Η κατάθλιψη εχθρός του ΠΑΟ

Αν από κάτι κινδυνεύει σοβαρά ο Παναθηναϊκός είναι από κατάθλιψη. Λυγμοί για το φευγιό του Ζιλμπέρτο, οδυρμοί για το ενδεχόμενο αποχώρησης του Σισέ, κλάμα ακόμη και για το σενάριο πώλησης του Λέτο! Αυτό που θα μπορούσε να ειδωθεί ακόμη και ως ανανέωση και εξορθολογισμός γίνεται δεκτό ως εθνική καταστροφή. Η προσφορά του Ζιλμπέρτο Σίλβα
στον ΠΑΟ υπήρξε αδιαμφισβήτητη. Τόσο σε επίπεδο πρεστίζ όσο και σε αγωνιστικό επίπεδο. Ωστόσο παραμένει ένα αμυντικό χαφ 35 ετών. Και ναι, αν έμενε, δεν θα ήταν τόσο κουρασμένος όσο ήταν εφέτος λόγω του Μουντιάλ, αλλά δεν παύει να είναι ένας «ηλικιωμένος» ποδοσφαιριστής με πολύ ακριβό συμβόλαιο. Επιπλέον αντικαταστάτης του θα μπορούσε κάλλιστα να είναι ο Μαρτσέλο Μάτος.Για τον Λέτο και ο ενδεχόμενο να πωληθεί παρατηρείται μια αλλοπρόσαλλη αντίδραση. Ενώ η προσφορά του Αργεντίνου υπήρξε ειδικά εφέτος υποτυπώδης – με εξαίρεση το περιβόητο ντέρμπι στο Καραϊσκάκη – ο κόσμος στέκεται το λιγότερο αμήχανος απέναντι στο ενδεχόμενο πώλησής του. Μολονότι η περίπτωση του Αμπντούν της Καβάλας θα μπορούσε να είναι μια ικανοποιητική προσθήκη στους μεσοεπιθετικούς του ΠΑΟ. Ναι, ο Αμπντούν είναι δεξιοπόδαρος και ο Λέτο αριστεροπόδαρος, αλλά δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα δικά μας.Και περνάμε στην περίπτωση του Τζιμπρίλ Σισέ. Αξεπέραστος. Ηγέτης. Μηχανή παραγωγής γκολ. Διεθνούς ακτινοβολίας. Ο Γάλλος είναι όλα αυτά και ακόμη περισσότερα για τον ΠΑΟ. Αλλά μπορεί να είναι και κάτι ακόμα. Ο παίκτης που θα φέρει λεφτά στο ταμείο με μια ενδεχόμενη πώλησή του, ειδικά αφού είναι κάτι που ο ίδιος επιδιώκει. Ο Σισέ έχει δηλώσει αηδιασμένος από το ελληνικό ποδόσφαιρο και έχει επαναλάβει ότι θέλει να φύγει. Πώς μπορεί κανείς να τον μεταπείσει και να αποφύγει να το δει ο Γάλλος σαν αιχμαλωσία;Χάνοντας τον Σισέ ο ΠΑΟ θα χάσει τον ηγέτη του και την προσωποποίηση του ευρωπαϊκού χαρακτήρα του. Αλλά εντός των τεσσάρων γραμμών του γηπέδου ίσως η απώλεια να μην είναι τόσο τεράστια. Ασφαλώς ο Ισμαελ Μπλάνκο δεν είναι Σισέ. Αλλά δεν είναι και για πέταμα. Είναι ένα κλασικό φορ περιοχής που σε μια ομάδα που πατάει περιοχή – όπως κατ’ εξοχήν είναι ο Παναθηναϊκός αλλά δεν ήταν η εφετινή ΑΕΚ – μπορεί να βγει πολύ αποδοτικός.Το ζήτημα είναι ο ΠΑΟ να συμφιλιωθεί με τον εαυτό του. Και να δει ότι τις μεγάλες πορείες στην Ευρώπη τις έκανε χωρίς αστέρες, με ομάδες που είχαν μεσαίου βεληνεκούς ξένους. Να θυμηθεί ότι το κυριότερο δεν είναι οι μεγαλοϊδεατισμοί και οι μεταγραφές αεροδρομίου αλλά η σοβαρότητα, η ψυχολογία και η λεγόμενη χημεία μεταξύ των ποδοσφαιριστών και του προπονητικού τιμ.
Keywords
Τυχαία Θέματα