Τα άσπρα μαλλιά του Μαντσίνι

Ενώ εμείς ασχολούμασταν με το Final Four ένα από τα παιδικά μου είδωλα, ο Ρομπέρτο Μαντσίνι, («Μάντσιο» για τους προσωπικούς του οπαδούς…) κέρδιζε το πρωτάθλημα Αγγλίας με τη Μάντσεστερ Σίτυ μετά από ένα αληθινό θρίλερ: δεν αναφέρομαι στο ματς της τελευταίας αγωνιστικής (για την οποία είναι ενδεικτικό το βίντεο που ακολουθεί με το κοντράστ των συναισθημάτων στις δυο πλευρές του Μάντσεστερ), αλλά για ολόκληρη την εφετινή Πρέμιερ λιγκ, η έκβαση της οποίας υπήρξε περισσότερο αβέβαιη από ποτέ.Πολλοί, απλοποιώντας
ασυγχώρητα, βλέπουν στην τελική επιτυχία της Σίτυ μόνο τα λεφτά των Αράβων – όμως λεφτά Αραβες έχουν βάλει σε πολλές ομάδες χωρίς να καταφέρουν ν αλλάξουν θεαματικά τη μοίρα τους. Για μένα η Σίτυ κέρδισε το πρωτάθλημα χάρη στο Μαντσίνι και αυτό δεν θα μου το βγάλει από το κεφάλι κανείς. Το κέρδισε, όχι γιατί ο Ιταλός έκανε κόλπα σατανικά και επιλογές μη συνηθισμένες, αλλά γιατί είναι ένας από τους ελάχιστους που μπορεί να μπει σε αυτό το θηριοτροφείο των υπερτιμημένων μισθοφόρων και να τους αρπάξει όλους από τους γιακάδες. Όπως δηλαδή έκανε κι όταν ήταν ακόμα παίκτης με όλους τους συμπαίκτες του.Ο Μαντσίνι δεν έγινε προπονητής με τον κανονικό και προβλεπόμενο τρόπο κι αυτό του προξένησε στο ξεκίνημα της καριέρας του ένα πλήθος από προβλήματα. Ιδιότροπος όσο λίγοι και ξεροκέφαλος σε σημείο αρρώστιας, ο Μάντσιο έγινε το 2001 βοηθός του Σβεν Γκόραν Ερικσον στη Λάτσιο χωρίς να έχει δίπλωμα προπονητή και χωρίς να έχει παρακολουθήσει τη Μέκα της προπονητικής, που λέγεται Κοβερτσιάνο.Το μπλέξιμο έγινε μεγαλύτερο όταν ανέλαβε στα μισά εκείνης της σεζόν τη Φιορεντίνα – από τη Λάτσιο έφυγε μετά την παραίτηση του δάσκαλου Σβεν. Οι Ιταλοί προπονητές τα έβαλαν μαζί του γιατί δεν είχε δίπλωμα και άδεια εργασίας, ο ίδιος επικαλέστηκε ότι ήδη δούλευε ως βοηθός, η ομοσπονδία τον άφησε να κάνει τη δουλειά κι αυτός στο τέλος της σεζόν είχε κατακτήσει με τους Βιόλα το κύπελλο Ιταλίας! «Ποιος να μου μάθει εμένα και τι;» ρώτησε ρητορικά στη συνέντευξη Τύπου μετά το τέλος του τελικού με το κύπελλο στο χέρι.Όπως ήταν φυσικό η επιτυχία μεγάλωσε ακόμα περισσότερο την αντιπάθεια των συναδέρφων του προς το πρόσωπό του: ένα χρόνο αργότερα υποχρεώθηκε να παρακολουθήσει τη σχολή, όχι γιατί χρειάζονταν το απολυτήριο της, αλλά «για να τον αφήσουν ήσυχο» όπως έλεγε. Οι συμμαθητές του στην τάξη του 2002, παλιοί του συμπαίκτες στη Σαμπ όπως ο Πιέρο Βιέρκβουντ και στην Εθνική όπως ο Ντοναντόνι, έλεγαν ανοιχτά ότι ελάχιστα μαθήματα παρακολούθησε: «το κανείς δεν ξέρει για το ποδόσφαιρο τίποτα πιο πολύ από το Μαντσίνι» είναι το δόγμα της ζωής του.Το Μάντσιο τον γνώρισα το 1994-5 στη Γένοβα – ηγέτη της Σαμπντόρια σε κάθε επίπεδο. Τον σημερινό βοηθό του στη Σίτυ, τον Ντέιβιντ Πλατ, πήγαινε και τον έπαιρνε με τα αμάξι καθημερινά από το σπίτι γιατί ο Αγγλος δεν μπορούσε να οδηγήσει. Αγόραζε ρούχα στους πιτσιρικάδες για να τους μάθει να ντύνονται, σταματούσε την προπόνηση του Ερικσον για να κάνει τακτικές υποδείξεις, έπαιζε μπάλα ώρες ολόκληρες με τα παιδιά του μετά το τέλος της προπόν
Keywords
Τυχαία Θέματα