Να μπει μια σειρά καλοκαιριάτικα...

19:45 13/7/2013 - Πηγή: Sport.gr

Τον περασμένο χειμώνα γνωρίσαμε το Arrow, το Elementary, το Revolution, το θεαματικά ατυχές Lust Resort, που κόπηκε σε χρόνο ρεκόρ, το Cooper. Περιμένοντας την έναρξη του δεύτερου κύκλου του The Newsroom δράττομαι της ευκαιρίας να σας προτείνω μερικές σειρές που παίχτηκαν πρόσφατα και που ανακάλυψα στο δεύτερο μισό της σεζόν. Εχουμε και λέμε:-        Hannibal. Ναι, είναι η γνωστή ιστορία του αξιότιμου κανίβαλου κ. Χάνιμπαλ Λέκτερ. Ναι, υπάρχει

πολύς κόσμος που έχουμε δει στο κινηματογραφικό σερί – αν και το ενδιαφέρον είναι ότι στον πρώτο κύκλο αρκετοί από τους βασικούς χαρακτήρες δεν προέρχονται από την οσκαρική «Σιωπή των Αμνών», αλλά από το «Red Dragon», την λιγότερη προβεβλημένη ταινία του Ρεντ Ράτνερ, παραγωγής του 2002. Μη φαντάζεστε ότι θα δείτε το Δόκτορα πίσω από της φυλακής τα σίδερα. Η ιστορία αναφέρεται στο ξεκίνημα της συνεργασίας του με το FBI, όταν και αντιμετωπίζεται ως υπεράνω υποψίας διάνοια της ψυχιατρικής. Πολύ σκληρό, γεμάτο ψυχαναλυτικούς ορισμούς και εφιάλτες, είναι ένα τηλεοπτικό διαμαντάκι, που ευτυχώς βρήκε κοινό και δεν κόπηκε.-        House of Cards. Με τον Κέβιν Σπέισι πρωταγωνιστή δεν είναι έκπληξη η επιτυχία της σειράς. Το θέμα είναι αβανταδόρικο, αφού οι πολιτικές ίντριγκες αρέσουν στους αμερικάνους, ο χαρακτήρας που έχει στήσει ο Σπέισι, δηλαδή ο δολοπλόκος Φράνσις Αντεργουντ είναι πολύ ενδιαφέρον, όμως η σειρά είναι κάτι περισσότερο από όλα αυτά! Μετά από χρόνια προκύπτει κάτι τόσο εξαιρετικά πολύπλοκο και συνάμα τόσο θεαματικά απλό που σου επιτρέπει να το προτείνεις στον καθένα γιατί κάτι θα βρει να του αρέσει. Ένα από τα must της σεζόν.-        Da Vinci’s Demons. Μπορεί ο Λεονάρντο Ντα Βίντσι να γίνει ήρωας αμερικάνικης σειράς; Ναι, γιατί είναι ιδιοφυής, μπήχτης και λίγο έκφυλος, μαστούρης και με ένα περίεργο τρόπο ιδεαλιστής. Α, και αντικληρικός – πράγμα που είναι όλη η πλάκα καθώς ο μεγάλος εχθρός του είναι ο Πάπας της Ρώμης. Αν όλο αυτό σας φέρνει στο νου τους βαρετούς «Βοργίες», κάνετε λάθος: η σειρά έχει αρκετό action, κάμποσο γυμνό και σεναριακά ευρήματα που δεν σε αφήνουν να πλήξεις, καθώς η μεταφυσική συνδυάζεται με στοιχεία ιστορικής αληθοφάνειας. Ο κύκλος τελείωσε πάνω στο καλύτερο.-        The Americans. Το διαμαντάκι του περσινού χειμώνα! Χωρίς μεγάλη διαφήμιση, χωρίς εφετζίδικη σκηνοθεσία, χωρίς ταρατζουμ και εκρήξεις, αλλά με εκπληκτικό σενάριο και σπουδαίους ηθοποιούς σε πρώτους και δεύτερους ρόλους. Είμαστε στα 80’ς, ο Ρήγκαν έχει κερδίσει και εξαγγέλει το πρόγραμμα «Πόλεμος των Αστρων» ενώ μαίνεται ο Ψυχρός Πόλεμος. Ο Φίλιπ και η Ελίζαμπεθ έχουν δυο παιδιά και είναι μια τέλεια αμερικάνικη οικογένεια, αλλά είναι Ρώσοι κατάσκοποι! Το πιο σπουδαίο; Είναι τόσο συμπαθητικοί που σε χρόνο ρεκόρ αγωνιούμε για την τύχη των αποστολών τους – όχι μόνο εμείς αλλά και το ίδιο το αμερικάνικο (!) κοινό που αγάπησε τη σειρά. Οι απίστευτοι αμερικάνοι παραγωγοί δημιουργούν αισθήματα συμπάθειας για δυο κομμουνιστές πράκτορες που δουλεύουν για