Λύμπε: MVP... σεμνά και ταπεινά

Ιανουάριος του 1994. Ένας 19χρονος ποδοσφαιριστής από τη Μεσσηνία βγαίνει από το γραφείο του τότε προέδρου της ΠΑΕ Καλαμάτα, Σταύρου Παπαδόπουλου. Στα χέρια του κρατά μια επιταγή 200.000 δραχμών. Κομπάζοντας από περηφάνια, μία και μόνο σκέψη κυριαρχεί στο νου του. Η χαρά που θα πάρει ο αγρότης πατέρας του στη θέα του πολυπόθητου σκαπτικού μηχανήματος. Το δώρο του γιου του με τα χρήματα του πρώτου του μισθού.

Οι τραπεζικοί του λογαριασμοί,

μετά από δεκατέσσερα ολόκληρα χρόνια επιτυχημένης πορείας σε Παναθηναϊκό, ΑΕΚ και ’ιντραχτ Φρανκφούρτης, έχουν πλέον φουσκώσει. Ωστόσο ο Νίκος Λυμπερόπουλος δεν ξεχνά πως δεν γεννήθηκε πλούσιος και παραδέχεται ότι ο κόσμος σήμερα έχει χάσει το μέτρο. "Είχα ένα ζευγάρι παπούτσια και ήμουν μια χαρά, γιατί οι γονείς μου με έμαθαν να καταλάβω ότι δεν είχα ανάγκη από δεύτερο", υποστηρίζει με περίσσια ειλικρίνεια o ίδιος. 

Η ζωή με την οικογένειά του στα Φιλιατρά, το χωριό όπου γεννήθηκε στις 4 Αυγούστου του 1975, του δίδαξε από μι

Keywords
Τυχαία Θέματα