Η Επιστροφή του «Ασώτου»

18:07 24/3/2015 - Πηγή: AutoBlog

Στα τέλη του περασμένου έτους, είχα γράψει πως, μετά από το άρθρο για τη μεταγραφή του Sebastian Vettel στη Ferrari, ακολουθεί κάτι αντίστοιχο για την επιστροφή του Fernando Alonso στη McLaren. Σκόπευα να το κάνω σε σύντομο χρονικό διάστημα από τότε, ωστόσο αυτό που λένε τα για ανθρώπινα σχέδια και τον Θεό βρήκε εφαρμογή και στην περίπτωσή μου. Το εξαιρετικά

φορτωμένο πρόγραμμά και ο σχεδόν μηδενικός ελεύθερος χρόνος είχαν σαν αποτέλεσμα την μεγάλη καθυστέρηση του άρθρου, και οφείλω να ζητήσω συγνώμη γι’ αυτό.

Το συγκεκριμένο άρθρο σίγουρα θα μπορούσε να είχε γραφτεί δύο εβδομάδες νωρίτερα, πριν από την έναρξη της σεζόν, ωστόσο, θεώρησα ότι, επειδή ο Alonso δεν έδωσε το παρών στην Αυστραλία, θα ήταν καλύτερο να γίνει η δημοσίευσή του μετά από το πρώτο Grand Prix, λίγο πριν τη μεγάλη επιστροφή του Ισπανού στους αγώνες με τη McLaren. Θα μου πεις πως δε θεωρείται 100% βέβαιη η συμμετοχή του στη Μαλαισία. Συμφωνώ, μα όλοι μας αναγνωρίζουμε ότι οι πιθανότητα για το ενδεχόμενο αυτό είναι συντριπτικά υπέρ του Ferni.

Η μορφή και το ύφος του άρθρου που θα διαβάσεις στη συνέχεια θα διαπιστώσεις πως έχουν βαθιά συγγένεια με ό,τι είχες δει και στην περίπτωση του Vettel. Βέβαια, μιλάμε για δύο διαφορετικούς οδηγούς και δύο διαφορετικές ομάδες, όμως επέλεξα να… καρτελοποιήσω το κείμενο στις ίδιες -σχεδόν- κατηγορίες. Ορθώς σκέφτεσαι: εδώ δεν μπορεί να υπάρχει -για ευνόητους λόγους- ενότητα «Νέος Schumi;», συνεπώς κάτι πρέπει να πάρει τη θέση του. Ε, πάμε να το δούμε και να το εξηγήσουμε, αλλά έχουμε δρόμο μέχρι να φτάσουμε εκεί…

Τι ήταν αυτό που ώθησε τον Fernando στο να σπάσει το συμβόλαιό του στα τέλη του 2007; Το κάκιστο κλίμα που υπήρχε στο Woking. Πώς δημιουργήθηκε αυτό; Καλύτερα να μη δώσω απάντηση, διότι το θέμα του άρθρου θα οδηγηθεί άμεσα σε εκτροχιασμό, κάτι που δε θέλω ούτε εγώ ούτε κι εσύ. Ευθύνες για την διάλυση της συγκεκριμένης τότε «Dream Team» έχει και ο Lewis Hamilton. Όχι, δεν περίμενα τον Ron Dennis να μου το πει αυτό (κοίτα πώς αλλάζουν τα πράγματα όταν «μιλάει» το χρήμα και η δόξα: ο Dennis κατηγορεί τον Hamilton!), απλώς ήταν φανερό ότι στις κακές τότε σχέσεις των δύο ανδρών, ευθύνη είχε και ο Βρετανός, ίσως υποκινούμενος και από τον μέντορά του.

