Οι 8 “ασχημότερες” Alfa Romeo στην ιστορία

12:03 22/9/2014 - Πηγή: AutoBlog

Τι λέει το στερεότυπο; Τα Ιταλικά αυτοκίνητα είναι πανέμορφα. Κοσμήματα. Έργα τέχνης. Και ποια είναι η επιτομή του Ιταλικού design; Μα η Alfa Romeo φυσικά. Όσοι με παρακολουθούν όμως, θα ξέρουν ότι δεν τα πάω πολύ καλά με τα στερεότυπα. Τι εννοώ; Το ότι οι Ιταλοί έχουν βγάλει μερικά πανέμορφα αυτοκίνητα, δεν συνεπάγεται ότι όλα τα Ιταλικά αυτοκίνητα είναι πανέμορφα. Ούτε καν πλησιάζει. Για να αποδείξω του λόγου το αληθές, έψαξα στην ιστορία της Alfa Romeo

για να σου παρουσιάσω μερικά από τα ασχημότερα μοντέλα της. Αν ήθελα να είμαι περισσότερο διπλωματικός, θα έλεγα στον τίτλο αλλά και στην προηγούμενη πρόταση “τα λιγότερο όμορφα” αλλά δεν έχω διάθεση για διπλωματία αυτή τη στιγμή. Επίσης, τώρα που το σκέφτομαι, θα μπορούσα να το ονομάσω “πώς να γίνεις ο πιο μισητός άνθρωπος στον κόσμο” αλλά δεν ξέρω αν θα γινόμουν αρκετά σαφής!

Disclaimer: Τα 8 μοντέλα που ακολουθούν, είναι επιλεγμένα σύμφωνα με το γούστο του γράφοντος και κρίνονται αποκλειστικά για τον εξωτερικό σχεδιασμό τους. Μπορεί κάποιο από αυτά, να το θεωρείς πανέμορφο. Δικαίωμα σου. Αν δεν διαφωνούσαμε δεν θα είχε πλάκα. Μην προσπαθήσεις να με πείσεις όμως ότι είναι όμορφο. Έχεις την γνώμη σου, δικαίωμα σου. Έχω όμως και εγώ την δική μου και οφείλεις να την σεβαστείς. Επίσης, στην προσπάθεια σου να υπερασπιστείς κάποιο μοντέλο, μην αναφέρεις ειδικές εκδόσεις ή αγωνιστικά. Ούτε καν την γρήγορη έκδοση. Μιλάμε για βασικά μοντέλα. Με ένα χαμήλωμα, μία ζάντα και ένα διακριτικό bodykit, όλα μοιάζουν ομορφότερα. Αυτό δεν σημαίνει πως η βασική έκδοση είναι όμορφη. Αυτά. Με τυχαία σειρά, πάμε!

Alfa Romeo 2600 Berlina

Ας ξεκινήσουμε “light”. Αυτό που βλέπεις στην φωτογραφία, είναι η Alfa Romeo 2600 Berlina που αν σου έκρυβα τα σήματα, δεν θα καταλάβαινες αν προήλθε από το εμπνευσμένο χέρι κάποιου Ιταλού ή το βαριεστημένο χέρι κάποιου “ανατολικομπλοκίτη” που απλά ξέμεινε από ιδέες. Για να είμαι δίκαιος, μιλάμε για τη δεκαετία του ’60 αλλά κοίτα τη μάσκα και πολύ περισσότερο, κοίτα το “σοβιετικό” πίσω μέρος. Καμία “σπίθα”, καμία ψυχή! Ο μόνος λόγος για τον οποίο αυτή η Alfa Romeo διατηρεί κάποια αξία ως κλασική, είναι επειδή είναι σπάνια και υπάρχει λόγος γι’ αυτό. Τίποτε άλλο. Οι εκδόσεις Sprint ή Spider από την άλλη, κατάφεραν να σωθούν… μετά βίας.

