Ολυμπιακός, όπως Παρτιζάν και Γιουγκοπλάστικα

12:46 14/5/2012 - Πηγή: Sport.gr

"Καλησπέρα σας. Στη Κωνσταντινούπολη ζήσαμε τη μαγεία του αθλητισμού. Οι Ρώσοι ένιωσαν την κατάρα του. Ετσι είναι το μπάσκετ. Το λάθος πληρώνεται και το τίμημα - πολλές φορές - είναι βαρύ. Πριν τον τελικό, έγραψα τα πιστεύω μου. Κατέθεσα τη πίστη μου στον Ολυμπιακό, είναι αλήθεια όμως πως, όταν το σκορ ήταν 53-34 υπέρ της ΤΣΣΚΑ, πίστεψα πως όλα είχαν τελειώσει. Ευτυχώς όμως, εκείνη τη στιγμή, ήρθαν τα τρίποντα και φρόντισαν να αλλάξουν και πάλι

την ψυχολογία. Πριν την έναρξη του φάιναλ φορ, είχα δώσει πολλές πιθανότητες στον Ολυμπιακό, γιατί ένιωσα την ενέργεια αυτής της ομάδας. Είναι πολύ σπουδαίο να την μεταδίδει ακόμη και σε ανθρώπους που δεν την περιβάλλουν. Μετά τον τελικό, μαζί με φίλους πήγαμε για φαγητό κι ένας με ερώτησε... «Κόουτς, πώς κέρδισε ο Ολυμπιακός;». Η απάντηση ήταν εύκολη... Ο Ολυμπιακός κέρδισε γιατί δεν έπαιξε για τον Βασίλη Σπανούλη. Προσέξτε: Ο Σπανούλης είναι ο φυσικός ηγέτης αυτής της ομάδας, ο παίκτης που φροντίζει να ανεβάσει το σκορ του Ολυμπιακού, αλλά και να κάνει χαρούμενους τους συμπαίκτες του, με την ευχέρειά του στην τελική πάσα. Ο Ολυμπιακός έκανε όμως τη μεγάλη ανατροπή, όταν αποφάσισε να παίξει ελεύθερο μπάσκετ. Να βάλει περισσότερους πρωταγωνιστές στο παιχνίδι του. Ναι, μπορεί αυτός ο τρόπος να αποδεικνύονταν και ανορθόδοξος, αποδείχθηκε όμως αποτελεσματικός. Ο Ολυμπιακός κέρδισε γιατί στο μπάσκετ, δεν κερδίζουν πάντα τα μεγάλα συμβόλαια. Εκεί που ανάγκασε τον ΤΣΣΚΑ Μόσχας να τον νιώσει, η αντίδραση της ρωσικής ομάδας ήταν η χειρότερη δυνατή. Τι έκανε η ΤΣΣΚΑ; Μετά από κάθε τρίποντο του Ολυμπιακού, ο Τεόντοσιτς έπαιρνε τη μπάλα και σούταρε βιαστικά πίσω από τα πικ εν ρολ, λες και ήθελε να γίνει ο ήρωας του τελικού. Επικράτησε μια αναρχία στη ρωσική ομάδα, η οποία δεν είχε συνοχή, δεν είχε αρχή και τέλος στο παιχνίδι της. Το ταλέντο  των παικτών μπορεί να σε οδηγήσει μέχρι ένα σημείο. Το μυαλό και η πειθαρχία σου δίνουν τίτλους και η ΤΣΣΚΑ δεν διέθετε κανένα από αυτά τα δύο στοιχεία. Ναι, ο Ολυμπιακός μου θύμισε κάτι από τη Γιουγκοπλάστικα, τη Παρτιζάν... Αν υπολογίσουμε τις συνθήκες, τον χαμηλό μέσο όρο ηλικίας.... Πρωταγωνιστές ήταν οι νεαροί Ελληνες παίκτες, όχι οι ξένοι. Το εγχείρημα του Ολυμπιακού θα πρέπει να αποτελέσει παράδειγμα προς μίμηση για όλες τις ομάδες. Δεδομένης της κρίσης και της αναγκαιότητας επιβολής χαμηλών μπάτζετ, όλες οι ομάδες θα πρέπει να αποταθούν σε αυτό το μοντέλο. Εξάλλου, η επιτυχία είναι περισσότερο ζήτημα ψυχής και θέλησης. Και ο Ολυμπιακός διαθέτει σε αφθονία και τα δύο στοιχεία. Σε έναν τελικό, πολλά μπορούν να συμβούν. Να κάνει 2/2 βολές ο νεαρός Παπανικολάου και να κάνει 0/2 ο μπατουκαπνισμένος Σισκάουσκας. Για τον Παπανικολάου, μιλήσαμε πριν τον τελικό. Επί τούτου, αποδειχθήκαμε καλοί προφήτες. Το παλικάρι έχει απίστευτο ταλέντο, είναι δουλευταράς, κυρίως όμως, έχει καρύδια. Βέβαια, δεν είναι τόσο σύνηθες, για έναν παίκτη της δικής του ηλικίας, να έχει 18 πόντους με απόλυτη ευστοχία στα σουτ. Ο Θεός όμως βοηθάει τους τολμηρούς... Είχαμε γράψει για την προσωπική δικαίωση τ