Ποιος επιστρέφει στο γραφείο;

Τουλάχιστον 4 ημέρες την εβδομάδα στο γραφείο, ζητά από τα μέλη του προσωπικού του το WPP, βάσει της νέας πολιτικής του, η οποία ανακοινώθηκε πριν από λίγες μέρες. Οι αλλαγές αναμένεται να τεθούν σε ισχύ τον ερχόμενο Απρίλιο και να εφαρμοστούν σε διεθνές επίπεδο. «Το να περνάμε περισσότερο χρόνο μαζί είναι σημαντικό για όλους μας και προχωράμε σε μια αλλαγή για να βοηθήσουμε να συμβεί αυτό», έγραψε ο Mark Read στο memo που εστάλη στους εργαζόμενους του WPP,

επισημαίνοντας, ωστόσο, ότι θα διατηρηθεί ένα πνεύμα ευελιξίας και εμπιστοσύνης. Αιτιολογώντας ο ίδιος την απόφαση, πρόσθεσε: «Τα δεδομένα από όλα τα agencies του WPP δείχνουν ότι τα υψηλότερα επίπεδα παρουσίας στο γραφείο συνδέονται με ισχυρότερη δέσμευση των εργαζομένων, βελτιωμένες αξιολογήσεις στις έρευνες πελατών και καλύτερες οικονομικές επιδόσεις».

Το WPP δεν είναι η μόνη εταιρεία της διαφημιστικής βιομηχανίας, που ζητά το προσωπικό της πίσω στο γραφείο, στη μετά την πανδημία εποχή. Την τάση έχουν συνδιαμορφώσει αντίστοιχες αποφάσεις της Omnicom και της Publicis. Μάλιστα, η περίπτωση της Publicis παρουσιάζει ένα επιπλέον ενδιαφέρον. Στις αρχές της προηγούμενης χρονιάς, η εταιρεία ζήτησε από τους εργαζομένους της παγκοσμίως να επιστρέψουν στο γραφείο τουλάχιστον τρεις μέρες την εβδομάδα, με υποχρεωτική παρουσία τη Δευτέρα και χωρίς συνεχόμενες ημέρες εργασίας εξ αποστάσεως. Κατόπιν, τον περασμένο Οκτώβριο έγινε γνωστό ότι η Publicis Media απέλυσε δεκάδες εργαζόμενους στις ΗΠΑ, αφού αγνόησαν την πολιτική της εταιρείας για επιστροφή στην εργασία.

Οι διαφημιστικές εταιρείες θέλουν τους εργαζομένους τους πίσω στο γραφείο. Τι θέλουν όμως εκείνοι; Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έκθεσης «All In» της Advertising Association, τα οποία δημοσιεύτηκαν τον περασμένο Μάιο, το πιο δημοφιλές μοτίβο εργασίας μεταξύ των απασχολούμενων στον κλάδο, σε εβδομαδιαία βάση, είναι δύο μέρες στο γραφείο, τρεις απομακρυσμένα. Με βάση τα συγκεκριμένα αποτελέσματα, καταγράφεται μια αναντιστοιχία μεταξύ του τι θέλουν οι εργαζόμενοι και τι τα agencies. Εκτός όμως, από το τι θέλουν οι εργαζόμενοι, μήπως τίθενται κι άλλα ερωτήματα; Πόσο βοηθά την ευημερία των εργαζομένων μια μονομερής απόφαση; Μήπως τέτοιου είδους πολιτικές επιβαρύνουν δυσανάλογα συγκεκριμένες ομάδες, όπως οι γονείς και ειδικότερα οι μητέρες, ή ανθρώπους που έχουν αναλάβει τη φροντίδα άλλων ανθρώπων;

Keywords
Τυχαία Θέματα