Η αριστοκρατία του Ρότζερ Φέντερερ

21:51 9/7/2012 - Πηγή: Sport.gr

Σιγά σιγά τον χάνουμε – η αλήθεια είναι αυτή και είναι μια αλήθεια που πονάει το στόμα. Δεν έχει σημασία πόσα τουρνουά θα κερδίσει ακόμα: κάθε φορά που τον βλέπουμε να παίζει κατά βάθος η καρδιά μας σφίγγεται καθώς προετοιμαζόμαστε για το μεγάλο αντίο. Ο Μεγάλος Ρότζερ, ο δάσκαλος Ρότζερ, ο Φέντερερ των θριάμβων και των συγκινήσεων, ο μεγαλύτερος παίκτης όλων των εποχών, ετοιμάζεται σα Θεός κι αυτός να μας αφήσει χαρίζοντας μας τη λυτρωτική ανάμνηση των θαυμάτων του.Φυσικά θα υπάρξουν για λίγο ακόμα κι άλλα θαύματα σαν αυτό που έκανε φέτος στο Γουίμπλετον, που από τόπος μαρτυρίου μεταμορφώθηκε

ξανά σε βασίλειο, αλλά στο τέλος όλοι ξέρουμε πως ο αδίστακτος χρόνος θα τον νικήσει αφήνοντας πεδίο δόξης λαμπρό για αντιπάλους που χρόνια τώρα ονειρεύονται απλώς να σταθούν αντάξιοί του. Το φινάλε θα είναι μοιραία πικρό, όχι για αυτόν, αλλά για μας που αγαπάμε το τένις που ο Ελβετός από τη Βασιλεία τίμησε όσο ποτέ κανείς. Αυτό το τένις που στη βάση του είχε πάντα την ομορφιά της αισθητικής κόντρα στις επιταγές των καιρών που θέλουν οι νικητές να είναι οδοστρωτήρες που σκοτώνουν με την άνεση των εξολοθρευτών. Ο Φέντερερ δεν είναι απλά το νούμερο 1 του κόσμου: είναι ένα είδος προς εξαφάνιση. Μόνο που πριν μας χαρίσει τον τελευταίο άσο, το τελευταίο καθαρό ντράιβ, το τελευταίο ρεβέρ, το τελευταίο ντεμι βολέ, θα έχει αποδείξει ότι η εποχή του cyber τένις που ζούμε δεν νίκησε ποτέ την αισθητική. Η ομορφιά του παιγνιδιού του δεν άλλαξε την πορεία της ιστορίας, αλλά κέρδισε για πάντα την καρδιά μας κι αυτό είναι που μετράει.Τον Ιούλιο του 2001ο Φέντερερ κέρδισε στα προημιτελικά του Γουίμπλετον τον 7 φορές κάτοχο του τίτλου Πιτ Σάμπρας. Το ματς αυτό είναι η μοναδική τους επίσημη αναμέτρηση – κατά κάποιο τρόπο η στιγμή που η μοίρα αποφάσισε την μεταξύ τους αλλαγή σκυτάλης. Ο Σάμπρας, θαμπωμένος από την άνεση του παιγνιδιού του Ελβετού, δήλωσε ότι πρώτη φορά στη ζωή του αισθάνθηκε ότι έχασε από κάποιον που έπαιζε καλύτερα από αυτόν! "Εχουμε το ίδιο ντράιβ, το ίδιο σερβίς και την ίδια επιθετικότητα, αλλά το ρεβέρ του πονάει" είπε κι έκτοτε φρόντισε να μην τον ξαναβρεί μπροστά του. Ενώ τα παιδάκια σε όλο τον κόσμο ξεπατίκωναν το στυλ του Αγκασι και του Τζίμπο Κούριερ, μαθαίνοντας να εκτελούν από το βάθος του γηπέδου με τα backhand και τα top spin ο Ελβετός άρχιζε να χτίζει το μύθο του θυμίζοντας σε όλους ότι η αρτιότητα στην τεχνική μπορεί να σε κάνει νούμερο ένα του κόσμου.Στις 11 Σεπτεμβρίου του 2004, όταν κέρδισε τον Xίουιτ στον τελικό του USA OPEN με ένα διπλό 6-0 στα τρία σετ (6-0, 7-6, 6-0), ο Ντέιβιντ Φόστερ Γουάλας (ένας από τους καλύτερους αθλητικογράφους – συγγραφέας και ενός φιλοσοφικού δοκιμίου με τίτλο "H σιωπή του Φέντερερ") έγραψε στην USA today ότι ο Ελβετός ήρθε για να αναστήσει ένα σπορ που πέθανε, δηλαδή το τένις. "Ο θάνατος του τένις ήρθε στις 10 Ιουνίου του 1984, ακριβώς στις 19.08 το απόγευμα. Τότε ο Τζον Μακ Ενρόου, ο πιο ταλαντούχος τενίστας της εποχής, έχασε από τον μαραθωνοδρόμο Ιβάν Λεντλ στέλνοντας στο φιλέ το ντεμι βολέ του. Αυτή τη βάρβα