Kαμπανάκι από το Gatestone: Η Ευρώπη εξισλαμίζεται… αλλά αρνείται να δράσει έναντι των προσφύγων

18:12 2/9/2019 - Πηγή: Kafeneio-gr

Δυστυχώς, η ευρωπαϊκή νοοτροπία αρνείται να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα, σαν να μην είναι πολύ σοβαρή η πρόκληση για να αντιμετωπιστεί.
Αυτό αναφέρει νέα ανάλυση του Gatestone Institute για το προσφυγικό, εκτιμώντας ότι η Ευρώπη φαίνεται να πάσχει από σκεπτικισμό για το μέλλον, σαν η πτώση της Δύσης να είναι μια δικαιολογημένη τιμωρία και απελευθέρωση από τα σφάλματα του παρελθόντος.
Η Ευρώπη παρουσιάζεται ως η εμπροσθοφυλακή της ενοποίησης της ανθρωπότητας.
Ως εκ τούτου, οι πολιτιστικές ρίζες

της Ευρώπης έχουν τεθεί σε κίνδυνο.

Σύμφωνα με τον Pierre Manent, διάσημο Γάλλο πολιτικό επιστήμονα και καθηγητή στη Σχολή Προηγμένων Σπουδών στις Κοινωνικές Επιστήμες του Παρισιού:
«Η ευρωπαϊκή υπερηφάνεια ή η ευρωπαϊκή αυτοσυνειδησία εξαρτάται από την απόρριψη της ευρωπαϊκής ιστορίας και του ευρωπαϊκού πολιτισμού!

Δεν θέλουμε να έχουμε καμία σχέση με τις χριστιανικές ρίζες και θέλουμε απολύτως να καλωσορίζουμε απόλυτα το Ισλάμ», ανέφερε ο Manent στο μηνιαίο γαλλικό περιοδικό, Causeur.
Τα νότια σύνορα της Ευρώπης είναι τώρα η πρώτη γραμμή αυτής της μαζικής μετανάστευσης.
Η Ιταλία κινδυνεύει να γίνει ένα στρατόπεδο προσφύγων.
Τους τελευταίους μήνες, δέχτηκε μια σειρά από βάρκες από την Αφρική, οι οποίες αμφισβήτησαν την πολιτική της: πρώτα το Sea Watch 3, στη συνέχεια το Open Arms και τελικά το Ocean Viking.
Μέχρι λίγο πριν από τις εκλογές του Μαρτίου του 2018, οι μετανάστες διέσχιζαν τη Μεσόγειο με ρυθμό 200.000 ετησίως.

Επειδή οι ευρωπαίοι υπουργοί δεν κατάφεραν να συμφωνήσουν για τη μεσογειακή κρίση των προσφύγων, ο υπουργός Εσωτερικών της Ιταλίας Matteo Salvini, πρόθυμος να παραμείνει ουσιαστικά μόνος, επέλεξε να κλείσει τα ιταλικά λιμάνια.
Παρόλο που το ιταλικό δικαστήριο προσπάθησε να του επιβάλει την αποδοχή των μεταναστών, η πολιτική του Salvini λειτούργησε και οι εκφορτώσεις μειώθηκαν.
Κατά τους πρώτους δύο μήνες του 2019, 262 πρόσφυγες έφτασαν στην Ιταλία, έναντι 5.200 την ίδια περίοδο πέρυσι και περισσότερους από 13.000 κατά την ίδια περίοδο του 2017.
Ωστόσο, η ιταλική κυβέρνηση κατέρρευσε στις 20 Αυγούστου.
Υπάρχει τώρα η μεγάλη πιθανότητα να αντικατασταθεί ένας νέος αριστερός συνασπισμός υπέρ της μετανάστευσης.
Άλλωστε, οι ΜΚΟ προσπαθούν να σπάσουν το οδοφράγμα του Salvini στην παράνομη μετανάστευση.

Σύμφωνα με το Gatestone, δυστυχώς, η τιμή του πολιτιστικού σχετικισμού έχει γίνει ορατή στην Ευρώπη.
Η αποσύνθεση των δυτικών εθνικών κρατών είναι τώρα μια πραγματική δυνατότητα.
Ο πολυπολιτισμικός χαρακτήρας – που χτίστηκε σε μια βάση της δημογραφικής παρακμής, της μαζικής αποχριστιανοποίησης και της πολιτιστικής αυτοδιάθεσης – δεν είναι παρά μια μεταβατική φάση που κινδυνεύει να οδηγήσει στον κατακερματισμό της Δύσης.
Μεταξύ των λόγων για αυτό, ο ιστορικός David Engels ανέφερε τη «μαζική μετανάστευση, τη γήρανση του πληθυσμού, τον εξισλαμισμό και τη διάλυση των εθνικών κρατών».
Η μαζική μετανάστευση έχει ήδη υπονομεύσει την ενότητα και την αλληλεγγύη των δυτικών κοινωνιών και – σε συνδυασμό με τη δαιμονοποίηση του Ισραήλ με την ελπίδα να αποκτήσει φθηνό πετρέλαιο και να προλαμβάνει την τρομοκρατία – έχει αποσταθεροποιήσει την πολιτική συναίνεση.
Η πολιτική των ανοιχτών θυρών της Γερμανικής καγκελαρίου Angela Merkel – «Wir schaffen das» – οδήγησε άλλωστε την άνοδο του ακροδεξιού κόμματος στο κοινοβούλιο της.
Η Εναλλακτική για τη Γερμανία (AFD) είναι μια υπολογίσιμη δύναμη.
Την ίδια ώρα, το γαλλικό Σοσιαλιστικό Κόμμα, το οποίο κυβερνούσε τη χώρα υπό τον Πρόεδρο François Hollande, εξαφανίζεται τώρα.
Η δικτατορία των Βρυξελλών σχετικά με τη μετανάστευση και τις ποσοστώσεις έσπασαν την ενότητα της Ευρώπης και οδήγησαν στην εικονική «απόσχιση» των χωρών του Visegrad (Πολωνία, Ουγγαρία, Τσεχία, Σλοβακία).
Η ουτοπία της μετανάστευσης στη Σουηδία έφερε ένα ακροδεξιό λαϊκιστικό κόμμα στο κοινοβούλιο και η άφιξη μισού εκατομμυρίου λαθρομεταναστών οδηγεί τη δημοσκοπική άνοδο του Matteo Salvini.