Το παρελθόν δεν έχει καμία σχέση με το παρόν, θέλω να πιστεύω τουλάχιστον. Ο Jenson Button είναι ένας εξαιρετικά ώριμος πιλότος· ένας άνθρωπος που είναι πραγματικά «κύριος» και σε καμία περίπτωση δε δείχνει διάθεση για κόντρες έξω από τις γραμμές της πίστας. Αντίθετα, ενδιαφέρεται για ομαδική δουλειά που μετατρέπεται σε σκληρές μάχες την ώρα του αγώνα, όταν προκύψει ανάγκη, αλλά ακόμα κι όσοι δεν τον συμπαθούν (δεν πρέπει να είναι πολλοί), παραδέχονται την εντυπωσιακή αγνότητα με την οποία μάχεται ο Πρωταθλητής του 2009.

Για να αφήσω τον «Jens», ο Alonso έχει αλλάξει συμπεριφορά. Δεν ξέρω αν έχει αλλάξει χαρακτήρα, όμως αυτό που βλέπω προσωπικά είναι ένας πιο ήρεμος οδηγός· ένας οδηγός που θέλει να μπορεί και πάλι να μάχεται για τις θέσεις που ανήκουν στους κορυφαίους· ένας οδηγός που θέλει να αποδεικνύεται με αποτελέσματα το «είναι ο καλύτερος και πιο ολοκληρωμένος»· ένας οδηγός που θέλει να κλείσει την καριέρα του με τον τρίτο παγκόσμιο τίτλο, διότι ξέρει καλά ότι η 9χρονη (αν υπολογίσεις και τη φετινή σεζόν, 9 είναι τα χρόνια) απουσία του από τον «Θρόνο του Πρωταθλητή» δεν αντικατοπτρίζει τις ικανότητές του.

Προκειμένου να συμβεί αυτό, απαιτείται ένα πανίσχυρο ομαδικό πνεύμα· μία εξαιρετικά αποδοτική συνεργασία με τον team-mate του, ώστε οι δυο τους να συμβάλλουν (και όχι «συμβάλουν», διότι αναφέρομαι σε διάρκεια) στη εξέλιξη του μονοθεσίου, ένας τομέας που ο Alonso υστερεί σημαντικά· έτσι τουλάχιστον έχει δείξει. Οι ικανότητες του Button στον τομέα αυτό είναι καλύτερες, και, όταν βλέπεις το βουνό από τους πρόποδες και θέλεις να βάλεις τη σημαία στην κορυφή του, θα πρέπει να έχεις άψογη συνεργασία με τον team-mate σου. Και προσωπικά θεωρώ ότι οι δύο Πρωταθλητές θα την έχουν.

Το γεγονός πως ο «El Nano» δεν ήταν από τα καλύτερα παιδιά στο παρελθόν, έχει δημιουργήσει μία εικόνα αντιπάθειας σε αρκετούς -για να μη γράψω πολλούς- οπαδούς του αθλήματος. Κάποιοι από αυτούς βρίσκονται στο πλευρό της McLaren, και είμαι βέβαιος πως αρκετοί ήταν αυτοί που τάχθηκαν κατά του Alonso όταν αυτός αποχώρησε κακήν κακώς από το Woking. Στα επόμενα χρόνια, η -αρκετά μεγάλη- μερίδα αυτή των οπαδών δεν άλλαξε ιδιαίτερα άποψη για τον Nando και ίσως να μην το κάνει ούτε τώρα.

Το θέμα, όμως, είναι αλλού: στην τεράστια δίψα των οπαδών αυτών για μάχες -αρχικά- για τις πρώτες θέσεις (αυτό έχει να συμβεί από το 2012), νίκες στη συνέχεια, και τελικός προορισμός στο μεγάλο, ανώμαλο και φρικτά κουραστικό ταξίδι αυτό, οι παγκόσμιοι τίτλοι. Ε, πώς θα τα κάνεις αυτά χωρίς οδηγό; Μπορεί ο Button να πάρει κάθε σταγόνα αίματος από το μονοθέσιο; Ή μήπως μπορεί ο Kevin Magnussen να είναι ένας οδηγός στο νούμερο δύο που να παίρνει καθοριστικούς βαθμούς για την ομάδα και να τους στερεί από τους αντιπάλους;