το μεγάλο εχθρό των ΗΠΑ: ποιος θα μπορούσε να το φανταστεί ως θέμα αμερικάνικης σειράς πριν από δεκαπέντε χρόνια;     -        Cult. To δημιούργησε η επιτυχία του «The Following», όμως η αντιγραφή δεν οδηγεί πάντα στο σουξέ. Η ιδέα είναι απλή: μια τηλεοπτική σειρά που περιγράφει φόνους δεν είναι τελικά ούτε αθώα, ούτε αποτέλεσμα φαντασίας του σεναριογράφου καθώς πολλά από τα φρικτά που περιγράφει συμβαίνουν. Υπάρχει φυσικά το καλό αγόρι που ψάχνει τον αδερφό του και το καλό κορίτσι που τον βοηθά, αλλά η όποια πρωτοτυπία εξαντλείται στα τρία πρώτα επεισόδια. Το έκοψαν για λίγο, συνεχίζεται τώρα, αλλά δεν το βλέπω να αντέχει.-        Bates Motel. Η επιτυχία (;) του Hannibal οδήγησε και σε μια άλλη «νεκρανάσταση»: αυτή του δολοφόνου του Psycho Νόρμαν Μπέιτς, τα εφηβικά χρόνια του οποίου παρακολουθούμε στην εν λόγω σειρά. Φυσικά η σχέση του νεαρού Νόρμαν με τη μητέρα του Νόρμα είναι το πιο ενδιαφέρον κομμάτι της σειράς που δεν διακρίνεται πάντως από κάποιου τύπου πρωτοτυπία. Κυρίως γιατί λείπει ο μοναδικός Αντονι Πέρκινς που απογείωσε την ταινία του Αλφρεντ Χίτσκοκ χτίζοντας ένα από τους πιο ενδιαφέροντες μαμάκηδες κακούς της κινηματογραφικής ιστορίας.-        Ηemlock Grove. Ξεκινάει συμβατικά με μια δολοφονία μιας πιτσιρίκας που ταράζει μια μικρή επαρχιακή πόλη. Σε χρόνο ρεκόρ διαπιστώνεις ότι τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται. Μολονότι το splatter δεν υπήρξε ποτέ του γούστου μου ομολογώ ότι ορισμένες σκηνές είναι εντυπωσιακές. Βασίζεται σε μια ομώνυμη σειρά βιβλίων που συνδυάζουν φρίκη με επιστημονική φαντασία. Αν σας αρέσει να τρομάζετε θα περάσετε καλά! Αν όχι, μείνετε μακριά! Είναι πάντως ήδη σουξέ.-        Defiance. Πριν μερικά χρόνια προβλήθηκε μια πολύ καλή σειρά με θέμα την Αμερική μετά από μια πυρηνική καταστροφή, μιλάω για το άτυχο Jericho που κόπηκε πολύ νωρίς. Ωστόσο από τότε υπήρξαν αρκετοί που μιμήθηκαν το θέμα του και κάπως έτσι νομίζω προέκυψε και το Defiance που είναι το όνομα του Σεντ Λιούς στο κοντινό μέλλον και μετά την σχεδόν απόλυτη καταστροφή του πλανήτη. Παρά τα εφέ, τα κουστούμια, το καλό καστ, όλα νομίζεις ότι κάπου τα έχεις ξαναδεί.-        Under the dome. Βασισμένο σε ένα διήγημα του Στίβεν Κίνγκ ξεκίνησε μόλις. Το επεισόδιο - πιλότος υπήρξε εντυπωσιακό – η συνέχεια λιγότερο, αλλά υπάρχει η βάση για κάτι καλό. Δεν θέλω να μαρτυρήσω το θέμα: απλώς λέω ότι το να ζεις μέσα σε μια γυάλινη σφαίρα μπορεί να μην είναι ότι καλύτερο, παρόλο που σου δημιουργείται η εντύπωση ότι από κάτι σε προστατεύουν.Θυμίζω ότι το εφετινό καλοκαίρι έχουμε τρεις επιστροφές που περιμένουμε. Ξεκίνησε στην Αγγλία ο νέος κύκλος του σκληρού Luther και φυσικά προτείνω να τον αφήσουμε να ολοκληρωθεί για να τον απολαύσουμε μονορούφι. Επέστρεψαν οι αγαπημένοι ήρωες του The Killing που πάλι ερευνούν ένα φόνο ενός ανήλικου κοριτσιού – μόνο που τώρα είναι όλα πιο σκοτεινά. Και γύρισε, με όλη τη χαριτωμένη του ψυχοπάθεια ο δόκτωρ Ντάνιελ Πιρς, που βοηθά το Perception να κρατά αιχμάλωτο το κοινό των διαταραγμένων, στο οποίο προσωπικά ανήκω…