Αίτημα για καθαρότερο ντίζελ από αφρικανικές χώρες

00:02 11/12/2016 - Πηγή: AutoBlog

Πέραν των πολλών προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι περισσότερες χώρες της Αφρικής, υπάρχει και ένα το οποίο οι κυβερνήσεις της Γκάνας, της Ακτής του Ελεφαντοστούν, της, Νιγηρίας, του Τόγκο και του Μπενίν αποφάσισαν να κάνουν κάποια κίνηση ώστε να βρεθεί λύση. Αφορά το πολύ “βρώμικο” ντίζελ που εισάγεται από την Ευρώπη και λόγω έλλειψης στάνταρ προδιαγραφών για τις εκπομπές ρύπων δεν μπορεί να πουληθεί πουθενά αλλού στον κόσμο, παρά μόνο στην Αφρική.

Η κίνηση αυτή των προαναφερθέντων χωρών ξεκινά με την κοινή δήλωση

τους ότι θα σταματήσουν να δέχονται εισαγωγές ντίζελ με υψηλή περιεκτικότητα σε θείο στο Περιβαλλοντικό Πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών (UNEP). Κατ’ επέκταση θα υιοθετηθούν αυστηρότεροι κανονισμοί που θα ζητούν μικρότερες περιεκτικότητες σε θείο και θα απαιτηθεί η πώληση ίδιας ποιότητας καυσίμου με αυτό που πωλείται και στην Ευρώπη, με την αρχή να γίνεται από τη Νιγηρία που περικόπτει το νόμιμο όριο περιεκτικότητας θείου στα καύσιμα από τις 3000 μονάδες στις 50.

Όλη αυτή η υπόθεση ξεκίνησε από μια αναφορά που είδε το φως της δημοσιότητας από την ελβετική οργάνωση υπεράσπισης Publc Eye, στην οποία φαινόντουσαν οι τρόποι με τους οποίους οι πετρελαϊκές εταιρίες καταφέρνουν να εξάγουν το εν λόγω ντίζελ στην Αφρική με τη βοήθεια των ανύπαρκτων μέχρι στιγμής στάνταρτνς εκεί. Στην αναφορά επίσης φαινόντουσαν δειγματοληπτικοί έλεγχοι που είχαν γίνει επί 3 χρόνια σε 8 χώρες κατευθείαν από τις αντλίες και έδειχναν ότι η περιεκτικότητα σε θείο έφτανε στο εξωφρενικό ποσοστό του 378% περισσότερο από το επιτρεπόμενο στην Ευρώπη.

Η λέξη “θράσος” βρίσκει επακριβώς το νόημα της εδώ καθώς κάποιες εταιρίες παράγουν τέτοιας ποιότητας καύσιμου και το ονομάζουν μάλιστα “Αφρικανική Ποιότητα” και το διανέμουν μέσω πρατηρίων που φυσικά ελέγχουν οι ίδιες. Οι πόλεις στις οποίες παράγεται είναι το Amsterdam, το Rotterdam και το Antwerp (ARA) καθώς είναι και οι χώρες με τα περισσότερα διυλιστήρια. Χοντρικά αυτό σημαίνει πως ενώ οι χώρες της Δυτικής Αφρικής εξάγουν πολύ καλής ποιότητας αργό πετρέλαιο, το τελικό αποτέλεσμα που παίρνουν πίσω σαν καύσιμο είναι της χειρίστης ποιότητας με υψηλά ποσοστά σε βλαβερές ουσίες.

Οι χώρες που αποφάσισαν να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους βρήκαν έναν σύμμαχο στο φόρουμ υπεράσπισης της τεχνολογίας ντίζελ της Αμερικής, το οποίο χαιρετίζει την κίνηση αυτή και δηλώνει πως η βιομηχανία ντίζελ της πατρίδας τους συνεχίζει να ευδοκιμεί κάτω από αυτά τα αυστηρά στάνταρ που έχουν θεσμοθετηθεί, με τον εκτελεστικό τους διευθυντή Allan Schaeffer να λέει μάλιστα πώς:

Τα πέντε αφρικανικά κράτη που αναγνωρίζουν το δικαίωμα για καθαρότερη τεχνολογία και την ανάγκη για ντίζελ πολύ χαμηλής περιεκτικότητας σε θείο, θα προχωρήσουν μπροστά.

Ενώ η κίνηση αυτή φαντάζει δίκαιη, σωστή και ίσως ηρωική να προσπαθήσουν να αντισταθούν σε αυτό που τους “πασάρουν”, στην πραγματικότητα είναι πάρα πολύ δύσκολη να πραγματοποιηθεί, καθώς αναφέρεται πως δεν υπάρχουν υποδομές για τεχνικούς ελέγχους του καυσίμου, όπως επίσης υπάρχουν και τα ερωτήματα εάν οι πολίτες αυτών των χωρών, θα μπορούν να ανταπεξέλθουν στις τιμές του καθαρότερου καυσίμου, που φυσικά θα είναι ακριβότερο και αν οι ίδιες οι ευρωπαϊκές χώρες έχουν τις απαραίτητες ποσότητες καθαρού ντίζελ έτσι ώστε να καλύπτουν πλέον και τις απαιτήσεις της αφρικανικής ηπείρου.