Μπαρτζώκας: Ξέρω τι δουλειά κάνω...

10:50 4/5/2013 - Πηγή: Sport.gr

Ο Γιώργος Μπαρτζώκας μίλησε για την έντονη σεζόν με τον Ολυμπιακό. Την κριτική που δέχθηκε για τη δουλειά του, ακόμη και για τα κοροϊδευτικά σχόλια που δέχθηκε για την εμφάνισή του. Ο τεχνικός του Ολυμπιακού δηλώνει, πάντως, πως πλέον συνήθισε να του φορτώνουν όλα τα λάθη της ομάδας. "Ξέρω τι δουλειά κάνω", τονίζει με νόημα.Αποσπάσματα των όσων δήλωσε ο Γιώργος Μπαρτζώκας στην εφημερίδα «SportDay»

Πώς είναι να μιλούν όλη τη χρονιά για σένα, χωρίς εσένα; «Δεν θέλω να κρύψω πως η διαχείριση αυτού ήταν πολύ σημαντικό πράγμα. Ισως το πιο δύσκολο που έπρεπε να καταφέρω. Αφού πέρασε το πρώτο δεκαπενθήμερο-εικοσαήμερο που ήταν λίγο ισχυρό το σοκ στην ψυχολογία μου, μετά αποφάσισα ότι πρέπει να χαρώ αυτό που ζω. Σε μια εποχή που ο κόσμος έχει βιοποριστικό πρόβλημα, εγώ απέκτησα μια δουλειά που όταν ξεκινούσα να ασχολούμαι με την προπονητική, ευχόμουν να την έχω. Αποφάσισα ότι είχε έρθει η στιγμή να τη χαρώ όσο περισσότερο μπορώ. Προσπάθησα να διαχειριστώ το όλο θέμα, ώστε να βγάλω από το μυαλό μου τα αρνητικά και να κρατήσω μόνο τα θετικά. Οσο και αν ακούγεται τυπικός ο τρόπος που το θέτω, ήθελα να ζήσω αυτό που μου συνέβαινε, με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, ώστε να κάνω και όσο καλύτερα μπορούσα τη δουλειά μου». Σε κάθε περίπτωση, είσαι άνθρωπος -όχι ρομπότ. Οφειλες να κοουτσάρεις τον πρωταθλητή Ευρώπης, όπως έπρεπε να ακούς και ό,τι είχε να πει ο καθένας, όχι μόνο για τη δουλειά σου, αλλά ακόμα και για τη φάτσα σου... «Δεν είναι ότι από αυτές τις κριτικές απέκτησα μεγαλύτερο κίνητρο. Δέχομαι ότι σε κάποιους μπορεί να μην αρέσει η εμφάνισή μου. Δεν έχω κανέναν ψυχαναγκασμό πια να αρέσω σε όλους. Εχω ξεπεράσει αυτό το στάδιο. Το να μπαίνει στη μέση η κριτική, για το αν τους αρέσει η εμφάνιση μου, αν πρέπει να κάθομαι στον πάγκο ή να είμαι όρθιος, αν πρέπει να βρίζω τους διαιτητές ή να μην τους βρίζω και το να θέλουν να επέμβουν σε όλα άνθρωποι τους οποίους οι άλλοι δεν έπαιζαν ούτε στο μονό στο σχολείο, να μην έχουν "σκάσει" μια φορά την μπάλα, είναι βέβαιο πως είναι ενοχλητικό. Ολους τους πειράζει. Από εκεί και πέρα όμως, σημασία έχει το πώς το διαχειρίζεσαι. Πρέπει να σου πω ότι ο Γιαννάκης είχε πει ότι ο Ολυμπιακός είναι η πιο δύσκολη ομάδα στην Ευρώπη, μετά την εμπειρία που είχε». Στη διάρκεια της χρονιάς είχατε σκαμπανεβάσματα που στο μυαλό των... ειδικών ήταν ανεπίτρεπτα, επειδή είχαν μείνει 11 παίκτες από πέρυσι. «Δεν είναι μόνο αυτό που λες. Αρχικά, έμειναν έντεκα όπως λες, αλλά κατά τις δηλώσεις του κυρίου Ιβκοβιτς και όλου του club του Ολυμπιακού, πέρυσι έπαιζαν ως απόλυτα αουτσάιντερ. Φέτος δεν υπήρξε αυτό, ποτέ και πουθενά. Η αλλαγή στο παιχνίδι δεν είχε να κάνει μόνο με το ότι άλλαξε ο προπονητής. Ηταν κάτι σημαντικό, αλλά το πιο σημαντικό ήταν πως άλλαξε ο τρόπος διεξαγωγής της Ευρωλίγκας. Τα "πάνω-κάτω" που είχαμε οφείλονταν σε αυτόν τον λόγο. Δεν είχαμε ποτέ εβδομάδα χωρίς δυο ματς. Οπως είναι πια η οικονομική κρίση, ακόμα και τα αεροπορικά ταξίδια έχουν γίνει πιο δύσκολα. Γιατί, ας πούμε, σε πολλούς προορισμούς, όπως είναι για παράδειγμα η Βαρκελώνη δεν υπάρχουν απευθείας πτήσεις. Για οικονομικούς λόγους, τις έχουν ακυρώσει οι εταιρείες. Κάθε ταξίδι είναι πιο χρονοβόρο από παλιά. Και για να δώσω και ένα παράδειγμα, το 1997 που πήρε το