Νικοπολίδης: "Ο Μαρινάκης η συνέχεια του Κόκκαλη"

15:02 12/6/2011 - Πηγή: Sport.gr

Για την απόφασή του κρεμάσει τα γάντια του, αλλά και για τις σημαντικότερες στιγμές στην καριέρα του μίλησε ο Αντώνης Νικοπολίδης. Ο παλαίμαχος πλέον τερματοφύλακας του Ολυμπιακού εξωτερίκευσε τα συναισθήματά του στο τελευταίο "αντίο" στο ματς με τη Λάρισα, μίλησε για την επιθετική φιλοσοφία του Βαλβέρδε και για το ταλέντο των Μήτρογλου και Φετφατζίδη, ενώ εξέφρασε

την πεποίθησή του πως οι Σηφάκης και Πάρντο θα μπορούσε να είναι το κατάλληλο δίδυμο τερματοφυλάκων για τους ερυθρολεύκους. Αναφέρθηκε για τα προβλήματα του ελληνικού ποδοσφαίρου, για την κορυφαία στιγμή με την κατάκτηση του Euro, για την αλλαγή από το πράσινο στο κόκκινο στρατόπεδο, ενώ χαρακτήρισε τον Βαγγέλη Μαρινάκη ως την συνέχεια του Σωκράτη Κόκκαλη στο Λιμάνι. Για την πρώτη σκέψη να σταματήσει το ποδόσφαιρο: «Την έκανα το 2008 και την μοιράστηκα με τη σύζυγό μου. Πάντα θέλω να ακούω μία ακόμη γνώμη. Το καλοκαίρι του 2010 αποφάσισα να σταματήσω, αλλά τελικά μεταπείστηκα, έμεινα έναν ακόμη χρόνο για να βοηθήσω την ομάδα. Δεν μετάνιωσα γιατί άλλαξα γνώμη κι έμεινα στον Ολυμπιακό. Το σκέφτηκα, καταλάβαινα ότι θα δεχόμουν κριτική επειδή είχα προαναγγείλει ότι θα σταματήσω. Είχα, όμως, και κίνητρο. Να σταματήσω ως πρωταθλητής γι αυτό κι έμεινα τελικά ακόμη έναν χρόνο».Για την πρώτη χρονιά του Βαλβέρδε στον Ολυμπιακό: «Πήραμε το κύπελλο σε έναν εκπληκτικό τελικό, είχα βάλει και το γκολ, αισθανόμουν ότι ήταν η ώρα να αποχωρήσω»Για την απόφασή του να πάει στον Ολυμπιακό: «Η αλήθεια είναι ότι από τον Μάιο και μετά υπήρχε το EURO 2004 με την Εθνική. Ήθελα από την άλλη να διασφαλίσω την οικογένειά μου. Ήμουν στα 33 μου. Δεν είχα συνειδητοποιήσει το βάρος των υποχρεώσεών μου, διότι είχα την Εθνική και την τελική φάση του Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος. Την σκέψη για μεταγραφή την άφησα για αργότερα. Η δυσκολία ήταν η πρώτη μου ημέρα στο Ρέντη. Σαν ψάρι έξω από το νερό. Δεν γνώριζα που ήμουν. Όταν επί 15 χρόνια είναι ο μεγάλος σου αντίπαλος, δύσκολα κάνεις το βήμα. Ξαφνικά αλλάζεις, περνάς στο άλλο στρατόπεδο. Η αλήθεια είναι πως ήταν δύσκολη η συγκυρία. Η δεύτερη πιο δύσκολη ήταν το πρώτο παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό στο Καραϊσκάκη και είχε να κάνει με τους πρώην συμπαίκτες μου. Μεγαλώσαμε με αυτά τα παιδιά στον ΠΑΟ».Για τις πρώτες του ημέρες στο μεγάλο λιμάνι: «Στον Ολυμπιακό, ο Τζόρτζεβιτς με βοήθησε να εγκλιματιστώ περισσότερο. Μιλάγαμε για διάφορα πράγματα που υπάρχουν στον Ολυμπιακό. Την πίεση. Αγαπάει πολύ τους παίκτες της ομάδας ο κόσμος, ίσως κάποια φορά όμως ξεφεύγει, αλλά ειλικρινά τον βλέπω με πολύ οικείο βλέμμα. Ο στόχος είναι η νίκη κάθε Κυριακή και πρακτικά δεν αλλάζει η πίεση σε σχέση με τον Παναθηναϊκό αφού οι επιδιώξεις είναι οι ίδιες. Αλλάζει ή ένταση της προσωποποιημένης πίεσης. Στον Ολυμπιακό για καθέναν είναι πιο προσωπικό το ζήτημα της πίεσης που ασκείται από τον κόσμο. Πάντως εμένα με βοήθησε η υπόθεση του 2004. Δεν είχα να αναπληρώσω ένα κενό αλλά έπρεπε να δημιουργήσω την δικιά μου ιστορία. Ήξερα πως αυτό που ήθελαν στον Ολυμπιακό, μία ηρεμία, μια σιγουριά, μια σταθερότητ