Αντί να κλαίει συνεχώς για τον «λαϊκισμό» και τον «εθνικισμό», θα μπορούσε η Ευρώπη να επανεξετάσει την απόφασή της;

Επί του παρόντος, η Ευρώπη που υποσχέθηκε να αποφύγει την κατασκευή περισσότερων τειχών μετά το 1989, όταν έπεσε το τείχος του Βερολίνου, αυξάνει το ένα μετά το άλλο για να υπερασπιστεί τον εαυτό της από μια άνευ προηγουμένου κατάσταση.
Υπάρχει το ισπανικό φράγμα 15 μέτρων στη Θέουτα και τη Μελίλια.
Επίσης, υπάρχει και το ουγγρικό τείχος του Πρωθυπουργού Viktor Orban, ενώ στο Calais στη Γαλλία υπάρχει ένα ακόμη τείχος.
Είτε το παραδέχεται είτε όχι, η Ευρώπη φαίνεται να αισθάνεται μια υπαρξιακή πολιτιστική απειλή από αυτές τις μεγάλες μεταναστευτικές ροές.
Δεν υπάρχει μόνο η πίεση της παράνομης μετανάστευσης, υπάρχει επίσης και η πίεση από τη νόμιμη μετανάστευση.
Περισσότεροι από 100.000 άνθρωποι ζήτησαν άσυλο στη Γαλλία το 2017, έναν «ιστορικό» αριθμό και περισσότερες από 123.000 αιτήσεις το 2018.
Στη Γερμανία, το 2018 υπήρχαν 200.000 αιτήματα ασύλου.
Αυτή η μαζική μετανάστευση αλλάζει την εσωτερική σύνθεση της Ευρώπης.
Στην Αμβέρσα, τη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη στο Βέλγιο και την πρωτεύουσα της Φλάνδρας, τα μισά παιδιά στα δημοτικά σχολεία είναι μουσουλμάνοι.
Η Μασσαλία, η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Γαλλίας, είναι ήδη κατά 25% μουσουλμανική.
Το Ρότερνταμ, η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη στις Κάτω Χώρες, είναι κατά 20% μουσουλμανική.
Το Μπέρμιγχαμ, η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Βρετανίας, είναι κατά 27% μουσουλμανική.
Εκτιμάται ότι σε μια γενιά το ένα τρίτο των πολιτών της Βιέννης θα είναι μουσουλμάνοι.
Στο πιο ακραίο σενάριο, τα ποσοστά των Μουσουλμάνων στην Ευρώπη το 2050 υπολογίζονται ως εξής: Γαλλία (18%), Ηνωμένο Βασίλειο (17,2%), Κάτω Χώρες (15,2%), Βέλγιο (18,2%), Ιταλία (19,7%), την Αυστρία (19,9%), τη Νορβηγία (17%).

Τι, λοιπόν, πρέπει να αναμένεται σε δύο ή τρεις γενιές, όταν ο πρόσφατος ιστορικός Bernard Lewis είπε ότι η Ευρώπη θα ήταν «το λιγότερο» ισλαμική;

Δυστυχώς, η ευρωπαϊκή νοοτροπία αρνείται να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα, σαν να μην είναι πολύ σοβαρή η πρόκληση για να αντιμετωπιστεί.
Εάν ο πληθυσμός αλλάξει, ο πολιτισμός ακολουθεί.
Όπως επισημαίνει ο συγγραφέας Éric Zemmour, «μετά από έναν ορισμένο αριθμό, η ποσότητα γίνεται ποιότητα».
Ενώ η δύναμη του ευρωπαϊκού χριστιανισμού φαίνεται να πέφτει σε έναν δημογραφικό και πολιτιστικό γκρεμό, το Ισλάμ κάνει γιγάντια βήματα.
Δεν πρόκειται μόνο για ζήτημα μετανάστευσης και γεννήσεων.
Είναι επίσης ζήτημα επιρροής, καταλήγει το Gatestone.

www.bankingnews.gr