Ερείπια γκρεμισμένα όι-όι μάνα μ'

20:34 23/5/2012 - Πηγή: Sport.gr

Στην ιστορία της ελληνικής παρουσίας στη Eurovision παραμένει ξεχωριστή φυσικά η εμφάνιση της Μαρίζας Κοχ με το «Παναγιά μου Παναγιά μου». Από τότε φαίνονταν ότι η Ελλάδα έπαιρνε το διαγωνισμό πολύ στα σοβαρά, αντιμετωπίζοντας τον με κανόνες πολιτικής ή καλύτερα μεταπολιτευτικής σοβαροφάνειας. Ενω ως Ελληνες είμαστε γενικώς

για τα πανηγύρια το συγκεκριμένο πανηγύρι μας γέμιζε άγχος. Ηταν 1976, τότε η Μεταπολίτευση θεωρούνταν κάτι καλό, και η Ελλάδα έστειλε τη μεγάλη ερμηνεύτρια για να θυμίσει στους Ευρωπαίους το δράμα της κατοχής της Κύπρου, αλλά και το ότι έβγαινε μόλις από μια δικτατορία. Εχει ενδιαφέρον στο βίντεο ότι η σοβαρή ελληνίδα τραγουδίστρια χαριεντίζεται με το φακό κοιτώντας την Ακρόπολη: το πνεύμα της Eurovision την έχει επηρεάσει και την ίδια! Λίγοι γνωρίζουν ότι είναι η ίδια συνθέτρια του τραγουδιού και οι πιο πολλοί θυμούνται την ενδυματολογική εμφάνιση (με μεγάλο μενταγιόν και μαύρη κελεμπία) κάτι ανάμεσα σε Ντέμη Ρούσσο και Καλόγερο Τακ! Οι στίχοι («Κι αν δείτε ερείπια γκρεμισμένα όι-όι μάνα μ' δεν θα ναι απ' άλλες, απ' άλλες εποχές, από ναπάλμ θα' ναι καμένα όι-όι μάνα μ'» ) ήταν γραμμένοι για να συγκλονίσουν την Ευρώπη – αν επίσημη γλώσσα ήταν τα ελληνικά πιθανότατα και να το πετυχαίναμε. Οι άσπλαχνοι Ευρωπαίοι ωστόσο έδωσαν την πρωτιά στους Αγγλους, (η Μαρίζα μας τερμάτισε 13η), που με μια κακή αντιγραφή δέκα τουλάχιστον τραγουδιών των Beatlesκέρδισαν τραγουδώντας για φιλιά, αγάπες και χάδια. Ευτυχώς οι ιμπεριαλιστική αυτή ψήφος δεν σταμάτησε την πορεία της Ελλάδας προς το σοσιαλισμό: το 1982, μετά την Αλλαγή και τη νίκη του ΠΑΣΟΚ, δεν στείλαμε κανένα, καταγγέλλοντας το ευρωπαϊκό φεστιβάλ τραγουδιού ως «πανηγύρι της ευρωπαϊκής μπουρζουαρζίας». Πριν την καταγγελτική αποχή, η Ελλάδα είχε γνωρίσει την Αννα Βίσση (που το 1980 τραγούδησε Οτο Στοπ, είκοσι χρόνια πριν να ρθει ο Ρεχάγκελ)αν κρίνω από την τωρινή ηλικία της «απόλυτης» τότε πρέπει να ήταν 15 χρονών! Η Αννα είχε πάρει την ίδια θέση με τη Μαρίζα Κοχ (13η) – παραλίγο να υποβιβαστεί δηλαδή. Ο λιγότερο απόλυτος Γιάννης Δημητράς με το «Φεγγάρι καλοκαιρινό» (ένα τραγούδι από αυτά που κανείς δεν γνωρίζει ότι γράφτηκαν) ένα χρόνο μετά τερμάτισε 8ος. Η παρουσία τουκουβαλούσε όλη τη σημειολογία της εποχής: αφάνα αλά Πάριος και μούσι Λάκη Κομνηνού γιατί το ΠΑΣΟΚ ανέβαινε αλματωδώς. Η πρώτη μεταΠΑΣΟΚική ελληνική παρουσία σημειώνεται το 1983 (στο κίνημα χρειάζεται ένας μόλις χρόνος για να τα βρει με την ευρωπαϊκή μπουρζουαζία). Το τραγούδι που στέλνουμε είναι η επιτομή του κιτς – θέλει να είναι σοβαρό (όπως ο ελληνικός σοσιαλισμός επιβάλει) και ελαφρύ (όπως οι κανόνες της Eurovision απαιτούν). Ο στίχος «Μου λες για τρένα που όλο φεύγουν και για τσιγγάνους που κινούν, και εγώ τα μάτια σου διαβάζω να δω που τρέχουν, που γυρνούν» δημιουργεί την υποψία ότι η τραγουδίστρια Κρίστι Στασινοπούλου (που πάντως έχει φωνάρα!) έχει ερωτευτεί το Μάρτιν Φέλτμαν που δουλεύει σε μη κυβερνητική οργάνωση για την προστασία των Ρομά.Τερματίζουμε 14η και την επόμενη χρονιά με τον Τάκη Μπινιάρη 16η οπότε μ