Ευρωπαϊκό ο Ολυμπιακός, έπαιξε 15 ματς -για την Ευρωλίγκα. Εμείς έχουμε παίξει ήδη 30 φέτος. Πέρυσι έπαιξε 6 ματς στο Τop 16 και φέτος 14. Είχε πέντε εβδομάδες μέχρι το φάιναλ φορ και τώρα έχουμε... μία, στην ουσία. Αυτές είναι οι σημαντικές αλλαγές που έγιναν φέτος και δεν αφορούν μόνο τον Ολυμπιακό, αλλά όλους». Τώρα λοιπόν, είστε καθ' οδόν για το Λονδίνο. Υποθέτω ότι αυτή τη στιγμή τη σκεφτόσουν απ' όταν ανέλαβες τον Ολυμπιακό. Δηλαδή, στην πρώτη σου χρονιά σε έναν τέτοιο σύλλογο που είναι και ο πρωταθλητής, να τον οδηγείς και πάλι στο φάιναλ φορ. «Εφόσον το θέτεις σε προσωπικό επίπεδο, να σου πω ότι η πρώτη μου εμφάνιση στην Ευρωλίγκα ήταν με το Μαρούσι και μάλιστα σε μια πολύ μακριά χρονιά, γιατί είχαμε παίξει στα προκριματικά και φτάσαμε σε δυο ματς ένα σουτ από το να πάμε στα πλέι οφ. Με βάση τις τότε συνθήκες και τα τότε δεδομένα, αυτό που έγινε φέτος ήταν πιο εύκολο ως εγχείρημα. Οχι φυσικά από την πίεση του κόσμου και τις απαιτήσεις που έχει μια ομάδα όπως είναι ο Ολυμπιακός, αλλά για σκέψου μια ομάδα που είναι απλήρωτη όλη τη χρονιά (το τότε Μαρούσι) να ξεκινά τον Σεπτέμβρη, να φτάνει στον Μάρτιο και στα πέντε ματς με τον Πανελλήνιο, για να τερματίσει τρίτη στην Α1. Εδώ, στον Ολυμπιακό, όλες οι συνθήκες είναι καταπληκτικές. Το μόνο θέμα είναι να διαχειριστείς την πίεση. Που, όπως σου είπα πριν, δεν κρύβω ότι με στενοχωρούσε η ειρωνική κριτική. Έχω ακούσει σχόλια, μέχρι σημείου εξευτελισμού. Δεν θέλω να κάνω τον ανώτερο, ότι δεν με πειράζει. Αλλά τώρα πια όταν διαβάζω τέτοια σχόλια, πολύ γρήγορα πάω στο επόμενο πράγμα στο μυαλό μου. Οταν διαβάζω κάποιον να με ειρωνεύεται ή να με γελοιοποιεί, έπειτα από 1-2 λεπτά το έχω ξεχάσει». Πώς βίωσες την απώλεια του Κυπέλλου Ελλάδας, που ήταν ο πρώτος τίτλος της σεζόν; «Αυτό που έγινε στο Κύπελλο, δεν είχε να κάνει τόσο με το μπάσκετ. Είχε διαφοροποιηθεί η κατάσταση από το σημείο που έπεσε φωτοβολίδα στην πλάτη του Χάινς. Δεν είχα ξαναδεί από το γήπεδο τελικό, παρακολουθούσα φυσικά από την τηλεόραση αυτά που γίνονταν, και ξαφνικά βρέθηκα σε ένα μέρος που... σφύριζαν πάνω από το κεφάλι μου οι φωτοβολίδες και άρχισαν να βγάζουν από το μυαλό μου το παιχνίδι. Ηταν ξεκάθαρο πως το είχαν βγάλει και από το μυαλό των παικτών μου. Επίσης, ήταν τελείως διαφορετικές οι συνθήκες για τις δυο ομάδες. Ο Ολυμπιακός είχε νικήσει πριν από τρεις μέρες τον Παναθηναϊκό και είχε αποκτήσει το απόλυτο πλεονέκτημα έδρας, στην Α1. Ο Παναθηναϊκός ήταν φοβερά διψασμένος και με παραπάνω κίνητρο από εμάς. Οτι στενοχωρήθηκα που χάσαμε, δεν χωρά αμφιβολία». Κοιμήθηκες εκείνο το βράδυ; «Κοιμήθηκα! Δεν έχω πρόβλημα με αυτό. Το θέμα είναι ότι μετά ξυπνάω πολύ νωρίς». Μετά την πρόκριση στο φάιναλ φορ, Ο.Κ., κοιμήθηκες. Τι ώρα ξύπνησες; «Κοιμήθηκα 5 το πρωί και ξύπνησα 7:30. Δηλαδή, και κοιμήθηκα αργά και ξύπνησα νωρίς. Στο σπίτι μου πήγα και το χάρηκα με τη γυναίκα μου. Ημουν πάρα πολύ ενθουσιασμένος. Η αλήθεια είναι πως είχε προηγηθεί ψυχοφθόρα εβδομάδα, κατά την οποία χάσαμε όπως χάσαμε στην Εφές. Ολοι έτρεξαν να στραφούν επάνω μου, χωρίς να 'χουν ιδέα τι συμβαίνει σε ένα παιχνίδι μπάσκετ. Δηλαδή, μπορεί να έφυγε η μπάλα από τα χέρια κάποιου παίκτη ή να κλείστηκε στη γωνία άλλος και να έκανε λάθος και έφταιγα εγώ για το πώς το χειρίστηκα. Κάνει ένας παίκτης λάθος; Εγώ φταίω και πάλι. Θέλω να σου πω, ξέρω καλά τι δουλειά κάνω».