Τα δέκα πιο τρελά αγωνιστικά στην ιστορία (Μέρος 2)

15:42 3/12/2011 - Πηγή: AutoBlog

Στο προηγούμενο άρθρο σας προετοίμασα. Μίλησα για τρελές κατασκευές φτιαγμένες από παθιασμένους ανθρώπους που δεν αρκούνται στη μετριότητα. Ένα κομμάτι των motorsports που βρίθει από τέτοιες κατασκευές είναι τα hill climbs, ή στο ελληνικότερο αναβάσεις. Και ποια είναι η σημαντικότερη/διασημότερη ανάβαση στον κόσμο; Φυσικά το Pikes Peak International Hillclimb. Οι λεπτομέρειες όσον αφορά στον αγώνα αυτή τη στιγμή δεν έχουν σημασία, αυτό που έχει σημασία είναι ότι στην κατηγορία Unlimited

συμμετέχουν ένα σωρό τέρατα, custom οχήματα φτιαγμένα για να κάνουν τον καλύτερο δυνατό χρόνο στη συγκεκριμένη διαδρομή. Ένα από αυτά είναι και το αγωνιστικό που θα αναλύσουμε τώρα, το Suzuki XL7 Hill Climb Special! Ξέρω τι σκέφτεστε όλοι σας: “Χαζός είναι αυτός; Φέτος ο Tajima έσπασε το φράγμα των 10 λεπτών στο Pikes Peak με ένα SX4 και αυτός βάζει στη λίστα το XL7 του 2007;”. Εν μέρη έχετε δίκιο. Όμως ας εξηγηθώ. Αυτό που ίσως να μην ξέρετε είναι ότι για την φετινή ανάβαση ασφαλτοστρώθηκε ένα σημαντικό μέρος της χωμάτινης διαδρομής με αποτέλεσμα τουλάχιστον στα δικά μου μάτια το ρεκόρ του Tajima στο φετινό time attack να είναι άκυρο. Επομένως πάω στο αμέσως προηγούμενο που είναι το 10.01.48 του ιδίου οδηγού με ένα Suzuki XL7.

Ο άνθρωπος φαίνεται οτι είναι τρελός!

Ο άνθρωπος πίσω από αυτό το τερατούργημα –και άλλα πριν από αυτό- είναι ο Nobuhiro “Monster” Tajima. Ξεκίνησε πριν από πάρα πολλά χρόνια ως οδηγός αγώνων (αποκλειστικά rally) και στη συνέχεια εξελίχθηκε ως manager ομάδας rally και ιδιοκτήτης βελτιωτικού οίκου. Έγινε ιδιαίτερα γνωστός από την ανάμειξή του με την εργοστασιακή ομάδα rally της Suzuki όταν αυτή προσπάθησε να μπει στο WRC και κυρίως από την εμμονή του στις αναβάσεις. Η πρώτη του προσπάθεια στο Pikes Peak ήταν το 1992 με ένα Suzuki Cultus (με δύο μηχανές παρακαλώ, όχι που θα ήταν κάτι νορμάλ…) και το επιστέγασμα των προσπαθειών του ήρθε το 2007 με το Suzuki XL-7 που εξετάζουμε εδώ. Στο ενδιάμεσο υπήρχαν φυσικά κι άλλες προσπάθειες πάντα με οχήματα της Suzuki (ή τέλος πάντων που βασίζονταν αμυδρά σε αυτά) αλλά ποτέ δεν κατάφερε να σπάσει το ρεκόρ που κρατούσε ο Rod Millen, μέχρι όπως είπα το 2007.

 Ας αφήσουμε όμως το μάθημα ιστορίας και ας προχωρήσουμε στα σημαντικά. Το Hill Climb Special «βασίζεται» (ελάτε τώρα, βάλτε τη φαντασία σας να δουλέψει) στην ναυαρχίδα –για το 2007 μιλάμε πάντα- της Suzuki στην Αμερική, το XL-7. Στην πραγματικότητα όμως είναι μία custom κατασκευή η οποία δεν έχει σχεδόν καμία σχέση με το κανονικό XL-7. Το spaceframe chassis είναι φτιαγμένο από ατσάλι και περιβάλλεται από panels κατασκευασμένα από ανθρακονήματα και κέβλαρ. Φυσικά το να κρατηθεί το βάρος σε όσο το δυνατό χαμηλότερα επίπεδα ήταν ζωτικής σημασίας και με το XL-7 να ζυγίζει κάτι λιγότερο από 1200kg με οδηγό και καύσιμα νομίζω οτι ο στόχος επετεύχθη. Στις τέσσερις γωνίες του chassis βρίσκουμε διπλά ψαλίδια, λύση μονόδρομος για τον χαρακτήρα του αγώνα δυστυχώς όμως όσο και να έψαξα δεν μπόρεσα να βρω λεπτομέρει