Έλα, μην ντρέπεσαι, μεταξύ μας είμαστε: η McLaren «φώναζε» για ένα οδηγό κορυφαίου επιπέδου και ο Alonso ήταν η καλύτερη επιλογή (διαθέσιμη και μη). Ναι, το ξέρεις πως υπήρχε ένα μεγάλο κενό στην ομάδα, το οποίο θα εξηγήσουμε αμέσως μετά. Όσο και μην τον συμπαθούν κάποιοι, γνωρίζουν και αναγνωρίζουν ότι η παρουσία του 33χρονου στην ομάδα τους είναι κάτι παραπάνω από αναγκαία. Είπαμε, η ανάγκη για επιστροφή στην κορυφή κατατροπώνει οποιαδήποτε αντιπάθεια υπάρχει προς το πρόσωπο κάποιου οδηγού, ειδικότερα αν αυτό αφορά τον Ferni.

Ο ίδιος βέβαια μπορεί, αν θέλει, ν’ αλλάξει τη στάση κάποιων απέναντί του. Δεν είναι μόνο η δεδομένη, θεωρώ, απόδοση όταν δένουν οι ζώνες, αλλά και το γεγονός ότι έχει τη δυνατότητα να γίνει ένα σημαντικό κομμάτι στην ομάδα αυτή, αντικαθιστώντας το «κόκκινο αίμα» στις «φλέβες» του με κάτι εντελώς νέο, ιδιαίτερα τώρα που η McLaren εισέρχεται σε νέα εποχή (θα μιλήσουμε και γι’ αυτό). Η δύναμη της επιτυχίας γύρω από την αλλαγή της άποψης των οπαδών είναι πολύ μεγάλη· κάτι σαν αυτό που έχει αρχίσει να γίνεται με τους «Tifosi» και τον Vettel…

«Ο Vettel πρέπει να καλύψει το κενό του Alonso, αλλά ο Alonso ποιανού κενό πρέπει να καλύψει;». Μάλλον αυτό είναι στο μυαλό σου τώρα, και γνωρίζεις πολύ καλά πως δεν εννοώ την «τρυπούλα» που άφησε ο Magnussen. Εκτός από την ανταγωνιστικότητα στα μονοθέσιά της, τι είχε η McLaren και το έχασε από το 2013; Τέλος στην αναμονή για την απάντηση με ένα όνομα: Lewis Hamilton! Προς Θεού, δεν ισχυρίζομαι ότι οι Βρετανοί θα βρισκόταν στην ελίτ των κορυφαίων και θα διεκδικούσαν τίτλους αν ο «Billion Dollar Man» παρέμενε στην ομάδα τους, αλλά κανείς δεν αμφισβητεί ότι ήταν ένα εξαιρετικά δυνατό τους χαρτί.

Κάθε μεγάλη ομάδα που σέβεται τον εαυτό της θα πρέπει να έχει στις τάξεις της ένα όνομα που να μπορεί να μετατρέπει σε αποτέλεσμα όλη τη δουλειά που έχει γίνει από τους τεχνικούς σε πίστα κι εργοστάσιο. Ναι, ο Hamilton ήταν τέτοιος, κάτι που δε συμβαίνει με τον Button, κατά τη γνώμη μου πάντα. Ξεκάθαρα, ο Jenson έχει πραγματοποιήσει μερικές εκπληκτικές εμφανίσεις στην καριέρα του, είχε κερδίσει μερικές φορές στα ίσια τον Lewis, όμως η ομάδα γνωρίζει ότι δεν είναι ο οδηγός που σχεδόν μέρα-νύχτα θα σου βγάλει όλη την ταχύτητα του μονοθεσίου στην πίστα. Συνεπώς, η αποχώρηση του Hamilton δημιούργησε ένα κενό που δεν μπόρεσε να καλύψει ο Button.

