Καμαρούλα μια σταλιά...

"’πλωσε το μεσονύχτιτο γλυκό του δίχτυπάνω στη μικρή μας γειτονιάξέχασέ τα όλα τώραείναι της αγάπης ώραβάλε το κλειδί στη κλειδωνιάΚαμαρούλα μια σταλιάδύο επί τρίακόχη και λατρείατοίχος και φιλιάκαμαρούλα μια σταλιάτοίχος και φιλιάΦύσα το κερί να σβήσεικαι να μας αφήσειμόνους μες στη νύχτα τη καλήσφίξου στην καρδιά μου επάνωγια να σε ζεστάνωσαν χελιδονάκι σαν πουλί".Αφιερωμένο από καρδιάς σε αυτούς που ξέρουν και σε αυτούς που ποτέ δεν θα μάθουν...Σε αυτούς που ήρθαν, σε αυτούς που έφυγαν, σε αυτούς που χάθηκαν...Τα υπόλοιπα δεν θα τα μοιραστώ με κανέναν. Είναι δικά μου και δεν γράφονται. Παρά μόνο να τα αισθανθώ μπορώ.Πότε να κλάψω και πότε να γελάσω.1η Νοεμβρίου 1996 - 1η Νοεμβρίου 2010 Δεκατέσσερα χρόνια sportlineΚι όμως είμαστε ακόμα εδώ!
Keywords
Τυχαία Θέματα