«Αφοπλίστε με την ψήφο σας τους γκάνγκστερ»!

21:17 29/4/2012 - Πηγή: Kafeneio-gr

Του Δημήτρη Α. Γιαννακόπουλου
Καθώς βρισκόμαστε στην τελική ευθεία προς την κάλπη, ας δοκιμάσουμε κάτι που δεν θα άρεσε ίσως στον Καζαντζάκης και σε σύγχρονους Γερμανούς και Γάλλους στοχαστές, που γενικά θα μπορούσε κανείς να κατατάξει στο φάσμα στρουκτουραλισμού-«μετα-στρουκτουραλισμού», εντός του οποίου κινούμαι, αλλά μάλλον θα γούσταρε ο Noam Chomsky και μερικοί ακόμη αγγλόφωνοι και Ιταλοί αριστεροί. Θα προσπαθήσω να αρθρώσω το «θετικό μήνυμα» αυτών των εκλογών με το σλόγκαν: Κάτω οι γκάνγκστερ!
«Θετικό» είναι το μήνυμα που καλλιεργεί την προσδοκία στον αποδέκτη, ότι υπάρχει πράξη,

κίνηση που θα του........
προσδώσει ισχύ για την βελτίωση της θέσης του στη κοινωνία, για την καλύτερη εξυπηρέτηση του συμφέροντός του, για την υπέρβαση κάποιας προβληματικής κατάστασης, για την πρόοδο, για την αλλαγή, για την θεραπεία κλπ. Το κακό με το «θετικό μήνυμα» είναι ότι εμπεριέχει σημαντική ποσότητα ιδεαλισμού και αφαίρεσης, ενώ τοποθετεί την αφήγηση σε ένα κανονιστικό πλαίσιο διανθισμένο με αναλογίες που δεν είναι πάντοτε επιτυχείς. Αρκετές φορές είναι άστοχες, μεθοδολογικά προβληματικές και ζημιώνουν την ακεραιότητα του λόγου αυτού που προστρέχει στην άρθρωσή του.
Αφού προειδοποίησα τον αναγνώστη να μην χτίσει την ελπίδα του πάνω σε «θετικά» εκλογικά μηνύματα - ούτε ασφαλώς πάνω στο δικό μου - ας προχωρήσω στο «κολάσιμο», χρησιμοποιώντας στοιχεία λαϊκισμού που με ανατριχιάζουν: Αφοπλίστε με την ψήφο σας τους γκάνγκστερ! – και μετά συγχωρήστε την παρασπονδία μου…
Ποιοι είναι οι γκάνγκστερ; Μα, εκείνοι που θεωρούν ένα καθεστώς εκμετάλλευσης και καθυπόταξης πολύ μεγάλο για να αποτύχει και εσένα πολύ μικρό και ανεπαρκή για να αντισταθείς στα συμφέροντά τους. Ο γκάνγκστερ δεν είναι γενικά και αφηρημένα κάποιος καπιταλιστής, όπως ίσως νομίζεις, είναι ο κεφαλαιοκράτης που δομεί συμμορίες για να καλύψει το επενδυτικό ρίσκο του. Άμα το οικονομικό (καπιταλιστικό) σύστημα μετατραπεί σε γκανγκστερικό καθεστώς, τότε τράπεζες και παγκοσμιοποιημένος χρηματοπιστωτικός μηχανισμός, διασφαλίζουν μια ομάδα μεγάλων επενδυτών που ουσιαστικά είναι οι κυρίαρχοι του κόσμου (οι περισσότεροι από αυτούς άγνωστοι στο ευρύ κοινό). Το αστείο στην υπόθεση είναι ότι τα άμεσα θύματα αυτών των κεντρικών μεγαλομετόχων είναι οι μικρομέτοχοι, οι οποίοι ναρκωμένοι από το χρηματιστηριακό μάρκετινγκ ζουν έναν απατηλό μύθο που τους διαλύει ως προσωπικότητες και τους κλείνει τα σπίτια, ενώ έμμεσα θύματα είναι τα λαϊκά και μεσαία κοινωνικά στρώματα, στο σύνολο τους. .
Πραγματικοί γκάνγκστερ όμως, δίχως πολιτική δύναμη δεν θα μπορούσαν να υπάρξουν. Εδώ δεν μιλάμε για απλούς ληστές και απατεώνες, αναφερόμαστε σε ένα μαφιόζικο καθεστώς που παρέχει ευημερία και εξασφάλιση στα μέλη του, στο βαθμό που η πολιτική ηγεμονία υπηρετείται μέσω του πολιτικού-οικονομικού ελέγχου, που εθνικοί και διεθνείς θεσμοί θεμελιώνουν υπέρ αυτού. Μην ακούτε τα περί πλουτοκρατίας και τα υπόλοιπα. Δεν πρόκειται περί αυτού σήμερα. Οι άνθρωποι του έξυπνου χρήματος δεν είναι πλουτοκράτες, είναι