5 ψέματα που ως petrolheads επιλέγουμε και επιμένουμε να πιστεύουμε

13:51 22/9/2015 - Πηγή: AutoBlog

Φανταστικό είδος ο petrolhead. Αλήθεια. Ο petrolhead είναι ένας άνθρωπος που ασχολείται φανατικά με ένα αντικείμενο που οι υπόλοιποι θεωρούν “εργαλείο” και τίποτα παραπάνω. Διαβάζει γι’ αυτό. Είναι μέλος σε fora. Ενημερώνεται. Είτε το καταλαβαίνει όμως είτε όχι, πιστεύει κάποια πράγματα τα οποία απλά δεν ισχύουν. Οι λόγοι για τους οποίους συμβαίνει αυτό, είναι πολλοί και δεν θα τους αναλύσουμε εδώ. Μπορεί να είναι “θύμα” του marketing, μπορεί να εμπιστεύεται περισσότερο απ’ όσο πρέπει τα fora που διαβάζει. Μπορεί απλά να έχει πείσει τον εαυτό του ότι αυτό που πιστεύει είναι το σωστό

κ.ο.κ. Ποια είναι όμως αυτά τα ψέματα;

Μόνο οι αριθμοί μετρούν!

Αν και είναι προφανές τι εννοώ, ας δώσω μερικά παραδείγματα για να μην υπάρξουν παρεξηγήσεις. Το X αυτοκίνητο έχει 0-100 σε 4.00 δευτερόλεπτα και το Y σε 4.30. Το X αυτοκίνητο έχει μέγιστη πλευρική επιτάχυνση 0.90 g και το Y έχει 0.93. Το X αυτοκίνητο έκανε χρόνο στο Nurburgring 7:50 ενώ το Y ήταν 5 δευτερόλεπτα πιο αργό! Πρώτον, όλα αυτά τα νούμερα, είναι απόλυτα. Είναι το όριο. Όριο το οποίο στην συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων ούτε που θα πλησιάσεις. Δεύτερον, τα νούμερα αυτά είναι μη-σχετικά. Να μιλούσαμε για κάποιες ρεπρίζ ή ακόμα σημαντικότερα, για το 100-0 ή το 60-0 που πραγματικά μπορεί να δείξει την διαφορά μεταξύ ζωής και θανάτου –αυτών που είναι στο αυτοκίνητο ή ενός πεζού– να πω ok. Αλλά όχι… ας μαλώσουμε για το Nurburgring ή το 0-100… είναι πιο λογικό. Τρίτον, τα νούμερα αυτά δεν λένε τίποτα για την συμπεριφορά του αυτοκινήτου. Είναι ενδείξεις και τίποτα περισσότερο. Τι να μου πει ο χρόνος που έκανε ένας επαγγελματίας οδηγός στο Nurburgring αν το αυτοκίνητο στο όριο είναι απρόβλεπτο ή απότομο; Αυτός μπορεί να το ελέγξει. Είναι δουλειά του. Εγώ μπορώ; Τέλος, τα αυτοκίνητα ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΡΑΤΟΥ και αν δεν το καταλαβαίνεις αυτό δεν μπορώ να σε βοηθήσω…

Καταραμένα Ηλεκτρονικά!

Ας ξεκαθαρίσουμε κάτι. Τα ηλεκτρονικά σώζουν ζωές. Ενδέχεται κάποια στιγμή να σώσουν και την δική σου ζωή. Ακραία δήλωση; Ok… στην χειρότερη, θα σώσουν τις λαμαρίνες και κατά συνέπεια το πορτοφόλι σου. Πέραν αυτού, τα ηλεκτρονικά τώρα, δεν είναι ίδια με τα ηλεκτρονικά του 2000. Δεν είναι υπερ-επεμβατικά συστήματα με μοναδικό σκοπό να σταματήσουν την διασκέδαση. Είναι προηγμένα συστήματα που μοναδικό σκοπό έχουν να σε επαναφέρουν σε τάξη πριν συμβεί το αναπόφευκτο. Και στην τελική να σου πω κάτι; ΕΣΥ επέλεξες τα ηλεκτρονικά. Υπάρχουν δεκάδες χιλιάδες αυτοκίνητα εκεί έξω που δεν έχουν ηλεκτρονικά. Δεν έχουν traction control και ESP και δεν μιλάω για “δεινόσαυρους” της δεκαετίας του ’50… Αλλά όχι. Εσύ θέλεις σύγχρονο αυτοκίνητο χωρίς τα “κακά” ηλεκτρονικά που σε περιορίζουν… Ζήσε με την επιλογή σου φίλε μου!

Άι Λαβ Τούρμπο!