Alfa Romeo 75

Ήδη ακούω τον όχλο με τους δαυλούς και τα δικράνια έξω από το σπίτι μου. Τι; Η 75 άσχημη; Εεεεεε… έτσι κι έτσι. Η Alfa Romeo 75 είναι περίπου στην ίδια κατηγορία με την 2600 Berlina. Δεν είναι όμορφη. Είναι υπερβολικά συμβατική. Οριακά βαρετή. Επίσης, κάτι στο οποίο έχω κολλήσει και κάθε φορά που θα βλέπω μία 75 σε φωτογραφία ή στον δρόμο θα μου τραβά την προσοχή, είναι το κομμάτι του αμαξώματος πίσω από τον πίσω άξονα. Γιατί δεν ακολουθεί την γραμμή που “διατρέχει” ολόκληρο το υπόλοιπο αυτοκίνητο; Γιατί είναι υπό γωνία; Μοιάζει σαν να έχει ζημιά στο chassis και ανασηκώθηκε όλο το πίσω μέρος και δεν μπορώ να το ξεπεράσω.

Alfa Romeo Arna

Δεν με νοιάζει το ότι δεν σχεδιάστηκε από την Alfa Romeo. Εφόσον φορά το σήμα της, την θεωρώ μοντέλο της. Ας πρόσεχε. Η φράση του Jeremy Clarkson για αυτό το μοντέλο, έμεινε στην ιστορία: “Μπορεί να είχε δουλέψει αν πάντρευαν την Ιαπωνική ποιότητα κατασκευής με το Ιταλικό design, αλλά το έκαναν αντίστροφα!” Φυσικά, αναφέρεται στη συνεργασία μεταξύ Nissan και Alfa Romeo που οδήγησε στο λανσάρισμα της Arna. Δεν έχω να πω κάτι άλλο γι’ αυτό το “πράγμα”. Να σημειωθεί, πως στην θέση της Arna θα μπορούσα να είχα βάλει εξίσου εύκολα και την Dauphine αλλά αφενός δεν μπόρεσα να αντισταθώ στο κινούμενο κλισέ που ονομάζεται Arna, αφετέρου η Dauphine είχε τουλάχιστον χαρακτήρα!

Alfa Romeo Giulietta

Όχι, δεν μιλάω για την σύγχρονη Giulietta. Ούτε για την πανέμορφη Giulietta της δεκαετίας του ’50. Μιλάω για την “ενδιάμεση”. Την “ούτε κρύο ούτε ζέστη”. Αυτή που στο μυαλό μου, ενώ ξέρω πολύ καλά πως κυκλοφορούσε πριν από αυτό, έχει τα πίσω φώτα του Fiat Tempra. Δεν ξέρω γιατί, ποτέ δεν συμπάθησα αυτό το αυτοκίνητο. Δεν έχει κάτι το ιδιαίτερο αλλά τη μισώ με πάθος. Ίσως ακριβώς επειδή δεν έχει κάτι το ιδιαίτερο. Δεν είναι άσχημη όπως 1-2 άλλα μοντέλα που θα ακολουθήσουν, αλλά το γεγονός ότι στερείται χαρακτήρα, την κάνει ασχημότερη για εμένα. Τέλος πάντων, πάμε παρακάτω.

Alfa Romeo Kamal

Ναι, ξέρω ότι είναι concept και δεν με ενδιαφέρει καθόλου. Μου θυμίζει το Subaru Tribeca. Αυτό!

Alfa Romeo Matta

Πάω στοίχημα ότι οι περισσότεροι από εσάς είτε δεν γνωρίζατε για την ύπαρξη αυτού του οχήματος, είτε το είχατε σβήσει από την μνήμη σας… Χα! Είμαι εδώ για να σας θυμίζω τα καλύτερα και τα χειρότερα. Η Matta είναι το μοναδικό εκτός δρόμου όχημα που έχει κατασκευάσει η Alfa Romeo και μας έρχεται από τη μακρινή δεκαετία του ’50. Και όχι, δεν αποτελεί δικαιολογία ούτε το ότι είναι εκτός δρόμου όχημα, ούτε ότι προέρχεται από τη δεκαετία του ’50. Ούτε καν το ότι στην ουσία, αποτελούσε στρατιωτικό όχημα. Δεν μου αρέσει. Ο θυρεός στην μάσκα, απλά δεν κολλάει!

