Xoloitzcuintli: Το άτριχο μεξικάνικο σκυλί που οδηγούσε τους νεκρούς στον Άδη και ανήκει στις πιο σπάνιες φυλές

15:01 2/9/2019 - Πηγή: Kafeneio-gr

Το Xoloitzcuintli ή Xolo -εν συντομία- είναι το μεξικάνικο άτριχο σκυλί και σύμφωνα με το Canadian Kennel Club, είναι μία από τις παλαιότερες και πιο σπάνιες φυλές στον κόσμο.

Ο Countess Lascelle De Premio Real ήταν κυρίως υπεύθυνος για την αποκατάσταση αυτής της σχεδόν εξαφανισμένης γηγενής φυλής, η οποία θεωρείται τώρα ο επίσημος σκύλος του Μεξικού.

Το μέγεθος της συγκεκριμένης φυλής ποικίλει

(από toy και μινιατούρα ως κανονικό)....
Ορισμένα Xolo γεννιούνται και με τρίχωμα, ωστόσο, στην πλειοψηφία τους είναι άτριχα.

Το δυσνόητο όνομα της φυλής προέρχεται από την γλώσσα των Αζτέκων και σημαίνει «σκύλος του Θεού Χολότλ» – ο άρχοντας της ζωής και του θανάτου.

Ήταν αυτός που, σύμφωνα με τους θρύλους, έστελνε αυτά τα ασυνήθιστα σκυλιά στον κάτω κόσμο, ώστε να γίνουν οι προστάτες των ανθρώπων μετά τον θάνατό τους και εκείνοι που θα τους οδηγούσαν στις πύλες της μετά θάνατον ζωής. Η διαδικασία κηδείας τελείωνε με τη θανάτωση του xolo και την τελετουργική κατανάλωση της σάρκας του.

Φυσικά, σήμερα ένα τέτοιο γεγονός είναι κάπως αποθαρρυντικό, αλλά επιβεβαιώνει ότι για τους αρχαίους ανθρώπους τα xolo ήταν ιερά ζώα, ένα δώρο από τον Θεό. Στο Μεξικό, εκπρόσωποι αυτής της φυλής χαρακτηρίζονται ως εθνικοί θησαυροί.

Ο άτριχος Μεξικανός διαφέρει από τις άλλες φυλές καθώς δεν αναπαρήχθη για συγκεκριμένο σκοπό αλλά με φυσικό τρόπο και ο μόνος λόγος ήταν η διατήρηση του είδους. Το όνομά του προέρχεται από το αρχαίο σκυλί Xoloti. Μέχρι το τέλος του 19ο αιώνα η φυλή έχει γίνει απλά ένας σκύλος συντροφιάς, ο οποίος είναι ευρέως γνωστός στη Λατινική Αμερική και στις Η.Π.Α.

Μπορεί να γιατρέψει τον πόνο

Στην Αμερική μια μη κερδοσκοπική οργάνωση χρησιμοποιεί για αυτό το σκοπό αυτή τη συγκεκριμένη ράτσα σκύλου για να βοηθήσει ανθρώπους που αντιμετωπίζουν χρόνιους πόνους, που προέρχονται από παθήσεις όπως είναι η ινομυαλγία που είναι ένα είδος ρευματισμού.

Πώς βοηθάει

Γενικότερα το σώμα του σκύλου έχει υψηλότερη θερμοκρασία από του ανθρώπου. Στην συγκεκριμένη ράτσα ωστόσο, επειδή δεν διαθέτει τρίχωμα, η θερμότητα μεταφέρεται πιο εύκολα όταν ο σκύλος έρχεται σε επαφή με τον άνθρωπο προσφέροντάς του ανακούφιση, ανάλογη με αυτήν μιας θερμοφόρας.