Έχω υπερασπιστεί την υπερτροφοδότηση αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι αγνοώ τα ελαττώματα της. Υποβάλλει τον κινητήρα σε υψηλότερα φορτία. Αυξάνει το βάρος του. Αυξάνει την περιπλοκότητα του. Απαιτεί προσοχή στην συντήρηση και την χρήση κλπ. Δεν είναι τυχαίο που οι εταιρίες προτιμούν την “ατμόσφαιρα” για τα σκληροπυρηνικά του μοντέλα. Μην αποκλείεις ποτέ ένα μοντέλο μόνο και μόνο επειδή δεν είναι υπερτροφοδοτούμενο. ΠΟΤΕ! Σκέψου τι ζητάς και ποια είναι η λύση που σε καλύπτει ρεαλιστικά. Η απάντηση στο ερώτημα turbo ή ατμόσφαιρα δεν είναι καθόλου εύκολη. Ή τουλάχιστον, δεν είναι τόσο εύκολη όσο θέλουν να μας πείσουν οι περισσότεροι κατασκευαστές…

Δεν τα κάνουν όπως παλιά…

Αααααα… το κλασικό ψέμα με ρίζες τόσο βαθιές όσο η ανθρωπότητα η ίδια. Γιατί; Πρώτα απ’ όλα, τι εννοείς “παλιά”; Τη δεκαετία του ’80 ας πούμε ή να πάμε πιο πίσω; Έπειτα, τι εννοείς “δεν τα φτιάχνουν”; Όσον αφορά στον τρομερά ασαφή παράγοντα fun-to-drive; Όσον αφορά στην ποιότητα κατασκευής ή την αξιοπιστία; Το τελευταίο, ας περιμένουμε 20-30 χρόνια για να το δούμε. Εγώ πιστεύω ότι με σωστή συντήρηση, τα σύγχρονα αυτοκίνητα θα αντέξουν το test του χρόνου. Μπορεί όχι όλα αλλά και πάλι, δεν λες όλα τα παλιά αυτοκίνητα αξιόπιστα. Αν μιλάς για τον παράγοντα fun-to-drive, μάλλον δεν θέλεις να δεις τι υπάρχει στην αγορά. Το αν μπορείς ή όχι να αγοράσεις τα fun-to-drive μοντέλα που κυκλοφορούν –και δεν μιλάω για supercars– είναι μία άλλη υπόθεση. Όπως και να έχει, αυτό νομίζω θα το συζητήσουμε στα σχόλια…

Εγώ ειμί ο κόσμος!

Ετοιμάσου να σε σοκάρω: Είμαστε μειοψηφία. Μικρή μειοψηφία! Οι κατασκευαστές δεν εξελίσσουν και δεν λανσάρουν αυτοκίνητα με γνώμονα το αν θα ικανοποιήσουν ή όχι τον μέσο petrolhead. Περνάνε τα αυτοκίνητα που πιστεύουν –μέσω έρευνας, focus groups, στατιστικών κλπ– ότι θα πουλήσουν. Αν αυτό που σκοπεύουν να λανσάρουν τύχει να αρέσει στους petrolheads, καλώς. Όμως σπάνια είναι αυτοσκοπός. Στον κόσμο αρέσουν τα SUV. Το έχει αποδείξει με την τσέπη του. Τα αγοράζει. Σε εμένα ή σε εσένα μπορεί να μην αρέσουν τα SUV. Σε εμένα για παράδειγμα αρέσουν πολύ τα station wagons. Όμως όταν ένα στέλεχος κοιτάει τα νούμερα και βλέπει ότι η X υπερυψωμένη μπούρδα πουλάει 4 ή 5 φορές περισσότερο από ένα SW, δεν μπορώ να τον κατηγορήσω για την απόφαση του να εμπλουτίσει την γκάμα της εταιρίας του με μερικά ακόμα SUV/CUV/crossover τα επόμενα χρόνια! Για κάθε 1 αυτοκίνητο που απευθύνεται σε petrolheads, οι εταιρίες πρέπει να λανσάρουν και να πουλήσουν 100 που να απευθύνονται στο ευρύτερο κοινό. Ξέρεις γιατί; Γιατί ΕΙΜΑΣΤΕ ΛΙΓΟΙ και επειδή είναι εταιρίες που πρέπει να παρουσιάσουν κέρδη! Δες τις πωλήσεις του GT-R. Ή πιο ρεαλιστικά, του GT86. Είναι καλές γι’ αυτό που είναι τα αυτοκίνητα, αλλά όχι αρκετές για να συντηρήσουν τις αντίστοιχες εταιρίες. Τα SUV τις συντηρούν και εγώ προσωπικά, έχω συμβιβαστεί με αυτό. Αν είναι οι 150 εκδόσεις του 500 να μου δώσουν το 124, ας είναι. Αν είναι η Cayenne να μου δώσει την Cayman, ας είναι. Αν είναι το X-Trail ή το Juke να μου δώσει το επόμενο “Z”, ας είναι… κ.ο.κ. Παρεμπιπτόντως, το ίδιο ισχύει και για τα αυτόματα κιβώτια. Όταν σου λέει ο άλλος ότι το 80, 90 ή 95 τοις εκατό των αγοραστών ενός μοντέλου το παίρνει αυτόματο, δεν θα συνεχίσει να το εξοπλίζει με χειροκίνητο για τους 10.000 ανθρώπους σε ολόκληρο τον κόσμο που το θέλουν έτσι. Δεν τον συμφέρει.