Οι καλοί λογαριασμοί...

17:03 9/11/2012 - Πηγή: Sport.gr

Γύρω στη μια το βράδυ της Πέμπτης (8/11) άκουγα τον πρόεδρο του Παναθηναϊκού Γιάννη Αλαφούζο να μιλάει στους δημοσιογράφους επαναλαμβάνοντας μια σειρά από κλισέ που ο περισσότερος κόσμος έχει βαρεθεί να ακούει. «Θα φτιάξουμε μια ομάδα που θα φτάσει σε επιτυχίες». «Έχουμε ατυχίες, για παράδειγμα απόψε χτύπησε ο Τοτσέ». «Πρέπει να βγάλουμε ποδοσφαιριστές κι αυτό χρειάζεται υπομονή»: τα έχω μάθει απ' έξω! Λίγο νωρίτερα ο κόσμος είχε ακούσει από τον Φερέιρα

ότι μετά το 3-0 ο Παναθηναϊκός ισορρόπησε το ματς (!) και ότι η εικόνα του από αυτό το χρονικό σημείο και έπειτα ήταν καλή. Ειλικρινά δεν ξέρω πώς ο Πορτογάλος τα λέει αυτά. Μπορεί π.χ να γελάει ή να τα λέει ειρωνικά, μπας και τσιγκλήσει τους παίκτες του. Ή μπορεί, σκοτωμένος από το άγχος που δημιουργούν τα συνεχόμενα στραπάτσα, να τα έχει χάσει κι ο ίδιος. Είναι άλλωστε μεγάλος άνθρωπος.Δε θέλω να γράψω τίποτα για την ήττα του ΠΑΟ από τη Λάτσιο: δεν έχει απολύτως κανένα νόημα να αναφέρεσαι διαρκώς στις ίδιες πάντοτε αγωνιστικές αδυναμίες, οι οποίες είναι αδύνατο να γιατρευτούν από μόνες τους. Εγώ έχω μάθει να βλέπω το ποδόσφαιρο θετικά: να προσέχω π.χ. πώς μια ομάδα εκμεταλλεύεται τις στημένες φάσεις. Στον ΠΑΟ κάθε επισήμανση έχει να κάνει με αρνητικά: για παράδειγμα η ομάδα του Φερέιρα δέχεται ένα γκολ από στημένη φάση σχεδόν σε κάθε σοβαρό ματς – το δέχτηκε κι εχθές! Δεν έχει επίσης κανένα νόημα να επισημάνει κανείς την συμπεριφορά της άμυνας στη φάση του δεύτερου γκολ: από μια άμυνα - παιδική χαρά δεν μπορείς να περιμένεις και πολλά. Ούτε έχει νόημα να ψάχνεις να βρεις γιατί έπαιξε ο Πετρόπουλος στο συγκεκριμένο ματς, στο οποίο ο ΠΑΟ έπρεπε να ψάξει αντεπιθέσεις. Ολες αυτές οι παρατηρήσεις έχουν νόημα όταν υπάρχει μια ομάδα: εδώ είμαστε μπροστά σε κάτι που δεν μπορείς ούτε να το περιγράψεις, ούτε να το αξιολογήσεις - ο εφετινός ΠΑΟ απλά δεν έχει αρχή και τέλος και παίζει με τα νεύρα των οπαδών του. Λέει ο Αλαφούζος ότι η ομάδα δημιουργεί ποδοσφαιριστές: λάθος ασυγχώρητο - ο ΠΑΟ καίει ποδοσφαιριστές, τους καταστρέφει. Αν η σεζόν συνεχιστεί έτσι ο Χουχούμης, ο Φουρλάνος, ο Τριανταφυλλόπουλος, ο Μαυρίας, θα συνδέσουν το όνομά τους με τη χειρότερη χρονιά του Παναθηναϊκού και θα χρησιμοποιούνται μελλοντικά από τον κόσμο περίπου ως παράδειγμα προς αποφυγή. Κοιτάζω την ενδεκάδα της Ρώμης και αναρωτιέμαι ποιοι είναι αυτοί που «ψήνονται» για να αποτελέσουν τη βάση του Παναθηναϊκού του μέλλοντος, αυτού που κατά τον Αλαφούζο θα είναι ανταγωνιστικός σε Ελλάδα και Ευρώπη. Ο Βύντρα και ο Σεϊταρίδης; Και των δυο οι καλύτερες μέρες μοιάζουν να πέρασαν. Ο Βελάσκεθ που τον διέσυρε ο τρίτος αναπληρωματικός φορ της Λάτσιο; Ο Τοτσέ, που το καλοκαίρι ήταν να φύγει ή ο Πετρόπουλος που θα φύγει το χειμώνα; Ποιοι είναι οι νεαροί που ετοιμάζονται; Ο Σπυρόπουλος; Ο σχεδόν αδιάφορος Κουίνσι; Δεν λέω ότι όλοι αυτοί είναι κακοί παίκτες - για μένα αρκετοί είναι μια χαρά. Λέω ότι σε ένα Παναθηναϊκό που μάχεται έστω για το πρωτάθλημα βασικούς βλέπω 3-4. Αν μου λέγατε ποιος σε τρία χρόνια από σήμερα θα είναι καλύτερος, θα έλεγ