν επιβαρύνει μια κυβέρνηση ή έναν οργανισμό, αλλά brands που είναι κτήμα όλων μας, το κράτος οφείλει, επιτέλους, να καταλήξει σε μια πιο αξιόπιστη διαδικασία που θα το βοηθήσει σε έργα που σχετίζονται με το branding. Μια κάποια λύση, πιθανόν, να ήταν η δημιουργία κάποιου μητρώου εξειδικευμένων επιχειρήσεων βάση συγκεκριμένων αυστηρών κριτηρίων, διαβαθμισμένων ανάλογα με τις ικανότητες και την εμπειρία τους. Οι οποίες, κατόπιν, να μπορούν μέσω απλών μειοδοτικών διαγωνισμών να αναλαμβάνουν ανάλογης διαβάθμισης έργα του Δημοσίου.

Keywords
Τυχαία Θέματα