Alfa Romeo MiTo

Κάποιος στην Ιταλία, αποφάσισε να πάρει ένα από τα ομορφότερα σχήματα που έχουν δει τα μάτια μας, την Alfa Romeo 8C Competizione και να την κάνει hatchback. Επιπλέον, αποφάσισε να την ονοματίσει MiTo, από το Μιλάνο (όπου σχεδιάστηκε) και Τορίνο (όπου παραγόταν). Οποία φαντασία στον σχεδιασμό και στην ονοματολογία! Το θέμα όμως είναι ότι σχεδιαστικά, το μεγαλόπνοο πλάνο μετατροπής ενός sports car σε hatchback, απέτυχε παταγωδώς και το πρόβλημα για εμένα, εντοπίζεται στη μάσκα που δημιουργεί ένα “περίεργο” πρόσωπο… Δεν θα την έλεγα άσχημη αλλά βρίσκεται στη λίστα ως η ύβρις του να πιστεύεις ότι αν κάνεις ένα hatchback παρόμοιο με ένα sports car θα είναι εξίσου όμορφο.

Alfa Romeo SZ/RZ

Μπορώ να δεχθώ διαφωνία για οποιοδήποτε μοντέλο σε αυτή τη λίστα, εκτός από την SZ/RZ. Μιλάμε για ένα μοντέλο (coupe και cabrio έκδοση) που κατά την ταπεινή μου άποψη, απλά δεν βλέπεται! Δεν υπάρχει γωνία λήψης που να μπορεί να το κάνει να φαίνεται όμορφο. Δεν ξέρω αν έχει να κάνει με το χέρι του Zagato που σπάνια μας δίνει ωραία αποτελέσματα ή με κάτι άλλο, αλλά αυτό το μοντέλο, είναι προσβολή στην αισθητική μου. Για να μην αναφέρω τα πραγματικά random διάκενα…

Αυτά από εμένα και τώρα μπορώ να ακούσω τις διαφωνίες… Ωστόσο σκέψου το εξής: Αν τα συγκεκριμένα αυτοκίνητα τα έβγαζε οποιαδήποτε μη-Ιταλική εταιρία, οι φανατικοί της Alfa Romeo θα έκραζαν μέχρι το τέλος του χρόνου. Όμως ευτυχώς, τα έβγαλε η Alfa Romeo. Ευτυχώς, γιατί το κάθε ένα από αυτά, αποτελεί απόδειξη του ότι ο σχεδιασμός ενός αυτοκινήτου και ακόμη παραπάνω, η δημιουργία ενός πανέμορφου, κλασικού σχήματος που θα αφήσει ιστορία, είναι κάτι το εξαιρετικά δύσκολο! Είναι η εξαίρεση στον κανόνα και δεν έχει σημασία αν το αυτοκίνητο είναι Ιταλικό, Γερμανικό, Ιαπωνικό ή Αμερικάνικο. Αυτές οι αποτυχίες δίνουν αξία σε πραγματικά πανέμορφα αυτοκίνητα της φίρμας γιατί μας υπενθυμίζουν το πόσο σπάνιο είναι να εμφανιστεί ένα αυτοκίνητο που σε κάνει να δακρύζεις με τις γραμμές του. Όπως είπα, αυτή η λίστα είναι προϊόν υποκειμενικού γούστου. Έχεις κάθε δικαίωμα να διαφωνήσεις όμως πριν γράψεις το κατεβατό για το πόσο “γερμανόφιλος” ή εμπαθής είμαι και μου αρέσουν οι φωτοτυπίες, κάνε ένα βήμα πίσω, πάρε μια βαθιά ανάσα, σώπασε το fanboy μέσα σου και προσπάθησε να καταλάβεις τι θέλω να σου πω.