Κι έρχεται η σειρά του Ferni να το κάνει αυτό· μπορεί ο Ισπανός; Ναι! Μεγάλο «ναι»! Η καριέρα του στη Ferrari μάς έδειξε ότι μπορεί ακόμα και ένα άθλιο οδηγικά μονοθέσιο να το «στήσει» όσο καλύτερα -σύμφωνα με τις ανάγκες του- πρέπει και να το «στραγγίξει» εντός πίστας. Πόσο «αίμα» έφτυσε στους αγώνες για να κερδίσει θέσεις; Πόσες φορές ξεκίνησε από τις τελευταίες θέσεις τις 10άδας για να βρεθεί μπροστά από ταχύτερα μονοθέσια στην καρώ σημαία. Ο Alonso μαζί με τον Hamilton είναι οι δύο μοναδικοί οδηγοί αυτοί τη στιγμή που μπορούν να το κάνουν αυτό σε αρκετά σταθερή βάση (αμέσως μετά είναι ο Vettel), και μάλιστα αυτός είναι ένας εξαιρετικά σημαντικός λόγος για τον οποίο ο εγωιστής Ron Dennis «έριξε τα μούτρα του» και έφερε τον «El Nano» πίσω στο MTC (McLaren Technology Centre).

Το κενό που άφησε ο Hamilton αφορά μόνο την απόδοση; Όχι. Αφορά και κάτι που πιστεύω πως πρέπει να υπάρχει σε μια ομάδα η οποία θέλει να βρεθεί ξανά στην κορυφή: το κλίμα στο εσωτερικό της. Ο Hamilton βρισκόταν από τα 13 του στη McLaren και είχε καταφέρει να δημιουργήσει ένα εξαίσιο κλίμα στο Woking. Ο Βρετανός παρακινούσε με τον τρόπο του τους μηχανικούς για περισσότερη δουλειά και μάλιστα σε επίπεδο που κάποιες φορές ήταν δύσκολο να πιστέψουμε. Δεν ξέρω αν το γνωρίζεις, μα λέγεται πως, το 2009, πριν από το Γερμανικό GP, ένας υπάλληλος δούλεψε για 36 συνεχόμενες ώρες, ώστε να παραδώσει στον Πρωταθλητή τότε το ολοκαίνουριο πακέτο, προκειμένου να βελτιωθεί σημαντικά η κάκιστη MP4-24. Αν έγινε, ευθύνη έχει και ο Hamilton. Σίγουρα, πληρώθηκε για να δουλέψει αυτές τις ώρες· σίγουρα θα υπήρξαν λόγια από τον Dennis. Όμως, θεωρώ πως ο Lewis έβαλε με τον τρόπο του το «χεράκι» του. Αυτό πρέπει να δημιουργήσει και ο Alonso. Αυτό έλλειπε τη 2ετία 2013-2014 και δε νομίζω πως είναι δύσκολο για τον Fernando να το πετύχει.

Η McLaren έδωσε συμβόλαιο στον Ισπανό θέλοντας να την πάρει από το χέρι στον δρόμο προς την κορυφή. Ωστόσο, και ο Alonso υπέγραψε με τους Βρετανούς για να τον πάρουν από το χέρι στον δρόμο προς την κορυφή. Όπως έγραψα και στον Vettel, η ομάδα είναι ό,τι σημαντικότερο υπάρχει στη Formula 1 και θεωρητικά πολύ πιο σημαντική από οποιονδήποτε οδηγό, διότι ο οδηγός «υπηρετεί» την ομάδα (υπηρέτης με ετήσιο μισθό €20.000.000+;) και όχι το αντίστροφό. Συμφωνώ, αλλά κι εσύ σαν οδηγός έχεις κάποιες «απαιτήσεις» από την ομάδα σου. Είσαι δις Πρωταθλητής· έχεις πετύχει 32 νίκες, 97 βάθρα, 22 pole positions, 1.764 γύρους ως πρωτοπόρος, μαζί με 1.767 βαθμούς στα 13 σου χρόνια ως οδηγός της Formula 1 (το 2002 ο Alonso δεν αγωνίστηκε, ήταν δοκιμαστής στη Renault).

