Οι τρεις καριέρες του Αλεξ Ντελ Πιέρο

21:05 22/5/2012 - Πηγή: Sport.gr

Μου ζητάτε να σας γράψω κάτι για το Ντελ Πιέρο αλλά δεν ξέρω τι να σας πρωτοπώ...Θυμάμαι μια συνηθισμένη Κυριακή πριν από περίπου είκοσι χρόνια. Η Γιούβε παρακολουθούσε εξ αποστάσεως την πορεία της Μίλαν προς τον τίτλο. Ο Τζιοβάνι Τραπατόνι, με την (καταραμένη) άνεση που δίνει σε αυτές τις περιπτώσεις η μεγάλη διαφορά από τον πρωτοπόρο, έκανε σε ένα ματς με αντίπαλο την Ρετζιάνα μια συνηθισμένη αλλαγή που έμελε να σημαδέψει την πορεία της  Κυρίας για δυο δεκαετίες.Εβγαλε τον κουρασμένο Ραβανέλι και έριξε στο γήπεδο τον δεκαεννιάχρονο Αλεσάντρο. Το ματς δεν ήταν σημαντικό και τη γκρίζα εκείνη Κυριακή

ο κόσμος στο γήπεδο δεν ήταν πολύς: όμως στον πιτσιρίκο χρειάστηκαν είκοσι όλα κι όλα δευτερόλεπτα για να στείλει τη μπάλα στα δίχτυα και ν' ανοίξει τον προσωπικό του λογαριασμό με την ιστορία.Οι μεγάλοι ποδοσφαιριστές κάνουν μια μεγάλη διαδρομή. Ξεκινούν σαν «ελπίδες», ξεπερνούν τις προσδοκίες, σφραγίζουν επιτυχίες, κερδίζουν θαυμασμό στο απόγειο της καριέρας τους και σεβασμό στην παρακμή τους.Κάποιοι λίγοι, κατορθώνουν να κάνουν δυο καριέρες: απογειώνονται και προσγειώνονται απότομα και μετά βρίσκουν τη δύναμη να ξανασηκωθούν για να συγκινήσουν. Αλλά ο Ντελ Πιέρο έκανε τρεις – ίσως να μην ήταν πολύ μεγάλος, σίγουρα δεν ήταν ο καλύτερος – όμως αυτό δεν το πέτυχε κανείς άλλος: ποτέ κανένας ποδοσφαιριστής δεν έζησε τρεις καριέρες τόσο διαφορετικά περιπετειώδεις. Και κανείς άλλος ποτέ δεν ένοιωσε τον πόνο της αποτυχίας και την δύναμη της ευτυχίας, όσο ο, προορισμένος να μισηθεί και να λατρευτεί, Ντελ Πιέρο.  Η πρώτη καριέρα του ξεκινά Φεβρουάριο του 1992 με αυτό το γκολ στη Ρετζιάνα. Στις 20 Μαρτίου του 93, ένα περίπου χρόνο αργότερα, κόντρα στην Πάρμα πετυχαίνει το πρώτο του χατ τρικ: δεν είναι σέντερ φορ και παίζει μόνο όταν ο Ρομπέρτο Μπάτζιο δεν έχει κέφια - το κατόρθωμα προκαλεί θαυμασμό. Για πέντε ολόκληρα χρόνια ο Ντελ Πιέρο συλλέγει θαυμασμό και σπέρνει θαύματα.Η Γιούβε το καλοκαίρι του 1995 αφήνει το Μπάτζιο και τον Τραπ να φύγουν κι εμπιστεύεται την ομάδα σε ένα ωραίο τύπο που λέγεται Μαρτσέλο Λίπι, του οποίου ωστόσο το προπονητικό κύρος αμφισβητείται. Ο Λίπι χτίζει τη νέα Γιούβε πάνω στον Αλεξ και ο κόσμος παρακολουθεί την εκτυφλωτική έκρηξη ενός αστεριού: το 1995 οδηγεί την Κυρία στο πρωτάθλημα με το «δέκα» στην φανέλα, το 1996 είναι ο ηγέτης της στην κατάκτηση του Τσάμπιονς λιγκ και το Φεβρουάριο της ίδιας χρονιάς με γκολ δικό του, της χαρίζει το Διηπειρωτικό κόντρα στη Ρίβερ Πλέιτ στο Τόκιο.Το 1997 στο Μόναχο, στο δεύτερο σερί φινάλε στο Πρωταθλητριών, πετυχαίνει με τακουνάκι ένα από τα ωραιότερα γκολ που έχουν μπει ποτέ σε τελικό: είναι στα μάτια όλων νικητής κι ας έχει χάσει η Κυρία το τρόπαιο. Το 1998 κερδίζει το πρωτάθλημα από την Ιντερ του Ρονάλντο σε μια από τις πιο εντυπωσιακές μονομαχίες ποδοσφαιριστών στην ιστορία του Καμπιονάτο. Η δημοτικότητα του είναι στα ύψη, ο Τζιοβάνι Ανιέλι του δίνει το προσωνύμιο του αναγεννησιακού ζωγράφου «Πιντουρίκιο» του οποίου οι πίνακες είναι γεμάτοι από ένα ζεστό φως.Η μητέρα του διαφημίζει (!) το γ