Το τέλος του... Τέλος!

Ο χάλκινος Ολυμπιονίκης των Ολυμπιακών Αγώνων του Βερολίνου το 1936 στα 50.000μ βάδην ήταν Ελβετός στην καταγωγή. Έφερε το όνομα του εθνικού ήρωα της πατρίδας του, Τέλος, εκείνου του περίφημου τοξοβόλου που σημάδεψε επιτυχώς ένα μήλο στο κεφάλι του υιού και το επίθετο Σβάμπ.Ο Ελβετός πρωταθλητής είχε κατακτήσει δυο χρόνια νωρίτερα το χάλκινο μετάλλιο, στο ίδιο αγώνισμα, στο πρώτο ευρωπαικό πρωτάθλημα στίβου του Τορίνο και ήταν βέβαια αισιόδοξος ότι στο Βερολίνο,
στα 40 του χρόνια θα τον …περίμενε το χρυσό.Τις ίδιες σκέψεις έκανε όμως και ο Βρετανός Χάρι Γουίτλοκ που αποδείχθηκε πιο γρήγορος περπατητής στους Ολυμπιακούς Αγώνες.Ο Σβάμπ παρέμεινε στη συνέχεια στη Γερμανία όπου εργαζόταν μόνιμα σε μία κατασκευαστική εταιρία χωρίς ωστόσο να έχει καμιά σχέση με το ναζιστικό καθεστώς.Τον Φεβρουάριο του 1945, περίπου δυο μήνες πριν το τέλος του Β΄ παγκοσμίου πολέμου, από τον φόβο των εξελίξεων, αποφάσισε να επιστρέψει άρον – άρον στην Ελβετία, όπου είχε στείλει από καιρό την οικογένεια του.Πήρε το τρένο αλλά δεν έφθασε ποτέ.Συμμαχικά καταδιωκτικά πολυβόλησαν τον συρμό, μετά από πληροφορία ότι στα βαγόνια του επιβαίνουν ναζί αξιωματούχοι και μια ριπή τραυμάτισε θανάσιμα τον 49χρονο εκείνη την εποχή Αρτουρ Τελ Σβάμπ.Τρία χρόνια μετά τη λήξη του πολέμου, ο γιός του Εριχ Αρτουρ Φριτς Σβάμπ κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο στα 10χλμ βάδην στο Λονδίνο και το 1952 στο Ελσίνκι το ασημένιο μετάλλιο.
Keywords
Τυχαία Θέματα