Οι σχέση των δύο πλευρών είναι και θα συνεχίσει να είναι αμφιμονοσήμαντη. Και οι δύο θέλουν να κερδίσουν ξανά την πρώτη θέση, έχοντας ο ένας την ανάγκη του άλλου. Ο οδηγός από το Οviedo της βόρειας Ισπανίας ζητά και αξίζει να κατακτήσει το τρίτο του παγκόσμιο τίτλο πριν αποσυρθεί από τη Formula 1. Η βρετανική ομάδα είναι πιθανότατα ο τελευταίος σταθμός στην καριέρα του και θα ήθελε όσο τίποτε άλλο να δει την υπογραφή του ξανά στο τρόπαιο των Πρωταθλητών. Επέτρεψέ μου να πω πως η φετινή χρονιά πηγαίνει αμέσως στον κάλαθο των αχρήστων. Δεν είναι μόνο τα προβλήματα νεότητας που βλέπουμε στη Macca. Ποιος θα τολμήσει να τα βάλει και φέτος με τη Mercedes όταν αυτή και οι οδηγοί της σε κοιτούν με το φρύδι σηκωμένο; Όχι, δε μιλώ εκ τους ασφαλούς, διότι έχει περάσει το πρώτο GP. Όλοι μας το γνωρίζαμε: η Merc δε θα έχει αντίπαλο και φέτος.

Η ανταγωνιστικότητα της MP4-30 έχει σημασία, παρόλο που η κορυφή είναι -προς το παρόν- κάτι έτη φωτός μακριά. Οι αλλαγές στους κανονισμούς εν όψει 2016 δεν αναμένεται να είναι πολύ μεγάλες, και ο «El Nano» θα πρέπει ν’ απαιτεί εξάλειψη των περισσότερων προβλημάτων που έχουν εμφανιστεί μέχρι στιγμής και θα συνεχίσουν να επισκέπτονται τα εργοστάσια των McLaren και Honda κατά τη διάρκεια της σεζόν. Όσο σκληρή κι αν δείχνει/είναι η Mercedes -σχεδόν άτρωτη-, όταν έχεις να κάνεις με εταιρείες που ονομάζονται McLaren και Honda, πρέπει ν’ απαιτείς δουλειά εξαιρετικά υψηλού επιπέδου και αστραπιαία βελτίωση μόλις τα προβλήματα μειωθούν σημαντικά για να μπορείς να φέρεις εις πέρας την δυσθεώρητη αποστολή της πρώτης θέσης.

Ο Alonso δεν είναι ένας ιδιότροπος οδηγός ως προς την οδηγησιμότητα του μονοθεσίου (ακριβώς το αντίθετο συμβαίνει με τον Kimi Raikkonen, για παράδειγμα). Οι McLaren και Honda το γνωρίζουν αυτό, όμως έχουν και αυτές κάποιες απαιτήσεις από τον Ισπανό. Κατ’ αρχάς, θέλουν να βλέπουν μόνο τη θετική πλευρά του χαρακτήρα του, μαζί με κάτι σημαντικό: βοήθεια στη βελτίωση του μονοθεσίου. Ναι, γυρνώ ξανά εκεί, αλλά ο Nando πρέπει να βοηθά περισσότερους τους μηχανικούς τους και φυσικά να είναι ένας πιο ομαδικός παίχτης. Μπορεί να μην είναι αήθης, να είναι άοκνος και σκληρός εντός πίστας οδηγός, όμως σε μια τόσο ομαδική προσπάθεια, απαιτείται σε φοβερά μεγάλο βαθμό η ομαδικότητα, και οι δύο εταιρείες γνωρίζουν ότι δε θα πρέπει να μείνει ανεκμετάλλευτο ένα τέτοιο οδηγικό δίδυμο.

