Σε ευχαριστώ Ω εταιρεία…

21:03 13/9/2012 - Πηγή: Sport.gr

Τη δημοσίευση των φορολογικών δηλώσεων κάποιων γνωστών τραγουδιστών εγώ την είδα σαν πράξη εκβιασμού. Το Κράτος προσπαθεί να δημιουργήσει σε ανθρώπους επώνυμους ένα αίσθημα ανασφάλειας: είναι σαν να τους εκβιάζει να δηλώσουν περισσότερα για να αποφύγουν το κρέμασμα στα μανταλάκια. Ως πρακτική είναι και αναποτελεσματική και γελοία. Τηρουμένων των αναλογιών είναι σαν η ελληνική αστυνομία να βγάζει κάθε χρόνο τη λίστα των γνωστότερων εγκληματιών και να τους ευχαριστεί για τη συνεργασία – θέλω να πω πως αν οι τραγουδιστές είναι εγκληματίες τους πιάνεις! Όλα τα άλλα απλά γεννούν απορίες: γιατί π.χ σε

αυτή τη λίστα έπρεπε να υπάρχουν και όσοι τα εισοδήματα τους τα δηλώνουν; Τι νόημα έχει όλο αυτό εκτός από το να τους βάλουν να τσακωθούν μεταξύ τους; Ανόητη ήταν επίσης και η σχολιογραφία που συνόδευσε την είδηση σε συγκεκριμένες εφημερίδες. Γράφτηκε π.χ ότι τα νυχτοκάματα παραμένουν τις τάξης των 5 και των 10 χιλιάδων ευρώ παρά την κρίση και ότι ένας τραγουδιστής που εισπράττει αυτά τα ποσά βγάζει πάνω από 3 εκατ ευρώ το χρόνο: σόρι αλλά δεν υπάρχει κανείς που να κάνει 350 μεροκάματα!Η ιστορία αυτή πάντως δίνει τη δυνατότητα να γίνουν δυο επισημάνσεις: η μία αφορά τη φοροδιαφυγή και η άλλη την υποκρισία. Θέλουμε να μιλήσουμε λίγο σοβαρά για φοροδιαφυγή; Πολύ ωραία. Αν ήμουν τραγουδιστής και ο επιχειρηματίας που συνεργάζομαι μου πλήρωνε το σύνολο της εφορίας (δηλαδή το 45% επί των εσόδων μου) προφανώς και θα τα δήλωνα όλα: χωρίς να αμφιβάλω ότι υπάρχουν κι αυτοί που πληρώνουν κανονικά και από την τσέπη τους, πάω στοίχημα ότι κάποιοι που δηλώνουν πάρα πολλά έχουν την τύχη να τα πληρώνει για λογαριασμό τους ο επιχειρηματίας και μπράβο τους. Αν δεν βρεις όμως τον επιχειρηματία, υπάρχει το άλλο εύκολο λογιστικό τρικ, δηλαδή η εταιρεία.Τα χρόνια που ο Διονύσης Σαββόπουλος τραγουδούσε το «Σ αγαπώ Ω εταιρεία» πέρασαν, τώρα η εταιρεία δεν είναι η δισκογραφική, αλλά η ΕΠΕ του κάθε καλλιτέχνη. Όλοι σχεδόν καταφεύγουν στο ίδιο τρικ: δημιουργούν μια εταιρεία που κλίνει τις συμφωνίες τους, οργανώνει τις συναυλίες τους, βρίσκει τους χορηγούς τους, φροντίζει το image τους κτλ και αυτή εισπράττει τα χρήματα τους. Τα κέρδη αυτής της εταιρείας, αν και εφόσον υπάρχουν (αφού σε αυτή περνάμε τα έξοδά μας και ακόμα και τα ακίνητα μας ή τα αυτοκίνητά μας), φορολογούνται με 25% - ποσό μικρότερο από το 45% με την οποία θα φορολογούνταν τα ίδια εισοδήματα αν ήταν ατομικά. Αυτό το 25% μας το πληρώνει ευκολότερα και ο επιχειρηματίας καθώς ακόμα κι αν του κόβαμε απλή απόδειξη από μπλοκ παροχής υπηρεσιών, η παρακράτηση φόρου θα ήταν ανάλογη. Ετσι και του κοστίζουμε λιγότερα και έχουμε ήσυχο το κεφάλι μας. Προσοχή όμως: με βάση το φορολογικό δίκαιο η εταιρεία αυτή δεν μπορεί να περνά τα δικά της κέρδη στο δικό μας τραπεζικό λογαριασμό: αν αυτό συμβαίνει είναι παράνομο. Μπορεί να τα περάσει μόνο ως μέρισμα: σε αυτή την περίπτωση όμως η φορολόγηση του μερίσματος είναι ανάλογη με αυτή του ατομικού μας εισοδήματος – με απλά λόγια δεν κερδίζεις τίποτα, εκτός αν η εταιρεία μπαίνει μέσα (!)