Η πρωτοφανής αποθέωση του Κάρολ

12:53 25/2/2012 - Πηγή: Sport.gr

Ενα ολόκληρο γήπεδο να φωνάζει ρυθμικά το όνομα ενός παίχτη ο οποίος ανήκει στην ομάδα μόλις έναν μήνα, έχει παίξει μόλις ενάμισι παιχνίδι και, πάνω απ' όλα, αγωνίζεται στην θέση του τερματοφύλακα. Και εξηγώ γιατί τονίζω ιδιαίτερα το τελευταίο.Ο τερματοφύλακας είναι βασικά ο παίχτης "αντιποδόσφαιρο". Όλη η ουσία του ποδοσφαίρου, ο λόγος για τον οποίο αγωνίζονται οι υπόλοιποι 10 παίχτες, αυτό που περιμένουν με αγωνία όλοι οι φίλαθλοι και η απουσία του καθιστά ένα μάτς "βαρετό" είναι, τι άλλο, το γκολ. Και ποια είναι η μοναδική δουλειά

του τερματοφύλακα; Να προσπαθεί με όλες του τις δυνάμεις να αποτρέψει την επίτευξή του.Ίσως αυτό να εξηγεί γιατί ακόμα και μετά από μια πολύ καλή εμφάνιση ενός τερματοφύλακα, η δόξα περιορίζεται στα πρωτοσέλιδα της επόμενης μέρας με τίτλους του τύπου "κατέβασε τα ρολά", και μετά από ένα μήνα κανείς δεν θυμάται έστω και μία συγκεκριμένη φάση από την εκπληκτική αυτή εμφάνιση.Οι τερματοφύλακες είναι καταδικασμένοι στη διαγραφή από τις μνήμες των οπαδών, μόνο και μόνο επειδή οι καλύτερές τους επιδόσεις δεν συνδυάζονται με την επίτευξη ενός γκολ, αλλά με το ακριβώς αντίθετο. Απλώς προσπαθήστε να σκεφτείτε πόσες φάσεις με γκολ μπορείτε να απαριθμήσετε από την ιστορία της αγαπημένης σας ομάδας, και να περάσετε ώρες με τους φίλους σας μιλώντας περήφανα γι' αυτές, και πόσες φορές το έχετε κάνει για φάσεις με αποκρούσεις. Φυσικά δεν αναφέρομαι σε παιχνίδια που έγιναν πριν από μια βδομάδα, αλλά σε παλιότερα παιχνίδια, που σημαίνει ότι αναφερόμαι μόνο σε φάσεις που περάσαν στην ιστορία (παρατηρήστε ότι αναφέρομαι σε φάσεις και όχι σε γενική επίδοση).Oι μόνες περιπτώσεις αναφοράς σε τερματοφύλακες, δυστυχώς, δεν γίνονται για εκπληκτικές επιδόσεις αλλά το αντίθετο, για απίστευτες γκάφες που κατέληξαν σε γκολ. Για να καταλάβετε τι ακριβώς εννοώ απλώς προσπαθήστε να απαριθμήσετε 10 αποκρούσεις που θυμάστε, του Νικοπολίδη (αν είστε ολυμπιακοί) ή του Wandzik (αν είστε παναθηναϊκοί), οι οποίοι θέλω να πιστεύω ότι είναι αντικειμενικά δύο πολύ καλοί τερματοφύλακες και η προσφορά τους είναι αναγνωρισμένη από όλους (ζητώ ταπεινά συγνώμη στους οπαδούς των υπόλοιπων ομάδων οι οποίοι θα πρέπει να βρουν τα δικά τους παραδείγματα).Που θέλω να καταλήξω με όλην αυτήν την εισαγωγή; Ο Κάρολ στα δύο τελευταία παιχνίδια έδωσε το 100% των δυνατοτήτων του, είχε απίστευτη επίδοση, είχε την τύχη με το μέρος του και κατάφερε (δίκαια) να γίνει ο ήρωας της φάσης των 32. Έκανε τα πάντα. Μπήκε κρύος για να αποκρούσει ένα καλοχτυπημένο πέναλτι, κράτησε το μηδέν με πολύ καλές αποκρούσεις, αγωνίστηκε τραυματίας για μισό ημίχρονο και έδωσε τεράστια αυτοπεποίθηση στους συμπαίκτες του. Με όλα αυτά κέρδισε την αποθέωση του κόσμου, τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων και τη διεθνή αναγνώριση της προσπάθειάς και της επίδοσής του στους δύο συγκεκριμένους αγώνες.Αυτά όμως είναι πράγματα που μας έχουν χαρίσει και άλλοι τερματοφύλακες κατά καιρούς. Κατά την ταπεινή μου άποψη, το πιο σημαντικό (και μοναδικό κατά κάποιο τρόπο) από αυτά που μας χάρισε ο Κάρολ χθες είναι η φάση της