Το 2015 αποτελεί χρονιά-ορόσημο στην ιστορία της McLaren και της Honda, και στην καριέρα του Alonso. Πώς θα με χαρακτήριζες αν έγραφα ότι η ομάδα του Woking είναι «νεοσύστατη». Εντάξει, όχι ακριβώς με τον γνωστό όρο, αλλά, αν σκεφτείς τις αλλαγές που έχουν γίνει στη McLaren, ίσως συμφωνήσεις μαζί μου. Οι Βρετανοί, οι Ιάπωνες και ο Ισπανός έχουν μπει σε μια νέα και για τους τρεις εποχή. Οι καιροί έχουν αλλάξει, το άθλημα είναι πιο «σκληρό», ενώ έχουν και οι τρεις την ανάγκη για την κορυφή. Γιατί μπήκε η Honda ξανά στη Formula 1; Γιατί η McLaren έφερε πίσω τον Alonso; Γιατί ο Alonso επέστρεψε στη McLaren; Ακριβώς για την κορυφή.

Οι Ιάπωνες βρήκαν ως ιδανική ευκαιρία τους νέους -ηλίθιους κάτ’ εμέ- κανονισμούς (μάλλον θα γράψω κάτι και γι’ αυτό εντός της σεζόν) και λέγεται πως αυτοί ασκούσαν πιέσεις στη McLaren για τον Ferni, και μάλιστα υπάρχουν φήμες και γνώμες πως οι Ιάπωνες ουσιαστικά είναι ο εργοδότης του Ισπανού (στα χρήματα αναφέρομαι), γεγονός που, αν ισχύει, υποδηλώνει την πίστη τους στον Ισπανό, ο οποίος φυσικά θα πρέπει να τους επιβεβαιώσει, όπως και αυτοί πρέπει να επιβεβαιώσουν με τη σειρά τους τον Alonso, βάσει των προσδοκιών που έχει ο ίδιος. Είπαμε, η σχέση είναι αμφιμονοσήμαντη.

Είναι νωρίς για να γνωρίζουμε αν τελικά ο Alonso θα καταφέρει να σπάσει το σερί των χαμένων ετών στη νέα εποχή. Αυτό που ξέρω, όμως, με βεβαιότητα είναι πως ο Fernando θα πρέπει να εκμεταλλευτεί στο έπακρο την εποχή αυτή, συνδυάζοντας το όνομά του με την «αναγέννηση» της McLaren αρχικά και της Honda δευτερευόντως. Μπορεί να κλείνει φέτος τα 34 του χρόνια, όμως η ηλικία του δεν πρέπει να θεωρείται απαγορευτική για να συμβεί αυτό.

Αβλεπτήματα υπάρχουν από όλες τις ομάδες και όλους τους οδηγούς, και δε θα σταθούμε πολύ σε αυτά κατά τη διάρκεια των επόμενων ετών. Δεν έχει σημασία αυτό. Η εργατικότητα, η ομαδικότητα, η αστείρευτη προσπάθεια, το δίδαγμα των λαθών και η συνεχής βελτίωση είναι μερικά από τα όσα πρέπει να συμβαίνουν καθημερινώς στην ομάδα. Αυτά αφορούν και τις δύο πλευρές, διότι, όσο μεγάλη κι αν είναι, η επιθυμία δεν είναι από μόνη της ικανή να σε οδηγήσει στην πρώτη θέση. Όσο κι αν δεν τους αρέσει, το κλίμα (δε στέκομαι στις κόντρες των Lewis και Nico) και η δουλειά που γίνεται στη Mercedes αποτελεί το καλύτερο παράδειγμα για τη McLaren-Honda και τον Alonso, δείχνοντας ότι, αν καταφέρεις να βάλεις τους πόρους, το εργατικό δυναμικό, τους οδηγούς και τη θέληση σε μία σωστή σειρά, τότε έχεις αυτό που είχαμε πέρυσι και βλέπουμε φέτος. Το γεγονός ότι συμβαίνει αυτό στη Mercedes δε θα πρέπει ν’ απαγορεύει τον ανταγωνισμό για τους τίτλους. Τι έχουν οι Γερμανοί και δεν το έχει η McLaren-Honda; Απλώς χρειάζεται όλα τα παραπάνω και πολλή υπομονή κι επιμονή, όπως ακριβώς έκανε και η Merc τα προηγούμενα χρόνια. Και ναι, ο Eric Boullier, σωστά πιστεύει πως είναι εξαιρετικά δύσκολο να ρίξει κανείς την ομάδα του Brackley από την πρώτη θέση ακόμα και το 2016.

Αυτή ήταν η σύνοψη των σκέψεων και των απόψεών μου για τη μεταγραφή του Alonso στη McLaren, μαζί με κάποιες γραμμές για τη νέα πορεία των McLaren και Honda. Μπορεί η παραβολή του άσωτου υιού να μην ταιριάζει 100% με την περίπτωσή του Alonso, ωστόσο ο Ferni είναι κατά κάποιον τρόπο ένας «άσωτος» που επιστρέφει στη «μαμά» McLaren για να χαρεί τα τελευταία χρόνια της καριέρα του με τη συνοδεία ενός τουλάχιστον παγκοσμίου πρωταθλήματος, κάτι που όλοι μας πιστεύουμε ότι αξίζει, όσο κι αν κάποιοι δεν τρέφουν τα καλύτερα αισθήματα για τον χαρακτήρα του. Άλλο ο χαρακτήρας και άλλο η ικανότητες, όμως.

Σίγουρα, θα έχει ενδιαφέρον να δούμε πώς θα εξελιχθεί η πορεία των δύο ονομάτων. Τα ερωτηματικά και οι απορίες υπάρχουν σε άφθονες ποσότητες, ωστόσο κανένας μας δεν μπορεί να δώσει τις κατάλληλες απαντήσεις στη «ζούγκλα του άγνωστου» που επικρατεί αυτή τη στιγμή στη Formula 1 και σε μία «νεοσύστατη» ομάδα όπως είναι η McLaren-Honda. Αυτό που ξέρουμε, ωστόσο, είναι το ενδιαφέρον που θα υπάρχει, τόσο στην κοινή πορεία των δύο, στη σχέση του με τον Button -εντός κι εκτός πίστας-, καθώς και στο πόσο ο Alonso θ’ αντέξει να μάχεται ακόμα χωρίς κάποιο πρακτικά ουσιαστικό αντίκρυσμα για τους στόχους που έχουν τεθεί. Νομίζω, όμως, πως ο Ισπανός δεν έχει πρόβλημα σε αυτό, έχοντας δείξει πόσο αγόγγυστα και ακατάβλητα πιάνει το τιμόνι, και αυτό δε νομίζω πως θα πρέπει ν’ αλλάξει σ’ ένα τόσο κρίσιμο στάδιο για την καριέρα του.

Τελείωσα με το κείμενο. Τα σχόλια κι εγώ σε περιμένουμε για τις δικές σου απόψεις. Πού συμφωνείς, πού και γιατί διαφωνείς, τι έχεις να προσθέσεις και γενικά ό,τι άλλο θέλεις να γράψεις πάνω στα όσα διάβασες. Θα χαρώ να δω τις σκέψεις σου αποτυπωμένες γραπτώς και φυσικά να τις συζητήσουμε μαζί και με τους λοιπούς σχολιαστές…